Nog maar eens een knuppeltje (voor velen een open deur
):
De éénzijdige nadruk op gemakkelijk te controleren en te verbaliseren zaken is eigenlijk een vorm van fiscalisering van het verkeer. Boven werd al aangegeven dat menigeen die knullige bonnen voor 4 of 5 km te hard als een soort extra belasting ziet, en er ontstaat dus bij menig (vooral jonge) automobilist een "spannend" spelletje (het verkeer op zich is al saai genoeg
): limiet? OK, net er tegen aan, het liefst net erboven maar nog nét niet genoeg om een bon te krijgen. Deze ándere soort van fixatie is dan wel het omgekeerde van wat er officieel beoogd wordt, namelijk verkeersveiligheid, want door het "meedoen aan het spelletje" wordt men van andere risicofactoren (van buiten, maar ook door je eigen gedrag ontstaande) afgeleid, en rijdt men puur aan de limiet, zelfs als het verkeer het eigenlijk niet toelaat, en/of maakt men andere blunders (bumperkleven etc.) puur omdat daarop niet of nauwelijks gecontroleerd wordt en daar je focus op dat moment niet op gericht is.
Mijn pleidooi zou dan ook zijn: verbreed de handhaving, verlaat de éénzijdige fixatie op handhaving van snelheidslimieten, breng weer eigen verantwoordelijkheid bij de automobilist terug... Kost wel wat, maar dan ben je ook veel effectiever in het kweken van goede, verantwoordelijke chauffeurs.
