Ik heb altijd geleerd om de zegeningen te tellen, ook al zijn ze maar erg klein.
1) Voorheen was er helemaal geen sprake van een gestructureerde vorm van incident melden. Dat gaat er nu wel komen.
Incidenten zijn inderdaad weer onderscheiden van complicaties, maar je moet ergens beginnen.
2) Er is nu tenminste iemand die zich voor een bepaalde tijd van zijn functie bezighoudt met kwaliteits- en patiëntveiligheidsbeleid.
Dat het allemaal nog veel mooier en beter kan, dan zal wel. Maar Keulen en Aken zijn ook niet op één dag gebouwd.
Hoe is het kwaliteitsbeleid bij de wetenschappelijke beroepsverenigingen geregeld?
Wat zijn de competenties die zij aan een kwaliteitsfunctionaris stellen?