Als een product voldoet aan de normen zijn daar ook de nodige naslagwerken van waarin alles in beschreven staat over het product. Je kan wel een mooi product verzinnen en uitgebreid uittesten. Maar als later blijkt dat het product niet werkt zal een bedrijf daar iets aan moeten gaan doen. De grootste test wordt uiteindelijk toch door de gebruiker zelf gedaan. Bij een binnenbrandbestrijding knalt er nogal eens een ademluchtfles tegen een muur. Die dingen moeten gewoon voor 200% veiligheid bieden in de meest extreme omstandigheden. Draeger zegt dat die dingen daar aan voldoen, de praktijk schijnt dus totaal anders te zijn. Probleem voor de firma Draeger, die gaan het maar oplossen. Zij hebben een probleem, het product voldoet niet en de gebruiker krijgt dus niet waar hij voor betaald. En zeker met dit soort zaken kun je niet vroeg genoeg naar buiten treden naar andere regio's, ook omdat er wellicht regio's in de aanbestedingsfase of zelfs de uitrolfase zit. Zit je in de uitrolfase is het wel handig als je tegen de firma kan zeggen stop maar even met leveren, en je komt maar terug als die dingen wel veilig zijn.
Ik ben het zeker met je eens dat het materieel veiligheid moet bieden, en ik ben het ook met je eens dat problemen als deze gedeeld moet worden met andere veiligheidsregio's, maar dan alleen richting de personen die er iets mee van doen hebben. Stel een veiligheidsregio zit in een aanbestedingsfase, dan heeft het naar mijn mening geen meerwaarde om een manschap van die veiligheidsregio (die dit systeem niet gebruikt) op de hoogte te stellen van het verdere onderzoek. De personen die de aanbesteding doen en onderzoeken uiteraard wel.
Als Dräger aan de Europese Normen en het eisenpakket van de afnemer (in dit geval de brandweer) heeft voldaan is het vervolgens alleen een kwestie van klantbehoud en de naam hooghouden om mee te werken aan een onderzoek en de modificaties eventueel gratis uit te voeren. Een 'praktijktest' voor dergelijke systemen wordt gewoon volgens een standaard test-opstelling gedaan, zoals in de norm beschreven staat. Dit kan onder extreme omstandigheden, deze omstandigheden worden dan nagebootst in een klimaatkast van het test-lab, als dit volgens Europese Norm of afnemers-eis nodig is. Niet echt in de praktijk, omdat je dan de resultaten van verschillende tests niet met elkaar mag vergelijken wegens teveel onbeheersbare invloeden.
Eisen uit zo'n norm zijn niet
"het systeem mag niet losschieten" maar bijvoorbeeld
"het systeem mag niet losschieten als er met een omgevingstemperatuur van 500 °C een kracht van 2 kN op komt, op een hoogte van 100 mm van de verbinding, onder een verticale hoek van +30 graden". Het kromme hieraan is dat als hij in de werkpraktijk losschiet onder dezelfde omstandigheden als hierboven, maar dan met de kracht onder een verticale hoek van +40 graden, en als die specificatie niet in de norm of eis beschreven staat, krijgt het gewoon het Europese keurmerk. Ook wordt er met zo'n norm geen verschil gemaakt in veiligheid. Stel de eis is niet losschieten onder bovenstaande voorwaarde. De schroefverbinding schiet los op een hoek van +70 graden en de quick connect op een hoek van +40 graden. Beide krijgen ze hetzelfde keurmerk, en volgens keurmerk dus even veilig.
Als de normen afgesteld staan op de schroefverbinding, maar niet vermeld wordt dat dit alleen voor schroefverbindingen is dan wordt het al helemaal gevaarlijk als de quick connect op de testpunten sterker is dan een schroefverbinding maar juist onder hoeken die buiten de test-range vallen zwak wordt en afbreekt of losschiet. Vandaar dat het belangrijk is om naast de basiseisen en normen specifieke normen te hebben voor specifieke verbindingen, en vandaar dat ik zeg wellicht moet NEN-EN 137 aangepast worden op type verbinding. Ik hoop ook dat het onderzoeksteam (wie?) de batch van Haaglanden gaat vergelijken met leveringen aan andere veiligheidsregio's om eventuele verschillen (in bijvoorbeeld materiaal) op te merken, en vervolgens de batch van Haaglanden test/laat testen of deze voldoet aan de NEN-EN 137:2006. Het resultaat van het onderzoek zal het uitwijzen.
Don't get me wrong, ik vind het zeker een zaak dat Dräger voor dit probleem een oplossing moet vinden, en minstens net zo belangrijk het vertrouwen van de brandweer weer terug moet winnen, maar hoe gek het ook is, het is hun niet verplicht..
