Ik kan mij ook enigszins wel voorstellen dat het voor een slachtoffer onprettig is als je al in een benarde situatie zit het dan daarbovenop nog eens vervelend is als er pers ''jouw'' ongeval in beeld probeert te brengen.
Lees eens voor de aardigheid deze oude postings (want: toen liep deze discussie al):
http://www.hulpverleningsforum.nl/index.php?msg=802976http://www.hulpverleningsforum.nl/index.php?msg=789761Er zijn beslist slachtoffers die het vervelend vinden dat hun ellende in beeld wordt gebracht. Maar er zijn er dus ook die het achteraf prettig vinden.
Probeer dus niet alles voor het slachtoffer te beslissen onder het mom van 'ik weet wel wat hij of zij wil'. Gedraag je professioneel als hulpverlener, en respecteer dan de regels die we op dat punt met elkaar in dit land hebben afgesproken, of die gemaakt zijn tussen korps en de pers, gebruik die als norm. Ga dus niet
je eigen wetten en regels verzinnen (en erger nog: handhaven). Ga je niet achter '
sporen beschermen' verschuilen terwijl dat niet de werkelijke reden is.
Andersom mag je die professionaliteit ook ook van de persmuskiet verwachten. Dat die zich houdt aan de afspraken, bedoel ik. Hulpverlening gaat voor, respect voor sporen, respectvol omgaan met beelden van het slachtoffer etc. Als dat niet gebeurt mag je die muskiet daar wat mij betreft op aanspreken, beboeten, aanhouden, voor neerschieten, verzin maar wat.
Maar voorlopig zie ik in deze topics een hoop voorbeelden langskomen waarbij hulpverleners op oneigenlijke gronden allerhande zaken handhaven. Vaak met goede bedoelingen richting het slachtoffer, natuurlijk. Maar niet conform de afspraken.
Zelf hebben we dus begin dit jaar in Haaglanden 5 cases in de vorm van een formele klacht aangebracht, en in alle 5 die cases is die klacht achteraf gegrond verklaard. De bureauchefs hebben dus geoordeeld dat ons dus op onterechte gronden toegang tot het plaats incident geweigerd is, bedoel ik. Daar staan dit jaar 2 informele telefoontjes tegenover vanuit de politie (naar ons) over gedragingen op de snelweg, maar verder geen formele klachten, boetes of aanhoudingen. Dan heb je het dus over telefoontjes in de zin van 'joh, ik hoor dit, spreek hem daar even op aan, want dat is niet de bedoeling'. En dat is ook goed - dat we dat horen bedoel ik. Staan wij in ieder geval voor open, voor dergelijke kritiek.
Ik zie hier in deze honderden pagina's forum ook geen concrete voorbeelden voorbij komen waarbij (ik noem maar wat) de pers sporen heeft vernield of de hulpverlening daadwerkelijk heeft gehinderd (en dat is dus wat anders dan 'ik vond het hinderlijk dat er een vent op mijn vingers stond te kijken', voor de duidelijkheid). En ja; ik snap dat 'wij muskieten' met een camera in de hand staan en de brandweerman met een spreider, en dat het voor ons dus makkelijker is om de beelden vast te leggen op zo'n moment.
Tuurlijk: er staan allerlei lui aan het lint die zich 'pers' noemen en met een (zelf in Word gemaakte) perskaart van 112zuidbrugleuningerveen.nl schermen. Maar we hebben het hier over de 'professionele pers' en niet de puistige pubers en de eendagsvliegen. Let wel: ik zeg dus niet dat alleen PPK houders profi pers zijn. Maar wel de mensen die weten hoe het werkt op straat, die niet uit zijn op sensatie maar gewoon een goed beeld willen maken, en die beschikken over (bij voorkeur) meer dan 2 hersencellen.
Wie van die 2 beroepsgroepen (profi pers vs. hulpverleners) schendt nu het meeste de afspraken zoals die op papier staan (zijnde wet, ministeriële richtlijn, afspraken met korpsleiding) ? Durf je dat eens af te vragen.
Ik vindt deze discussie wel gespikkeld. Het is van de zotte dat we als hulpverlener ons werk moeten gaan verdedigen, over waarom er een zeiltje omhoog wordt gehouden. En er duidelijk uitgelegt is waarom er zeiltjes worden omhoog gehouden, en dat de eerste insteek geen eens is om de pers te jennen. Een enkele uitzondering daargelaten.
Als men dan toch dingen blijft zoeken ben ik er wel klaar mee.
Ik mag toch hopen dat er belangrijkere zaken zijn om je druk over te maken, nogmaals we zijn ver weg als een hulpverlener zijn of haar werk moet gaan verdedigen. Dan moeten we ons toch echt zorgen maken!
Daar komen we weer met het 'ik ben een hulpverlener en ik ben onschendbaar' verhaal. Of 'alleen ik weet hoe het zit'. Durf eens van je ivoren toren af te klimmen en eens daadwerkelijk met een frisse blik naar zaken te kijken.
We hebben het hier niet over 'een klein zeiltje voor de wind'. Wij hebben concrete voorbeelden op video waar de politie aan de HTM vraagt om een complete tram voor het incident te zetten, om de pers moedwillig het beeld te ontnemen. Dat zegt de politie agent zelfs nog op beeld. Of waar een incident 360 graden in zeilen wordt ingepakt (dus dan is de wind geen argument). We hebben het over
dit soort zeilen, waarbij de wind er vrolijk onder door waait en het slachtoffer 30 meter verderop ligt.
Peen
