Persoonlijk vind ik dat de diplomatieke onschendbaarheid alleen moet gelden voor politieke beslissingen.
Wat zijn politieke beslissingen dan? Stel dat een Nederlandse diplomaat wat zegt over schending van rechten van homo's in een land waar dat verboden is. Dan zou die diplomaat opgepakt kunnen worden.
Nog erger zou het zijn als hij consulaire bijstand moet geven aan Nederlanders die zijn opgepakt voor iets wat in de westerse wereld niet strafbaar is. Ook dan zouden de medewerkers vervolgd kunnen worden. In bepaalde Afrikaanse landen is alleen het 'goed' vinden van homoseksualiteit al strafbaar, denk aan Nigeria, Oeganda, Burundi, Tanzania, en Kameroen. Een diplomaat moet zich vrij kunnen uitdrukken en opkomen voor belangen van het land dat hij vertegenwoordigt, zonder daarbij steeds de afweging te maken tussen 'is dit een politieke beslissing of kan het ook anders gezien worden? '
Ik snap overigens wel wat je bedoelt, ik vind ook dat bepaalde delicten 'uitgezonderd' moeten zijn. Denk daarbij aan verkeersmisdrijven en geweldszaken. Aan de andere kant zijn er genoeg bananenrepublieken die juist die delicten gaan gebruiken op het moment dat een diplomaat iets doet wat de regering niet zint. Kunnen ze je niet pakken op je uitspraken? Dan heb je vast wel iemand (geprobeerd te) mishandelen ofzo.
