Zoals ik al eerder schreef, verneveling met adrenaline kan op vele fronten zinvol zijn maar niet in de behandeling van een epiglottitis zoals beschreven in protocol 17.19.
Aan acute epiglottitis ligt een een bacteriële oorzaak ten grondslag. Een acute ontsteking van het strotklepje komt het meest voor bij kinderen. De patiënt wordt bij voorkeur onder anesthesie gebracht met een dampvormig anestheticum en voorbereiding op endotracheale intubatie. Hierna vindt
behandeling plaats.
Indien een ambulanceteam in de pre-hospitale situatie wordt geconfronteerd met een dergelijke patiënt, kan men met epinefrine verneveling wel degelijk trachten de luchtweg vrij te houden in voorbereiding op deze interventie. Ik beschouw dit als een te rechtvaardigen overbruggingsmaatregel waarbij men afwijkt van het LPA, niet als
behandeling.
Doordat de ontsteking de stembanden niet aantast, is de stem zachter maar niet hees. De ademhalingsproblemen worden snel ernstiger, de ademhaling wordt steeds zwaarder en gaat steeds sneller. Liggen kan problemen geven. Een kind met een ontstoken strotklepje wil het liefst rechtop zitten en laat het hoofd en de kaak naar voren hangen. In heel ernstige gevallen kunnen de luchtwegen helemaal geblokkeerd raken. Een naaldconiotomie is echt een allerlaatste restmiddel. Dat kan alleen in liggende positie en is geen sinecure.
Expert