Bekeuren op basis van een foto

[DKAG]

mijn inziens moet de eerste aanleg altijd correct zijn. Dat mag en moet de burger verwachten van zijn/haar handhavers van wet en regelgeving. Gezien het flinke aantal beroepen welke maandelijks gegrond gaan zou daar eens wat meer aandacht aan besteed mogen worden.

[Iv0]

Een verzoek tot vervolging is van toepassing op klachtdelicten. Foutparkeren is nou niet bepaald een klachtdelict.
Elke bon waar deze man zijn handtekening onder zet is zo fout als het maar kan en moet niet alleen terecht worden geseponeerd, maar er moeten ook gevolgen voor die buurtregisseur aan zitten.

Misschien zijn bureaustoel afpakken, kan die zelf langsfietsen

[Security guard]

Misschien zijn bureaustoel afpakken, kan die zelf langsfietsen

Ha ha, idd, niet om populistisch te doen maar hier zakte mijn broek wel van af.
Dit kan niet en geeft het gevoel aan de burgers, vooral van zijn wijk, dat hij door zulke fratsen zelf niet vaak in zijn eigen wijk komt.
Overigens is het aan een wijkagent om van zulke zaken als het echt hinderlijk en problematisch is, dit mee te geven in een briefing ed.
Misschien verder een fijne vent maar hopelijk heeft ie wel zijn lesje geleerd.

[TheBeast]

De datum en tijd van de overtreding moet toch ook altijd vermeld worden op een bon?

Een foto kan je niet bepalen wanneer deze is gemaakt, kan wel een dag oud zijn.
En tijd wordt helemaal lastig lijkt me dan.

[PWB]

Iedereen die bewakingsbeelden van een winkeldief bekijkt is getuige van die winkeldiefstal. En daarmee kan de winkeldief veroordeeld worden.

Waarom zou er aan de hand van een foto niet bekeurd kunnen worden? Lijkt mij mooi bewijs.

[skippy02]

Iedereen die bewakingsbeelden van een winkeldief bekijkt is getuige van die winkeldiefstal. En daarmee kan de winkeldief veroordeeld worden.

Waarom zou er aan de hand van een foto niet bekeurd kunnen worden? Lijkt mij mooi bewijs.

Misschien omdat het geen heterdaad is?
Een foto is te manipuleren, met photoshop kun je een auto overal neerzetten.

[PWB]

Niet dat er alleen actie kan ondernomen worden als iets "op heterdaad" is, maar okay..

Tweede ben ik met je eens.

[silque]

Iedereen die bewakingsbeelden van een winkeldief bekijkt is getuige van die winkeldiefstal. En daarmee kan de winkeldief veroordeeld worden.

Waarom zou er aan de hand van een foto niet bekeurd kunnen worden? Lijkt mij mooi bewijs.

Je mist hier een belangrijk verschil. De WAHV zet ons op de plaats van de 'rechter', wij moeten het zelf constateren en wij mogen zonder tussenkomst van een rechter iemand veroordelen en dus sanctioneren. Een uitzondering hierop zijn flitskasten, deze zijn ge-eikt en dus bewezen niet gemanipuleerd.
 
Wanneer je het over winkeldiefstal hebt zitten we in het strafrecht. Hierin maken wij slechts een 'rapport' en is het de rechter die een oordeel gaat vellen of iemand strafbaar is, daarbij kunnen bewakingsbeelden inderdaad als bewijs dienen. Dit wordt door een rechter afgewogen, iemand alleen veroordelen obv bewakingsbeelden zal ook niet gebeuren. Laat staan dat wij zelf dat oordeel vellen en de straf uitdelen.

[Pully]

Niet dat er alleen actie kan ondernomen worden als iets "op heterdaad" is, maar okay..

Tweede ben ik met je eens.

De WAHV oftewel de Wet Mulder zoals deze ook bekend is, kan je alleen optreden op heterdaad. Zoals al aangegeven is zijn de flitskasten de enige uitzondering.

De beelden bij een overtreding van een andere wet, zijn aanvullend bewijs.

[zijlvaart67]

Toevallig lees ik net op PolitieKennisNet een dergelijke casus:

3.4.1 Met het toezicht belaste ambtenaren (art.5:11 Awb)
In artikel 5:11 Awb is bepaald dat onder toezichthouder wordt verstaan: ‘een persoon, bij of krachtens wettelijk voorschrift belast met het houden van toezicht op de naleving van het bepaalde bij of krachtens enig wettelijk voorschrift’. In artikel 2 Besluit administratiefrechtelijke handhaving verkeersvoorschriften 1994 is aangegeven welke ambtenaren belast zijn met het toezicht op de naleving van de zogenoemde WAHV-gedragingen.

Geen anderen dan deze genoemde ambtenaren komt dus deze bevoegdheid toe. Twijfelachtig is dan ook de zuiverheid van de beschikking, indien een burger of een niet-bevoegde ambtenaar een gedraging constateert, daarvan aangifte doet bij een bevoegd ambtenaar, waarna deze laatste een administratieve sanctie oplegt aan de kentekenhouder, dan wel aan degene waarvan de personalia bekend zijn.

Geen ruimte om toegekende bevoegdheden anders te interpreteren/uit te breiden
De reden voor deze twijfel is dat bij de totstandkoming van de WAHV en later van het Besluit administratiefrechtelijke handhaving verkeersvoorschriften ervoor gekozen is om zeer precies aan te geven wie de toenmalige bevoegdheden uit de WAHV mocht uitoefenen. Op grond van overwegingen die zijn ontleend aan het zogenoemde legaliteitsbeginsel kan men ten aanzien hiervan dan ook het volgende stellen: in een wet, waarin uitdrukkelijk is aangegeven wie welke bevoegdheden mag uitoefenen, bestaat geen ruimte voor het op andere wijze interpreteren of uitbreiden van bevoegdheden die de wet uitdrukkelijk op een bepaalde wijze toekent.

Jurisprudentie: bewuste keuze voor toezicht door bepaalde ambtenaren
Het bovenstaande is uitdrukkelijk bevestigd door de kantonrechter te Amsterdam in zijn beschikking van 13 januari 2000, VR 2000/181, waarin hij benadrukt dat de wetgever er bewust voor heeft gekozen aan bepaalde ambtenaren wel en aan anderen niet de bevoegdheid te geven toezicht te houden op de naleving van de in de WAHV bedoelde voorschriften.

In de door de kantonrechter te beoordelen zaak betrof het een project van de Amsterdamse politie, waarbij geselecteerde verkeerstoezichthouders werden opgeleid om met behulp van digitale fotocamera’s onrechtmatige situaties te constateren en vast te leggen. Naar aanleiding van door hen gemaakte foto’s beoordeelde een bevoegde ambtenaar vervolgens of daadwerkelijk een gedraging in de zin van de WAHV was verricht. Indien dat het geval was, maakte de bevoegde ambtenaar een beschikking aan.

Hoewel bij de verdediging van deze methode nog werd verwezen naar de werkwijze met de rood lichtcamera, keurde de kantonrechter deze methode af omdat de betreffende beschikking onbevoegd tot stand was gekomen. Naar de mening van de kantonrechter zijn de betrokken verkeerstoezichthouders geen ambtenaren als bedoeld in artikel 3 WAHV en wordt door middel van dit project indirect wel die bevoegdheid aan deze verkeerstoezichthouders gegeven. Dit is, volgens de kantonrechter, in strijd met de kennelijke bedoeling van de WAHV.