Je reacties betuigen keer op keer van geen enkel inzicht over hoe het werk in zijn werk gaat. Als ik een auto een stopteken geef en hij gaat er vandoor dan heb ik binnen 1 a 2 seconden een brancherichtlijnen overschrijding. Als ik dan begin met het doorgeven van mijn informatie aan de meldkamer dan begin ik met andere relevante informatie.
En wat ik maar steeds probeer aan te geven, maar het kwartje wil kennelijk nog steeds niet vallen, is dat de manier waarop ik er naar kijk, en of ik nu wel of geen inzicht heb hoe het er in de praktijk aan toegaat, helemaal NIET belangrijk is. Dat de regels/richtlijnen niet aansluiten bij de dagelijkse praktijk, dat lijkt mij wel duidelijk. Als ik echter kijk naar uitspraken van rechters, dan wordt dat punt terzijde geschoven. Wanneer het dus onverhoopt een keer mis gaat, dan mogen jij en je collega's je dus bij een rechter gaan verantwoorden. En die constateert dan dat jij je niet aan de (onwerkbare) theoretische richtlijn heb gehouden, je kan je daar echter niet op beroepen, en wordt veroordeeld.
De "fout" die jullie wat mij betreft maken, is dat jullie een richtlijn naar eigen inzicht hanteren, die in de praktijk werkbaar is. Zo riep iemand dat het vooraf melden een keer massaal werd gedaan, en dat de meldkamer na een paar uur dat verbood. Daarmee snijden jullie je dus zelf in de vingers, want jullie zijn en blijven verantwoordelijk. En de enige manier om je, zodra daar een keer noodzaak toe is, te beroepen op de algemene vrijstelling is om de brancherichtlijn letterlijk na te leven. En als daar dan iets in staat wat niet helemaal duidelijk is (wat is een "bijzondere situatie") of onwerkbaar is (altijd vooraf melden van afwijken) en je gaat daar naar eigen inzicht mee om, dan kom je vroeger of later ongewild in een situatie terecht dat jij je mag verantwoorden bij een rechter die er dan op de manier mee omgaat zoals ik dat doe. Ik constateer, net als de rechter, gewoon dat jullie in de praktijk niet geheel conform de richtlijn werken.
En zoals de rechter zegt: "Gelet op zijn functie van en zijn training tot politieagent mocht van verdachte worden verwacht dat hij in de onderhavige situatie conform de daarvoor gestelde regelgeving zou optreden. "
Wanneer de regels dus in meer of mindere mate niet in overeenstemming zijn met de dagelijkse praktijk, moeten die regels en/of de dagelijkse praktijk aangepast worden zodat agenten wel conform de gestelde regelgeving kunnen optreden.
Bij een melding assistentie collega (zou bij mij toch wel onder een bijzondere situatie kunnen vallen) mag in principe iedereen met toestemming gaan rijden. Er wordt expliciet meegeven dat men niet hoeft te horen wie er onderweg gaan omdat ze het portofoon kanaal vrij willen houden voor de om hulp vragende collega's. Dan is er dus geeneens een mogelijkheid om dit vooraf te melden.
Een goed voorbeeld waarin de regels en praktijk niet op elkaar aansluiten.
Zo al twee voorbeelden waarbij het vooraf melden zeer lastig wordt. Maar goed, hier heb je vast weer kritiek vanaf de zijlijn op, niet gebaseerd op enige kennis van zaken.
Geen kritiek, ik constateer slechts een verschil in theorie en praktijk. Iets waarvan jij uiteindelijk de pineut kan worden op het moment dat het een keer fout gaat!
