Oefening Livex 2014 grootschalig incident passagiersschip - Hoek van Holland 24-05-2014

[Thor]

Alles en iedereen die dagelijks op het water zit weet in de regel wel wat hem te doen staat dus ook bij een dergelijke calamiteit. Ook de communicatie tussen de vaartuigen onderling en met de mensen aan de wal die dagelijks met en over de vaart communiceren houden de informatie uitwisseling kort en bondig, zakelijk en in termen die gebruikelijk zijn in de scheepvaart.
Problemen kunnen worden veroorzaakt door mensen en instanties die maar incidenteel met het water te maken hebben waardoor misverstanden, doublures, onpraktische en tegenstrijdige opdrachten mogelijk worden,mogelijke bronnen van verwarring dus.
Instanties en mensen die dagelijks het scheepvaartverkeer begeleiden en aanwijzingen geven etc. moet je dan ook bij calamiteiten de natte boel ook laten regelen en laten uitvoeren.

[joostvankempen]

Alles en iedereen die dagelijks op het water zit weet in de regel wel wat hem te doen staat dus ook bij een dergelijke calamiteit. Ook de communicatie tussen de vaartuigen onderling en met de mensen aan de wal die dagelijks met en over de vaart communiceren houden de informatie uitwisseling kort en bondig, zakelijk en in termen die gebruikelijk zijn in de scheepvaart.
Problemen kunnen worden veroorzaakt door mensen en instanties die maar incidenteel met het water te maken hebben waardoor misverstanden, doublures, onpraktische en tegenstrijdige opdrachten mogelijk worden,mogelijke bronnen van verwarring dus.
Instanties en mensen die dagelijks het scheepvaartverkeer begeleiden en aanwijzingen geven etc. moet je dan ook bij calamiteiten de natte boel ook laten regelen en laten uitvoeren.

Daar komt wel bij dat hoe wijds het water ook is, het geen 'gesloten systeem' is: je hebt wel degelijk te maken met dat wat er op het land gebeurt, met verantwoordelijke burgemeesters, met veiligheidsregio's, met meldkamers die platgebeld worden en met de pers die informatie wil. Ik ben het zeker met je eens dat de uitvoering van hulpverlening op het water anders is, maar op een hoger niveau moet het nog wel binnen de structuren vallen die daar in Nederland voor zijn bedacht. Anders verplaats je het probleem alleen maar. Zeker als het op groot binnenwater of dicht bij de kust gebeurt kun je niet doen alsof alleen dat telt wat er op het water gebeurt.

Daarom lijkt me dat juist goed om eens echt te oefenen zoals het waarschijnlijk gaat bij een grote scheepsramp. Op het water gaan er heel veel mensen met bootjes gewoon aan de gang: met heel veel 'omstandershulpverlening', onderlinge afstemming op marifoon en elkaar helpen zoals de scheepvaart elkaar helpt. En dan tuig je ook meteen de structuren op zoals die horen bij een ramp: GRIP, ROT, RBT etc. en dan kijken of dat lukt. Kijken of het lukt om wel in die structuur te werken voor bestuurders, betrokkenen, overlevenden, pers etc. en of je de hulpverlening ter plekke kunt blijven doen zoals schippers dat gewend zijn. Kan iedereen daar mee omgaan? En wat leer je daar dan van?

Of moeten we wachten op een echte ramp voor we daar zo naar gaan kijken?

[Thor]

Of moeten we wachten op een echte ramp voor we daar zo naar gaan kijken?

Een echte ramp gaat in de regel niet helemaal of helemaal niet volgens de boekjes.
Een echte ramp is vaak een aaneenschakeling van rampen en rampjes leert de praktijk.
Een echte ramp omvat daarbij voorzienbare en onvoorzienbare zaken zowel aan de rampzijde als aan de hulpverleningszijde.
Op voorzienbare zaken kun je zoveel mogelijk oefenen op onvoorzienbare zaken niet.
Bij onvoorzienbare zaken zal het grotendeels neerkomen op improvisatie, het improvisatietalent van de betrokkenen etc.
Op improvisatie kun je oefenen en je kunt/moet je als organisatie en medewerkers bekwamen in de verschillende vormen en toepassingen van "improvisatie organisatie".
Het aspect "improvisatie organisatie" ontbreekt er nmm nogal eens aan bij oefeningen terwijl het slagen van een hulpverlening bij een calamiteit van enige omvang daar juist wel eens in hoge mate afhankelijk van zou kunnen zijn.

[Highfield]

Daar komt wel bij dat hoe wijds het water ook is, het geen 'gesloten systeem' is: je hebt wel degelijk te maken met dat wat er op het land gebeurt, met verantwoordelijke burgemeesters, met veiligheidsregio's, met meldkamers die platgebeld worden en met de pers die informatie wil. Ik ben het zeker met je eens dat de uitvoering van hulpverlening op het water anders is, maar op een hoger niveau moet het nog wel binnen de structuren vallen die daar in Nederland voor zijn bedacht. Anders verplaats je het probleem alleen maar. Zeker als het op groot binnenwater of dicht bij de kust gebeurt kun je niet doen alsof alleen dat telt wat er op het water gebeurt.

Het verschil is dat de natte kant (te weten de kustwacht) in deze de leidende rol heeft, en niet de veilgheidsregio. De "hogere" structuur is dan ook anders dan op het land.

Daarom lijkt me dat juist goed om eens echt te oefenen zoals het waarschijnlijk gaat bij een grote scheepsramp. Op het water gaan er heel veel mensen met bootjes gewoon aan de gang: met heel veel 'omstandershulpverlening', onderlinge afstemming op marifoon en elkaar helpen zoals de scheepvaart elkaar helpt. En dan tuig je ook meteen de structuren op zoals die horen bij een ramp: GRIP, ROT, RBT etc. en dan kijken of dat lukt. Kijken of het lukt om wel in die structuur te werken voor bestuurders, betrokkenen, overlevenden, pers etc. en of je de hulpverlening ter plekke kunt blijven doen zoals schippers dat gewend zijn. Kan iedereen daar mee omgaan? En wat leer je daar dan van?

Of moeten we wachten op een echte ramp voor we daar zo naar gaan kijken?

"Gelukkig" hebben we recent een dergelijke ramp gehad, namelijk de Baltic Ace. Ik kan de evaluatie zo snel niet vinden, maar ik meen dat de organisatie op zee (en die werkt dus niet met GRIP/ROT/CoPi, maar met een On Scene Commander die door de kustwacht ter plaatse wordt aangewezen) als een huis stond. Hoe men op het land omgaat met de effectbestrijding van een dergelijk incident is eigenlijk, vanuit zeevarend en -hulpverlenend oogpunt niet interessant. De enige echte afspraken die je moet maken is waar je slachtoffers aan land gaat brengen en welke ziekenhuizen hoeveel slachtoffers kunnen ontvangen.

[Doruz]

Het verschil is dat de natte kant (te weten de kustwacht) in deze de leidende rol heeft, en niet de veilgheidsregio. De "hogere" structuur is dan ook anders dan op het land.

"Gelukkig" hebben we recent een dergelijke ramp gehad, namelijk de Baltic Ace. Ik kan de evaluatie zo snel niet vinden, maar ik meen dat de organisatie op zee (en die werkt dus niet met GRIP/ROT/CoPi, maar met een On Scene Commander die door de kustwacht ter plaatse wordt aangewezen) als een huis stond. Hoe men op het land omgaat met de effectbestrijding van een dergelijk incident is eigenlijk, vanuit zeevarend en -hulpverlenend oogpunt niet interessant. De enige echte afspraken die je moet maken is waar je slachtoffers aan land gaat brengen en welke ziekenhuizen hoeveel slachtoffers kunnen ontvangen.

Het is On Scene Coordinator en geen Commander, een wezenlijk verschil die KM militairen wel vaker door elkaar halen.

Dat de effectenbestijding op land niet interessant zijn voor de hulpverlening is natuurlijk wel erg kort door de bocht.
Sterker nog dat is juist bij een oefening als Livex misschien wel de grootste uitdaging:
Voor de waterpartijen als Kustwacht en KNRM is het in zekere zin een routine klus ,op de hoeveelheid personen na, maar juist de hele afwikkeling aan de landzijde van een maritiem incident met andere informatie stromen etc dan zij gewend zijn is de uitdaging. Lees alle evaluaties van dit soort incidenten er maar eens op na.(Neerstorten JSAR,Dakota,Klipper bij Hoorn, vorige Livex etc)

Als zeevarende denk je : mensen veilig aan wal en klaar , maar daar zit nog een heel hulpverleningstraject aan vast.  Naar mijn mening worden dit soort multidisciplinaire oefeningen veel te weinig gehouden.
(Ook in jouw thuishaven )

[Highfield]

Het is On Scene Coordinator en geen Commander, een wezenlijk verschil die KM militairen wel vaker door elkaar halen.

Dat de effectenbestijding op land niet interessant zijn voor de hulpverlening is natuurlijk wel erg kort door de bocht.
Sterker nog dat is juist bij een oefening als Livex misschien wel de grootste uitdaging:
Voor de waterpartijen als Kustwacht en KNRM is het in zekere zin een routine klus ,op de hoeveelheid personen na, maar juist de hele afwikkeling aan de landzijde van een maritiem incident met andere informatie stromen etc dan zij gewend zijn is de uitdaging. Lees alle evaluaties van dit soort incidenten er maar eens op na.(Neerstorten JSAR,Dakota,Klipper bij Hoorn, vorige Livex etc)

Als zeevarende denk je : mensen veilig aan wal en klaar , maar daar zit nog een heel hulpverleningstraject aan vast.  Naar mijn mening worden dit soort multidisciplinaire oefeningen veel te weinig gehouden.
(Ook in jouw thuishaven )

I stand corrected, de afkorting wordt inderdaad bij ons in andere settings als on scene commander gebruikt, en voor all intents en purposes is dat voor een marineschip ter plaatse bij SAR (vaak OSC) geen wezenlijk verschil.

Ik ben het absoluut met je eens dat de hulpverlening aan de wal een behoorlijke taak heeft te vervullen. Maar Joost was van mening dat de waterhulpverlening zich in de landgebonden structuren moest gaan passen, en dat het gebeuren op het land van invloed zou zijn op de uitvoering van de SAR. Ik denk dat je die twee moet scheiden, en dat deze oefening met name voor de droge hulpverlening de meeste waarde gaat hebben (zoals jij ook al aangeeft).

Inderdaad, meer oefenen is altijd goed. En ja, ook in Den Helder. We weten alleen nu al van gekkigheid niet waar we de onderdelen, mensen en eenheden vandaan moeten halen om alle taken die de staat van ons vraagt uit te voeren, en dan is een grote multidisciplinaire oefening niet iets wat bovenaan de prioriteiten ligt (behalve voorafgaand aan grote evenementen zoals de marinedagen).

[Thor]

"Gelukkig" hebben we recent een dergelijke ramp gehad, namelijk de Baltic Ace.

De Baltic Ace had 25 man bemanning aan boord.
Een Stena Line veerboot kan 1200 passagiers (en ca 100 man bemanning) aan boord hebben.

Een mogelijke ramp met een veerboot met 1200 passagiers, waarvan een gedeelte meer of minder letsel kan oplopen, aan boord is echt niet te vergelijken met een dergelijke ramp autoboot met 25 man bemanning.

[Highfield]

De Baltic Ace had 25 man bemanning aan boord.
Een Stena Line veerboot kan 1200 passagiers (en ca 100 man bemanning) aan boord hebben.

Een mogelijke ramp met een veerboot met 1200 passagiers, waarvan een gedeelte meer of minder letsel kan oplopen, aan boord is echt niet te vergelijken met een dergelijke ramp autoboot met 25 man bemanning.

Absoluut waar, maar zoals Doruz al zei, het is geen zeer complex ongeluk. Er zijn zeer waarschijnlijk geen grote hoeveelheden gevaarlijke stoffen in het spel, het schip is van een modern toegeruste rederij en de geoefendheid van de hulpdiensten is goed te noemen. Waarschijnlijk zal een groot gedeelte van de opvarenden gewoon in de vlotten terecht komen (m.a.w. geen prio1  redding noodzakelijk) en zullen er gezien de afstand tot de kust snel reddingseenheden aanwezig zijn.

Het is inderdaad niet vergelijkbaar met een Baltic Ace scenario, maarja je moet ergens op terug kunnen vallen toch?

[Highfield]

In aanvulling, de omstandigheden bij de baltic ace waren vele, vele malen moeizamer. De kustwachtorganisatie stond echter goed, en men heeft in samenwerking met de aanwezige koopvaarders, marineeenheden, KNRM eenheden en vliegende eenheden goed werk kunnen verzetten. Dan zal dit ook wel lukken toch?

Aan land zou ik niet weten hoe je 1200 potentiele slachtoffers moet opvangen..leuke klus. Iemand uit de gele tak met ideëen?

[Nachtbroeder]

Aan land zou ik niet weten hoe je 1200 potentiele slachtoffers moet opvangen..leuke klus. Iemand uit de gele tak met ideëen?

Dat wordt een aardige klus qua triage, gewondenverspreiding en vervoer...