Nog even een nabrander van de frontlijn: Fotografen krijgen dan wel eens de zwarte piet voor het schieten van 'gevoelige plaatjes', maar waar ik echt bloed- en bloedlink om kan worden zijn situaties waarin pers op afstand wordt gehouden wegens zogenaamd gevaar voor explosie, rook, giftige dampen, asbest, instorting, etc. terwijl brandweerpersoneel en ander hulpverlenend of ondersteunend volk aantoonbaar zonder voldoende bescherming vol in de gevarenzone staat, dus zonder helm en/of ademlucht. Ik heb zoveel van dit soort situaties meegemaakt dat ik er wel een zwartboek mee kan vullen. Niet gedaan trouwens, want ik beschouw alle hulpverleners als mijn vrienden. Dus ik zeik ze niet af, maar help ze zich tegen zichzelf te beschermen door welwillend foto's van ongehelmde en ongemaskerde brandweerlieden in gevaarlijke omstandigheden beschikbaar te stellen voor interne evaluaties. Daar kunnen ze veel van leren. En als die ene 'onverantwoorde' foto van een ademluchtloze spuitgast in een vette rookwolk nu net dé plaat is, dan wordt die gewoon gepubliceerd. Eens met allen die het eerder in soortgelijke woorden zeiden: De verantwoordelijkheid voor arbeidsveiligheid en het dragen van de juiste beschermende uitrusting ligt bij de bevelvoerder/OvD. Een fotograaf hoort zich er niet druk om te maken of iemand wel of niet de juiste beschermingsmiddelen draagt. Tenzij ze óns weg willen sturen met het argument dat het onveilig is, terwijl ze zelf hun strenge protocollen niet volgen.
En wat betreft het thema: onherkenbaar fotograferen. Wie in publieke dienst is voor de samenleving en zijn werk doet in het openbare domein en goede reden heeft om niet herkenbaar op de foto te willen, moet er zelf voor zorgen dat hij onherkenbaar is... óf een ander vak kiezen.
