Soms is er bij ons werk geweld nodig om het doel te bereiken.
Het is geen doel op zich.
Als het betekend dat ik, of mijn collega's, door het gebruiken van de taser, het vuurwapen niet hoeven te gebruiken. Dan ben ik van mening dat er niet eens sprake zou mogen zijn over het invoeren. De taser, is less-lethal, een kogel, in potentie, altijd lethal, want ook met aanhoudingsvuur loop je het risico iemand te treffen in zijn benen waar een slagader oid loopt.
Ik geef iemand liever een stroomstoot dan dat ik op hem zou moeten schieten met het dienstwapen...en met liever (speciaal voor henk) bedoel ik niet dat ik het graag, of met plezier doe, maar dat het mijn keuze groter maakt in het geweldsmiddel dat ik zou moeten kiezen....
"speciaal voor Henk" Ja, want ik denk dat ik de enige ben met bedenkingen over de invoering die deze hier nog zo taktisch mogelijk naar voren durft te brengen tussen al dit "politie geweld".
Buiten dit forum zijn genoeg mensen die dezelfde garanties willen voor- en vragen hebben bij het gebruik van het wapen.
Er worden steeds een aantal punten naar voren gebracht die vanzelf spreken en die niemand betwist.
Zoals dat
"agenten gebruiken het wapen heus niet voor de lol "
en
"Het vormt een goed alternatief voor een schot uit een vuurwapen".
Niemand heeft beweerd dat agenten het wapen voor de lol gebruiken, noch is er iemand geweest die zegt dat je beter een gericht schot kan afvuren op een weerbarstige verdachte dan een stroomstoot kan geven.
Dus ik stel voor dat, omdat niemand achter bovenstaand beweringen staat, er geen noodzaak is deze steeds weer te weerleggen. Dat is zinloos. Het vervuilt de discussie en de suggestie wekken dat ik dat wil is hetzelfde als twijfelen aan mijn gezonde verstand en dan kun je vervolgens uitroepen dat ik "in een droomwereld leef"
Ik leef wel in een andere wereld, de burgerwereld en kijk wel met een andere blik naar de materie en met een andere invalshoek.
Ik begrijp ook dat een verdachte mee moet, en ook dat er situaties zijn waarbij het gebruik van geweld onontkoombaar is.
Waar het mij wel om gaat is dat een taser een wapen is waarvoor de drempel lager ligt- en waarbij voor de hand ligt dat voor de inzet minder aarzeling zal zijn dan voor een vuurwapen. Zet je een vuurwapen in dan volgt altijd een hoop gedoe voor de agent.
En wat ik hier lees hierover stelt mij niet gerust. Agenten die gefrustreed zijn over steeds maar weer dezelfde mensen arresteren, anderen die met droge ogen beweren in 20 jaar nog nooit een inschattingsfout te hebben gemaakt. En dat zelfreflectie en het betreuren van het gebruik van geweld niet hoort bij een goede agent.
Het vreemde is dat ik agenten spreek die het wel speet dat ze iemand neer hebben moeten schieten. Dat het niet anders kon is een tweede. Maar die komen hier niet kennelijk.
Als ik nu die aarzeling, en taser is een "noodzakelijk kwaad" hier zou proeven was ik niet zo ongerust. Maar ik krijg nou niet de indruk dat dit het gevoel is wat de meesten hier bij de taser hebben.
Als je het net zo makkelijk inzet als pepperspray zullen er heel wat mensen getaserd gaan worden.
Ik heb er bij gestaan dat zes agenten een Marokaantje (en elkaar) aan het pepperen waren die uit zijn doen was omdat hij de auto van zijn zus in elkaar gereden had, die zal nu wel getaserd gaan worden denk ik. Ik was misschien zelf wel getaserd geworden als het toen mogelijk was geweest, toen ik weigerde een flitser van de reddingboot te halen. (Misschien had de agent die met 'm meeliep me wel gered, hij wist wél dat het voeren van een flitser op het water niet vergunning gebonden is).
En daar gaat het mij om, als het gebruikt gaat worden als middel om de burgers beter te leren luisteren (luisteren of pijn, aan jou de keus) naar de nooit aan zichzelf twijfelende, altijd gelijk hebbende, geen fouten makende agent, dan houd ik mijn hart vast.
Als het ingezet wordt tegen mensen die een gevaar vormen voor omstanders, zichzelf of de dienders dan sta ik vierkant achter gebruik van de taser. (maar geen 14 keer)
