Vorige week heb ik mijn sportdocent gevraagd hoe dit zit en of hij er bekend mee is.
Ik doe de HTV-opleiding en krijg vrij veel explosieve trainingen.
Hij zei dat het 'op zich' wel mee valt wat daar gebeurd.
Naar eigen zeggen heeft hij daar zelf als professional (vechtsporter) ook wel eens gestaan.
Hij heeft wel een motto; bloed moet, pijn is fijn en jeuk is leuk.
Daarbij zegt hij; pijn is een emotie en kun je uitschakelen. En geef nooit op want dan laat je je collega in de steek.
Hij bedoeld dit niet geheel letterlijk maar meer figuurlijk dat je niet opgeeft bij minste geringste, dat gebeurd nog wel eens, door voornamelijk dames.
Het gaat meer op basis van snelheid i.c.m. kracht, als je bijv. wilt slaan met de wapenstok dat je niet met 2 tellen je stok kwijt bent, want dan kan hij aan de haal met jou.. (bewijs van spreken)
Hij zal je nooit moedwillig ernstig letsel toe brengen. Hij zou misschien wel een mep uit delen met de stok, maar hij gaat echt niet je een schedelbasisfractuur slaan. En blijven door meppen.
Maar als je in een donkere kamer in houdgreep gehouden wordt en je klopt niet af, gaat hij wel door. Tja dat is risico van het vak, zei onze docent.
Je moet tijdens zo'n oefening, want dat blijft het dus gewoon, ook je eigen grenzen durven aangeven. (--> afkloppen en hij stopt bijvoorbeeld)
Zo nu en dan vloeit er wel eens bloed zei hij.
Je zal ook wel eens naar huis gaan met kneuzingen en blauw plekken, want op straat houden ze ook niet op als je schreeuwt ''STOPPEN..''
Ik zit nu nog in begin periode van de opleiding, maar heb wel gevoel dat hij weet waar hij over praat.
En ons probeert te 'drillen' zodat we (bijna) fluitend door de selectie kunnen..