Het zou wel ideaal zijn om ten alle tijden dezelfde voertuigen in te kunnen zetten, dat is een groot voordeel bij de hulpverlening (indeling pelotons, bekendheid met vliegtuigcrashes, voorkomen overbelasting C2000 etc.).
Dat is ook het punt van de "voorgeprogrammeerde" opschaling. Bekendheid met processen, verbindingen etc. Misschien niet iedere keer in dezelfde samenstelling, maar wel bijna altijd hetzelfde. Als je dat vaak genoeg beoefent, kun je met de onvermijdelijke uitzonderingen makkelijk omgaan.
Het is niet zo dat de crashtenders altijd mee rijden naar de crashlocatie. Dat is wel degelijk afhankelijk van de locatie, capaciteit en het moet natuurlijk nog wel meerwaarde hebben. De betreffende brandweer zal altijd een beroep kunnen doen op de expertise van de BRW Schiphol/VRK, maar niet altijd in de zin van aanrijdende eenheden. (Er zijn met de omliggende regio's duidelijke afspraken gemaakt over eventuele bijstand. Men weet wat men kan krijgen, maar vooral ook wat niet.)
Het is zo ingeregeld dat als er een toestel, wat onderweg is naar of van Schiphol, crasht, er op Schiphol word opgeschaald. Vanaf de luchthaven kan de getroffen regio worden bijgestaan, maar ook de informatiestroom worden gecoördineerd van en naar de getroffen regio. (Denk aan passagierslijsten, bijzonderheden type toestel, eventueel gevaarlijke stoffen aan boord) Dit loopt in principe via het OT/CVO. (Commissie van Overleg).
Op de luchthaven zelf zal ook een toeloop zijn van afhalers/nabestaanden etc. Ook daar bewijst een voorgeprogrammeerde opschaling zijn meerwaarde.
*best handig, dat CBP-S*
