Dat is een stuk planmatig werken.
Het lijkt mij eerder een kwestie van (een gebrek aan) flexibiliteit.
De agenten zijn aangenomen voor NO Brabant dus mogen ook verwachten dat ze in NO Brabant te werk gesteld worden en niet in Zeeland. Dat is enkel fair. Nieuwe instroom weet dat ze solliciteren in een groter district en dus ook ongunstiger geplaatst kunnen worden.
Op zich lijkt mij dat inderdaad ook redelijk. De vraag is of het juridisch ook zo zwart-wit ligt?
Oude agenten overhevelen werkt ook niet. Behalve dat die daar vaak geen zin in hebben moet je ook waken voor de verdeling van ervaring en jonge collega's.
Dat snap ik allemaal best. Allemaal ben ik, en met mij waarschijnlijk ook de korpsleiding, dan erg benieuwd wat volgens de vakbonden en werkvloer dan wel een goede oplossing is om het kennelijk personeelstekort in Zeeland (of elke willekeurige andere regio) op te lossen als er in die regio onvoldoende agenten wonen, en daarbij ook een goede verdeling tussen jong/oud, meer/minder ervaring in alle regio's te houden?
In vergelijking met Flevoland zie je bijvoorbeeld dat veel studenten geplaatst worden in een plaats waar al veel jonge collega's zitten. Daardoor bevorder je de ervaring en positie van dje collega's niet. Sterker nog, er is geeneens capaciteit om ze in te werken samen met een ervaren collega.
Een goede verdeling van jong/oud, meer/minder ervaring, ga je natuurlijk niet bereiken door alleen te kijken naar de nieuwe instroom. Dit lijkt mij dus een logisch neveneffect wanneer iedereen zich maar blijft vastklampen aan eerder verworven rechten (als die er al zouden zijn). Het is namelijk makkelijk om alle problemen te benoemen, maar met een oplossing komen, dat is veel lastiger. Want dat betekend dus dat de organisatie flexibeler moet worden, en dat is nu juist wat werknemers in het algemeen (niet alleen bij de politie) vaak niet willen.