Niels,
in je verhaal maak ik op, dat het slechts een zeer selecte groep je reddingsbrigade naar het volgende level in de hulpverleningsketen wil tillen.
Stel: Je krijgt op korte termijn een convenant met gemeente en alle betrokken OOV instanties, waarin jouw reddingsbrigade assisteert bij elk waterinzet. Uit de geschiedenis blijkt dat dit 1 maal per maand is, maar vervolgens roepen de meldkamers jullie 10 keer per maand op. Kan je reddingsbrigade een dergelijke inspanningsverplichting aan? Is er voldoende materiaal voor handen? Zijn er voldoende beschikbare bemensingen welke 24/7 inzetbaar zijn?
Frapant is het overigens wel, dat verschillende reddingsbrigade de voorkeur hebben om een "vriendenclub" te blijven en daarbij een bewakingsgebied hebben. Terwijl andere reddingsbrigades staan te springen naar structuur en erkenning. Niels, ik zou me behoorlijk achter mijn oren krabben waarom dit verschil.
Een reddingsbrigade als Zandvoort beschikt over iets meer dan 90 vrijwilligers en hebben geen rooster. Een ieder is vrij om te gaan en staan waar die wil. De eerste acute inzetbare ploeg bestaat uit 20 personen van elk plumage, alarmeerbaar via sematone, met een inzettijd binnen 5 minuten. Het aantal inzetten is hoog. Toch blijft de ploeg gemotiveerd, vanwege . . . . . . . . . vrijwilligheid
Wat ik hier mee aangeven is, dat je de gehele reddingsbrigade hier achter moet hebben staan, want anders stort het geheel snel in en zijn altijd dezelfde vrijwilligers de klos en raakt de motivatie snel op.