Het gaat mij niet om die collega. En ik maak geen onderscheid tussen brandweer, politie, gemeente, openbaar vervoer of wat dan ook. Ook ben ik het helemaal eens met het doel van de acties: een hulpverlener hoort gewoon niet langer te werken dan tot zijn 55'ste: de praktijk heeft bewezen dat de hulpverlener dan gewoon 'op' is. Als het aan mij ligt wordt die leeftijd eerder verlaagd dan verhoogd.
Wat mijn probleem is is het gemak waarmee even een staking wordt uitgeroepen of een actie op gang wordt gezet. En hetzelfde gemak waarmee een uitnodiging voor een gesprek of onderhandeling met de minister wordt afgewezen. Het gemak van de vakbonden om vaak onredelijke eisen te stellen zonder ook maar een krimp te willen geven. Er zijn een aantal belangen bij onderhandelingen: Werknemers, werkgevers, overheids en lands (algemeen) belang. Deze moeten met elkaar in evenwicht zijn, en niemand kan zijn zin krijgen. Daarom moeten alle partijen ook elkaars belangen in de gaten houden en redelijke afspraken maken. Voor wat ik nu kan zien zijn de vakorganisaties Nederland aan het klaarstomen voor massale stakingen in alle sectoren, wat rampzalig zou zijn voor ALLE belangen. We hebben vergrijzingen voor de boeg, we hebben al een tekort aan geld in dit land, we hebben al een slechte concurrentiepositie tegenover andere landen, we hebben al een hoge staatsschuld. Om te voorkomen dat al deze en andere problemen erger worden moeten we al dan niet tijdelijk gaan inleveren. Iedereen moet er een tandje bijzetten, de regering heeft ook niet een makkelijke kabinetsperiode. Klagen, mokken, zeuren en werk neerleggen zet geen zoden aan de dijk. Als we de dingen willen verbeteren dan moeten we zelf beginnen door motivatie te tonen, te laten zien waar we van gemaakt zijn. En dit moeten we ook aan de rest van het land laten zien, de hulpverlening heeft een voorbeeldfunctie. Het zijn moeilijke tijden, maar als je in staat bent te staken heb je in elk geval een baan en inkomen. Als we doorgaan met eisen stellen en werk neerleggen moeten wijzelf en de toekomstige generaties met de problemen leven: werk krijgen en houden is dan niet zo vanzelfsprekend meer.