Tsja, ik was al nooit goed in muziek dus tenenkrommend vals zal het vast een keer klinken.
Laten we niet op de persoon reageren, dat voegt niets toe aan de discussie. Als iemand bij een slachtoffer helpt krijgt ie 100 punten en zijn we hem dankbaar. Dankbaar omdat we met ons werk bezig kunnen. Ons werk is waarheidsvinding, wat is er gebeurd en hoe is het gebeurd. Het enige wat daarboven gaat is levensreddend handelen. Om te voorkomen dat sporen verdwijnen, kijkt de VOA zo veel mogelijk over de schouder van de brandweer tijdens de bevrijding.
Als ik iemand op een pd tegen kom die sporen aan het verwijderen is, dan krijgt die daar vragen over. Te beginnen met de vraag om daarmee op te houden. Als iemand vervolgens meent te moeten twijfelen aan mijn rechtmatig handelen, dat kan en mag, maar dat maakt dat ik minder geneigd ben om in dialoog te gaan en te kiezen voor een, voor mij snellere oplossing. En die manier is dan niet gebaseerd op vriendelijkheid.
Ik word altijd verdrietig van mensen die beginnen met verlies van respect omdat ik ze, in een acute/hectische situatie, niet te woord sta op een vriendelijke, begrijpende toon. Als het je echt dwars zit, kom achteraf praten, kan zelf met een kopje koffie op het bureau.
Ik vraag niet om een thee kranstoon, dat is wel zo'n beetje het andere uiterste maar een normale inzet van een gesprek is iets wat er mijns inziens ergens tussen in ligt iets meer in de trant van "meneer alle begrip voor uw inzet maar ..... " dat geeft volgens mij duidelijk weer dat je op een normale en respect volle manier iemand benaderd net als de wijze waarop jij wenst te worden benaderd. Ondanks dat ik alle begrip voor de hectiek heb van dat moment mag ik verwachten dat jij begrip hebt voor mijn inzet daarin of dat met een verbandtrommel, brandblusser of bezem is maakt daarin weinig verschil.
Als je je vriendelijkheid (in redelijkheid) verliest in een acute / hectische situatie, waar ik aan twijfel als je mij komt vragen te stoppen met vegen want dan zal de grootste kop er wel een beetje af zijn, dan vraag ik me stiekum een beetje af of je de bewuste situatie wel op waarde hebt weten te schatten.
Ofwel als jij bijvoorbaad wenst te twijfelen aan mijn "goede" bedoelingen dan neig ik naar het twijfelen aan de rechtmatigheid van je handelen....
@Frank, indringend een gesprek aanvangen is voor mij met een lichaamshouding van zie je wie ik ben ( jezelf groot maken) en daarbij flink gebarend en met verheven stem sprekend en ja, dat is voor mij een reden je te vragen je eerst te legitimeren niet omdat ik zo nodig die pas wil zien maar om je houding te veranderen, als je geen moeite hebt je legitimatie te tonen dan zul je hem pakken en heb ik mijn doel bereikt, blijf je echter volhouden dan zijn we snel uitgepraat in die zin dat jij blijft praten en ik selectief doof wordt.
Dat is deels uit zelf bescherming omdat ik van mezelf weet dat ik (voorzichtig gezegd) erg makkelijk mijn stem verhef en deels omdat ik verwacht dat ik, wanneer ik me nuttig probeer te maken, op een normale manier benaderd wordt.
Je kunt derhalve dus iemand zeer dringend doch "vriendelijk" (lees op normale toon) verzoeken (lees duidelijk maken) zijn veeg werkzaamheden te staken en dat mijne heren is in mijn optiek iets wezenlijk anders dan indringend een gesprek aanvangen.
Overigens waar ik het heb over je - jij - ik - hij bedoel IK elk mogelijk persoon en is dit zeker niet op de persoon bedoeld, het is eenvoudig mijn wijze van tikken