En er staat verderop dat de bestuurder het meld en dat de meldkamer adviseert maar de bestuurder beslist.
De bestuurder moet melden dat hij/zij voornemens is de richtlijn te overschrijden. De meldkamer kan/moet daarin alleen slechts adviseren. De meldkamer kan dus geen toestemming geven om de richtlijn te overschrijden, de beslissing om dat te doen blijft dus de
eindverantwoordelijkheid van de bestuurder en niemand anders. En dat kan en zal dus leiden tot strafrechtelijke vervolging wanneer het mis gaat.
Maw de brancherichtlijn is onduidelijk
Ik vind het niet onduidelijk. Zeker als je gewoon even het volgende leest:
"Daarnaast moet de brancherichtlijn worden gezien als de maximaal toelaatbare grens voor het rijden met de algemene vrijstelling van de bepalingen van het RVV90."Dit staat zelfs tot 2x toe genoemd in de richtlijn, en dit is ook waar de rechter in Hoger Beroep naar verwijst. En ja, er staat een uitzondering in, namelijk dat er de normen in de richtlijn mogen worden overschreden in "bijzondere situaties". De onduidelijk begint dus pas als het gaat om de definitie van bijzondere situaties. Als ik echter lees dat iets (bijna) dagelijks aan de orde is, dan zijn dat wat mij betreft (maar belangrijker nog, ook in de ogen van rechters) dus geen bijzondere situaties. In de door mij genoemde uitspraak heeft de rechter het bijvoorbeeld over "de voor hem ingevolge het LBVP geldende maximumsnelheid van 120 km/uur (80 + 40)" (het ging om een provinciale weg).
Ik denk dat het dus NIET toegestaan is om dagelijks zelf de beslissing te nemen om de maximum snelheid met maximaal 40 km (of andere normen) te overschrijden, maar dat die 40 km dus gewoon het maximum is. Pas in uitzonderlijke situaties, die dus zeker niet dagelijks plaatsvinden, zou een politieambtenaar die beslissing mogen nemen. Echter dient daarbij dus wel even VOORAF (behalve voor een aantal eenheden die allemaal aanvullende rijopleidingen hebben) OVERLEGD te worden, met als kennelijk doel dus ook om vast te stellen of het hier om een dergelijke uitzonderlijke situatie gaat.
Als jij het een onduidelijk vind, maar jij hebt er wel (dagelijks) mee te maken, zou het dan niet handig zijn om er eens wat meer over te weten te komen? Kijk, ik wil best geloven wat het in de praktijk niet werkt. Alleen dat betekend nog niet dat je het zo maar naast je neer kunt leggen, of alleen dat wil lezen wat het beste uitkomt. Politieambtenaren zijn er voor om wetten en regels te handhaven. Om dat te doen heeft men een aantal tools. Zo mag men geweldsmiddelen dragen en gebruiken, maar uiteraard zijn daar regels aan verbonden. Ook heeft men een algemene vrijstelling van de bepalingen van het RVV90, maar ook dit is niet onbeperkt. Daarvoor is dus de brancherichtlijn, die aangeeft tot hoever men in de regel kan gaan. En zelfs is daarbij ook opgenomen, dat in uitzonderlijke situaties deze normen overschreden mogen worden. Maar als je dus in de dagelijkse praktijk je gaat beroepen op die uitzonderlijke situaties, dan ben je volgens mij dus verkeerd bezig, en belangrijker, dat vinden rechters dus ook.
en tegenstrijdig.
Op welk punt?
