Er is niets 'voorbehouden' aan beademen. Verder ben ik het met je eens.
Wat wel zo is is dat als je op dit forum moet vragen waar je op moet letten bij ballonbeademen en wat de risico's zijn, je niet goed bezig bent. Dit zijn de eerste zaken die je in je training had moeten krijgen.
Het vragen naar argumenten om wel of niet aan ballonbeademen te doen zijn dan wel weer hele logische vragen om te stellen. Ze lijken veel op elkaar, maar worden in deze discussie wel door elkaar gehaald met soms geirriteerde antwoorden tot gevolg.
Laten we gewoon op gelijkwaardige basis met elkaar de discussie aangaan, maar probeer ook niet alles wat door deskundigen wordt verteld ( mits goed beargumenteerd) in twijfel te trekken.
Deze nadrukkelijke vraag kwam nadat ik zelf al aangegeven had waar ik op lette, Later wees ik zelfs nog even op het aspect veiligheid, waar ook aandacht voor moet zijn, ook als is het in een open RIB. Ik heb meegemaakt dat er drie zuurstofflessen tegelijk aan het sissen waren op de werkvloer van de boot. Die van de brandweer, die van ons en van de arts. Dat kan bij een MTV tenminste niet.
De vraag was eigenlijk dus "waar moet ik dan nog meer op letten".
OK. ik ga er wat nader op in, ik stel me even kwetsbaar op.
Wij leren dat je de borst in de gaten moet houden op het moment van de beademing, en dat zodra deze beweegt je moet stoppen (knop loslaten). Bovendien zit er op de MTV een overdruk beveiliging. Die bewegende borst betekend dat je in ieder geval een goede seal hebt en en vrije luchtweg.
De moeilijkheid die ik steeds weer ervaar is dat je niet mag intuberen, daar stopt het voor mij. Het enige wat je kan gebruiken is de mayo-tube, maar dat biedt niet altijd soelaas.
Eigenlijk heb je maar een héél klein beetje zuurstof nodig om het gewenste effect te bereiken. Heel lang geleden heb ik een paar keer mond op mond beademing toegepast en dat ging de eerste keer helemaal fout. Al op het moment dat ik het slachtoffer in de boot legde, kwam zijn maaginhoud er al uit. Zijn gezicht zat onder. Ik heb toen 40 minuten gereanimeerd (en ik houd niet van sterke drank) eer de ambu op de dijk verscheen. Dat was in de tijd dat er nog EHBO'rs op de ambu zaten van Flevoland. Die intubeerden alsof het de tube een maagsonde was en toen het niet lukte daardoor lucht in zijn longen te krijgen verklaarden ze 'm dood.
Ook daarna heb ik mogen ervaren hoe moeilijk mond op mond beademen is en hoe snel je te diep inblaast. In tegenstelling tot een pop gaat het als je de nek/het hoofd eenmaal goed hebt, en een vrije ademweg hebt helemaal niet zo zwaar. De longen zijn ook niet helemaal leeg, het uitademen van de patient is niet volledig. Wat ik ervaren heb is te veel overdruk geven bij intensieve mond op mond beademing zeker ook aanwezig, zo niet groter is dan bij het minime pufje wat je bij beademing met mechanische overdruk geeft.
Is een gevaar van het niet in staat zijn een goede seal een reden maar niet te beademen?
Het hele EHBO principe is dat je welliswaar niet alles perfect tot in de punjes beheerst, je hebt je beperkingen, maar dat als je niets doet dat het de kansen van de patient niet vergroot. In het begin van mijn EHBO curussen (jaren 80-90) moest je vooral opletten op wat je fout kon doen, (over het SO heen stappen is trakteren) wat resulteerde in een angstig verstijven van de EHBO'rs in een echte sitatie, daar is onderzoek naar gedaan. Nu moedigt men de EHBO'rs aan: als je daar blaast en daar duwt ben je al op de goede weg, alles is beter dan niets doen. En daar sta ik nog helemaal achter.
Het is ook niet zo dat wij "een middagje" trainen en dat is het wel. Enkele keren per jaar komt onze trainer van DAN naar Huizen en op de boot oefenen wij allerhande scenario's. Als er tijd en ruimte is gaan we naar het Meander in Amersfoort waar we les krijgen van dezelfde trainer die ook de ambuplegen daar les geeft, theorie en praktijk.
Als ik een drenkeling in mijn boot kijg en hij is sterk onderkoeld zou ik er voor kunnen kiezen om voor "scoop and run" te kiezen en niet te reanimeren. Het is dan de bedoeling dat de deskundigen niet op de kant gaan lopen knoeien en mediceren (met alle respect) want dan moet je met je slachtoffer als de wiede weerga naar een goed ziekenhuis die weet hoe- en met welke middelen je met de meeste kans op succes actief kan opwarmen naar een normale coretemperatuur waar weer een hartslag en ademhaling door de patient zelf mogelijk wordt. Kijken naar een so met een coretemperatuur van ver beneden de 30 graden of ie weer een hartslag krijgt als je 'm vol duwt met *****lines is redelijk kansloos. Iemand is pas dood indien warm en dood.
Maar ook iemand die uit het water gehaald wordt na er een poosje in gelegen heeft en er goed uitziet, kan zomaar wegzakken en in coma raken. We kunnen dan 112 bellen, maar ik ben bang dat dit niets oplost voor het eerste moment.
Ik ben van huis uit uiterst nieuwsgierig en leer graag bij. Dus schiet maar.
Expert ik begrijp je standpunt, maar neem van mij aan dat ik mijn uiterste best doe zo veel mogelijk praktische en theoretische kennis vergaar als maar kan, maar niets doen daar ga ik het water niet voor op. En de handeling zelf komt wel op een paar eenvoudige, lastig te verwerven basisprincipes neer. Er moet zuurstof in de longen, niet te veel niet te weinig. En gelukkig doen de leken het niet slecht met thoraxcompressies in vergelijking tot deskundigen dus dat is de minste zorg. Al zijn nog niet alle deskundigen het er over eens hoeveel maal er compressies tussen de beademingen gegeven moeten worden.
