Een openbare weg is een weg die voor het openbaar verkeer open staat. Op het moment dat een openbare weg wordt afgesloten voor alle verkeer (dus inbegrepen voetgangers, fietsers, gemotoriseerd verkeer), dan is het geen openbare weg meer.
Volgens mij is dit ingewikkelder, en zijn er 2 definities van openbare weg: "feitelijk" en "juridisch".
Bovenstaande is de "feitelijke" definitie.
De juridische definitie is degene in de
Wegenwet.
Een weg die tijdelijk afgesloten is voor alle verkeer, blijft nog steeds een openbare weg volgens de definitie van de Wegenwet. Er is een formeel besluit door gemeente, provincie of rijk nodig om een weg niet langer openbaar te verklaren. Een zelfde besluit is weer nodig om een weg als "openbaar" aan te merken. Het afkondigen van tijdelijke verkeersmaatregelen kan je niet aanmerken als een besluit zoals beschreven in de Wegenwet.
(Om het ingewikkeld te maken: de "feitelijke" definitie speelt ook vaak een rol in juridische vraagstukken en gerechtelijke uitspraken. )
Zoals ik het begrepen heb na uitleg van OvJ; Zodra er voor een openbaar gebied door de gemeente een evenementen-vergunning wordt afgegeven en aldus ook voor afsluiting hiervan en waar vervolgens een kaartje/entreegeld wordt gevraagd, dien je om toegang te krijgen dit te overleggen danwel te betalen.
Voor de duidelijkheid, "openbaar gebied" is niet hetzelfde als "openbare weg", en ik richt me even op het laatste omdat er sprake was van een corso.
Maar in principe mag men volgens de
Wegenwet toch geen geld vragen voor toegang tot, en/of gebruik van, een openbare weg? Uitgezonderd tolwegen en de bepalingen in de
Wet bereikbaarheid en Mobiliteit. Ik weet dat er ook jurisprudentie is die stelt dat er wel geld gevraagd mag worden voor toegang tot een evenement op een openbare weg. Je betaalt dan namelijk voor de toegang tot het evenement, niet voor het gebruik van de openbare weg. Daar ligt in opgesloten dat er onderscheid is tussen bezoekers van het evenement en gebruikers van de weg.
In het voorbeeld wil Damook niet het evenement bezoeken maar is hij passant. In het algemeen lijkt mij juist dat hij dus geen kaartje hoeft te kopen. Natuurlijk zullen er in de praktijk meer haken en ogen aanzitten. Maar puur het afgeven van een evenementen vergunning maakt een weg niet zomaar "niet openbaar" volgens de wegenwet.
(Nogmaals: ik richt me op de "openbare weg". Als het gaat om bijvoorbeeld een grasveld, bijvoorbeeld in een park, dan zullen de regels ongetwijfeld anders zijn.... )