Nee het gaat mij om de houding, hoe iemand er tegenoverstaat. Iemand die bereid is (over het leger: daar wordt altijd geëvalueerd en wordt je geleerd kritisch naar je optreden te blijven kijken. Als je daar een houding aanneemt van "ik doe nooit wat fout" dan ben je gauw thuis uit oorlogsgebied, de vraag is in welke staat) te accepteren dat er wel eens wat fout zou kunnen gaan en niet alleen door verkeerde informatie, maar door een verkeerde inschatting of beslissing, bij zo iemand is de kans op fouten juist kleiner dan bij iemand die zich foutloos waant. En ik heb het hier dus duidelijk niet over de mensen die koelbloedig en wel overwogen een beslissing nemen in de wetenschap en acceptatie achteraf mischien blijkt dat dit niet de meest efficiente en de minste schade ten gevolge hebbende oplossing is geweest. Maar we moeten juist uitkijken voor de mensen die beweren onfeilbaar te zijn, dat komt juist vaak voor uit onzekerheid. Het leerproces is tot stilstand gekomen. Vaak zijn dat de mensen die ook niemand anders vertrouwen dan zichzelf. Het liefst alles zelf willen doen, ze vinden zichzelf de centrale spil en onmisbaar: laat mij dat maar even doen.. ("ga jij nou maar slapen, ik zorg wel voor je veiligheid." Hoe wou je dat doen dan, een tentje opzetten voor mijn deur?)
Evenwichtige mensen die vol zelfvertrouwen zijn, dat zijn de mensen die het wel kunnen hebben dat ze moeten toegeven dat iets wat ze deden beter had gekund. En kunnen ook makkelijker iets uit handen geven. Dat in het achterhoofd houdende schrik ik er van dat mensen die zeggen nooit iets fout doen en dan van de baas misschien een taser krijgen, om nog beter te laten zien aan iedereen wie hier nou eigenlijk de baas is... (luisteren of pijn lijden, aan jouw de keus...). Iemand neerschieten, ik mag hopen dat je daarbij enige weerstand bij voelt. Maar als men taseren gaat vergekijken met een stevig ritje in de achtbaan...
Wettelijke toetsing achteraf daar heb je niet veel aan. Onder invloed van adrealine gaat een onevenwichtig persoon niet een afweging maken "wat ik nu ga doen, zou dat de toetsing wel kunnen weerstaan?
Ik heb er nooit in geloofd dat de dreiging van sancties op termijn je weerhouden iets impulsiefs te doen wat niet in de haak is en zie dat het standpunt steeds breder wordt gedragen. Ik heb liever dat men kijkt wie de verantwoordelijkheid aan zou kunnen en wie mogelijk niet. Dus nee, niet iedere diender met een taser uitrusten. (ook niet met een hond trouwens...)