"voorbehouden handelingen" of niet?

Auteur Topic: "voorbehouden handelingen" of niet?  (gelezen 83834 keer)

0 gebruikers (en 2 gasten bekijken dit topic.

Expert

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 1,568
Reactie #300 Gepost op: 25 juni 2012, 14:59:54

Ik heb het vermoeden dat het geen NL cijfers zijn. Er is namelijk bar weinig onderzoek gedaan hier. Ik zou hopen dat het hier minder is omdat wij al jaren gebruik maken van capnografie (in tegenstelling tot capnometrie dat vaak minder betrouwbaar is). Maar goed, zeker weten doe ik niet want er is, nogmaals, weinig onderzoek naar gedaan.

CM


CM,

Cijfers over de Nederlandse situatie zijn helaas spaarzaam. Wanneer je de internationale literatuur er op na leest, dan is er sprake van grote variatie. Grofweg ligt het percentage failed intubation ergens tussen de 5 en 20%. 15% is een waarde uit eigen dataverzameling. Je zou aan de hand van het rekenvoorbeeld eenvoudig kunnen uitrekenen wat 10% intubation failure voor invloed heeft op de mortaliteit, 5% et cetra.

Maar eigenlijk weten we het niet. Zoals je weet is er geen complicatie registratie en documentie berust meestal op retrospectieve zelfrapportage. Veel reanimaties worden thuis beëindigd zonder dat ooit duidelijk zal zijn of een ingebrachte tube juist in situ is geweest. Collega Gerritse heeft de Nederlandse situatie onderzocht voor kinderen en kwam tot dramatische getallen. Een recente studie van Maastrichtse onderzoekers liet een failure rate zien van 5%.

Expert


CM

  • Docent verpleegkunde/parttime ambulanceverpleegkundige
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 2,118
Reactie #301 Gepost op: 25 juni 2012, 16:16:08
CM,

Cijfers over de Nederlandse situatie zijn helaas spaarzaam. Wanneer je de internationale literatuur er op na leest, dan is er sprake van grote variatie. Grofweg ligt het percentage failed intubation ergens tussen de 5 en 20%. 15% is een waarde uit eigen dataverzameling. Je zou aan de hand van het rekenvoorbeeld eenvoudig kunnen uitrekenen wat 10% intubation failure voor invloed heeft op de mortaliteit, 5% et cetra.

Maar eigenlijk weten we het niet. Zoals je weet is er geen complicatie registratie en documentie berust meestal op retrospectieve zelfrapportage. Veel reanimaties worden thuis beëindigd zonder dat ooit duidelijk zal zijn of een ingebrachte tube juist in situ is geweest. Collega Gerritse heeft de Nederlandse situatie onderzocht voor kinderen en kwam tot dramatische getallen. Een recente studie van Maastrichtse onderzoekers liet een failure rate zien van 5%.

Expert

Dat is inderdaad het probleem. Het blijft gissen naar de exacte cijfers. Ik probeer er zelf zo nauwkeurig mogelijk mee om te gaan, een beetje twijfel is bij mij al voldoende reden om een tube te verwijderen maar ik moet ook toegeven: ik heb het ook nooit exact bijgehouden. Wij hebben in dezelfde zaal gezeten bij de presentatie van collega Gerritse, dat was echt een eye-opener. Daarom ben ik ook anders gaan denken over dat onderwerp. De intubatie is geen doel op zich, wel het waarbogen van de BLS d.m.v. goede reanimatie management (effectief leidinggeven, helicopter view nemen, duidelijk taken verdelen en/of toewijzen). Natuurlijk doe ik een weloverwogen poging maar vind het ook geen schande als ik het moet overlaten aan een ander. Ik zou pas falen als ik alleen oog zou hebben voor het passeren van de tube door de stembanden heen en verder nergens voor.

CM
The exceptional is ubiquitous; to be entirely typical is a rare and lonely state - Andrew Solomon


Expert

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 1,568
Reactie #302 Gepost op: 26 juni 2012, 08:09:06

Dat is inderdaad het probleem. Het blijft gissen naar de exacte cijfers. Ik probeer er zelf zo nauwkeurig mogelijk mee om te gaan, een beetje twijfel is bij mij al voldoende reden om een tube te verwijderen maar ik moet ook toegeven: ik heb het ook nooit exact bijgehouden. Wij hebben in dezelfde zaal gezeten bij de presentatie van collega Gerritse, dat was echt een eye-opener. Daarom ben ik ook anders gaan denken over dat onderwerp. De intubatie is geen doel op zich, wel het waarbogen van de BLS d.m.v. goede reanimatie management (effectief leidinggeven, helicopter view nemen, duidelijk taken verdelen en/of toewijzen). Natuurlijk doe ik een weloverwogen poging maar vind het ook geen schande als ik het moet overlaten aan een ander. Ik zou pas falen als ik alleen oog zou hebben voor het passeren van de tube door de stembanden heen en verder nergens voor.

CM


CM,

Ik ben van mening dat deze openhartige- en gewogen reactie jouw professionaliteit onderstreept. Je weet pas wat je ziet, wanneer je weet waarna je kijkt.

Expert.


Mirum

  • Ambulance verpleegkundige
  • Junior gebruiker
  • **
  • Berichten: 8
Reactie #303 Gepost op: 15 juli 2012, 22:49:16
Geachte collegae,

Het mooie van nieuw lid zijn is...dat alles nieuw is. En ik blijf me verbazen. Ach, het gegoochel met zuurstofpercentages ipv part druk vergeef ik iedereen, en dat een je dode niet nog doder kan krijgen.. Mmmm, ik ga het eens proberen. Maar dat er iemand is die in een cursus van een halve dag zuurstof leert toedienen, ach, maar dat hij daar ook even kap en ballon beademing als extraatje bijdoen.Waar kan ik mijn medewerkers aanmelden? Waar was u toen ik u zo nodig had? Geweldig! Geen prijs kan hier te hoog voor zijn. Bij mij ging het vele, vele jaren geleden ongeveer zo: de tegenstribbelende patient hield ik de kap op zijn snuit. 80% lachgas, 20% zuurstof, halotane verdamper opgegedraaid totat de knop bijna afbrak. Linkerhand hield de kap, rechterhand assisted ventilation omdat de patient toch niet meer zo goed ademde. De zware rubber slanger van het circel systeem hield ik tussen elleboog en lijf geklemd.

Nieks ientoebieren! Riep de tjechische anesthesist. Waar ben ik in godsnaam in beland dacht ik. Getik op het ruitje van de ok, anesthesist stond op de gang en maakt een beweging die door een niet ingewijde als obsceen zou zijn opgevat, maar die betekende dat ik toch moest ientoebieren. Het waarom durfde ik maar niet te vragen, was vaak zinloos want deze anesthesist kon maar heel beperkt de Nederlandse taal. Laatje open-laryngoscoop tevoorschijn-laatje dicht-anderlaatje open-goeie maatje tjoep-o, kut cuffje lek-ander tjoepje-spuitje rolt weg-dan maar pentothalspuitje leeg ook goed-Dit alles terwijl mijn arme linkerhand de kap wasthield waarmee de patient nu werd beademd door de Drager 656. Curalest naarbinnen, tjoepje erin, verlost van de kap. Pfffff. Het heeft me echt heel veel tijd, zweet, angst en kramp in mijn handen gekost voor ik van mezelf durfde te zeggen: ik kan het gewoon goed. Ik schreef al: ik ben een beetje hardleers en wellicht kunnen anderen het veel en veel vlugger, maar in een halve dag?
 
Joffry: Mundus vult decipi, ergo decipiatur


Joffry Ambu-Vpk

  • Ambulanceverpleegkundige
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 3,455
  • Ambulanceverpleegkundige
Reactie #304 Gepost op: 16 juli 2012, 01:15:09
Beste Mirum, inderdaad een toepasselijke uitspraak van paus Paulus IVe  ;)
HBO-V, ACLS, IC, SOSA, PHTLS, PALS, LOV. PO AMLS en nog wat andere semi-interessante afkortingen. Ambulanceverpleegkundige instructeur (P)BLS AED, rod


Lunatum

  • Arts
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 959
Reactie #305 Gepost op: 16 juli 2012, 13:26:25
Mundus vult decipi, ergo decipiatur

Een betere samenvatting had je niet kunnen geven, Mirum!