Resume:
Als ik de voorgaande bijdragen allemaal even de revue laten passeren is het dus volslagen onzinnig geweest om deze brand op die plek te gaan bestrijden en is het totaal onverantwoord geweest de mensen met daartoe niet geschikt materieel naar die plekken toe te sturen.
Er waren kennelijk rond het bewuste gebied voldoende stoplijnen in de vorm van brede zandpaden vanwaar ook de nodige inzet effectief en veilig had kunnen worden gepleegd.
Vraag mij af wat er tzt uit de evaluatie naar voren zal gaan komen.
Wat een fijn bericht van iemand die daar niet ter plaatse is geweest, het terrein niet kent, het inzetplan niet kent en geen idee heeft waar de operationele prioriteiten lagen.
Om even op de stoplijn in te gaan: ik merk aan een aantal reacties hier dat men er heilig van overtuigd is dat een stoplijn de brand stopt. Natuurlijk, dat is het doel. De praktijk is vaak een stuk weerbarstiger. Bij deze brand, maar ook bij eerdere natuurbranden (in o.a. Schoorl) heeft een stoplijn regelmatig gefaald. De reden: het is bijna geen doen om over een kilometer breedte (met daarbij verschillende soorten begroeiing) het vuur te stoppen, zeker niet bij windkracht 5.
Vergeef me als ik er een windkrachtje naast zit, maar er is een vuistregel wat de rook doet i.r.t. de windkracht. Bij windkracht 1 gaat de rook grotendeels omhoog, bij windkracht 5 wordt de rook als het ware over de grond geblazen, wat je hier ook ziet. Een stoplijn wordt aan de kopse kant van de brand opgericht en dus sta je én midden in de rook (slecht zicht!!) en loop je een zeker risico om ingesloten te worden door snelle branduitbreiding.
Bij branden van deze omvang is het gewoon ook een beetje geluk hebben. Niet dat er met het inzetplan geen winst te behalen is, maar hier ging de wind liggen. Op de Strabrechtse Heide draaide de wind waardoor het vuur zich niet meer razendsnel uitbreidde naar een dorpje tegen de bosrand. Ook bij een enorme natuurbrand bij Radio Kootwijk, tientallen jaren geleden, draaide de wind en werd een dorpje gespaard.
Even wat verdiepend: in principe geldt dat één TS een vuurfront van 50 meter aan kan pakken. Bij een vuurfront van een kilometer, zoals hier het geval was, heb je dus 20 TS'en nodig die tegelijkertijd blussen. In combinatie met het roulatieschema (rijden naar vulpunt, vullen, rijden vanaf vulpunt) kom je dan op 80 TS'en die ingezet moeten worden. Even geen water op het vuur is namelijk funest, want op het moment dat je wegrijdt zijn er alweer vlammen zichtbaar....
En dan vraag ik me af of de slagkracht in Nederland voldoende is. Nu was er slechts sprake van code groen, maar als deze brand bij code rood had plaatsgevonden durf ik te zeggen dat we het met de slagkracht niet gered hadden. Een aantal regio's hebben nu vrijwel al hun natuurbrandpotentieel naar Hoenderloo gestuurd, waar bij code rood de restdekking een belangrijke rol zal spelen. Immers: bij iedere volgende natuurbrandmelding moet er weer een volledig peloton gealarmeerd worden en als je er niet snel genoeg bij bent zit je met meerdere enorme natuurbranden.
Dit is de zoveelste écht grote natuurbrand in de laatste paar jaar. Het risico zal vermoedelijk alleen nog maar groter worden door de opwarming van de aarde en drogere lentes. Vorig jaar hadden we een extreem koud, maar vooral ook extreem droog (oostenwind) begin van de lente. Alhoewel de grond dan nog niet zo droog is, brandt de toplaag razendsnel........
