Er worden onder andere een aantal casussen bekeken waarin mensen zijn overleden na het gebruik van de Taser door de Amerikaanse politie (veelal 7 schokken toedienen van meer dan 5 seconden).
De Nederlandse politie heeft dringend de taser nodig, om incidenteel zwaar geweld door verdachten tegen agenten of burgers, te voorkomen of te stoppen. De politie-taser kan daarbij voorkomen, dat de politie het pistool moet gebruiken.
Het klassieke voorbeeld daarbij, is een jongeman die dreigt met een mes, onder invloed van alcohol of stimulerende drugs. Bovendien kan de aanwezigheid van een taser bij de politie, verdachten afschrikken van het gebruik van geweld.
Maar o.a. in de VS wordt de taser door de politie vaak onverantwoord, gemakzuchtig en onnodig toegepast. Dat leidt tot veel onnodig letsel bij verdachten, en dat stimuleert maatschappelijke onrust en etnische polarisatie.
Een van de grote risico's van taser-gebruik is permanente hersenbeschadiging, als de getaserde persoon met zijn hoofd tegen een muur of straatstenen valt. Want die val wordt niet gebroken door de armen van de verdachte. Zulk hersenletsel wordt soms niet in verband gebracht met het taser-incident door de verdachte, als het mild is. Maar dat hersenletsel is vaak wel onherstelbaar. En zulk hersenletsel kan ook blijvende en ernstige invaliditeit veroorzaken.
Daarom pleit ik ervoor, dat slechts de helft van de Nederlandse politieagenten wordt uitgerust met een taser. Daardoor kan er daarbij beter geselecteerd worden op karakter, capaciteiten en ervaring, dan wanneer alle agenten een taser zouden dragen. En door de groep van taser-dragers op die manier te beperken, is er veel meer tijd en geld voor periodieke taser-training voor die groep agenten.
En de groep agenten die geen taser draagt, heeft door die regeling een iets lichtere uitrusting, of kan in plaats van het gewicht van de taser bijvoorbeeld een extra pistoolmagazijn dragen, of een zwaardere multitool, enzovoort.
