De overdracht speelt hier een cruciale rol, denk ik. De diagnostische vaardigheden van de pre-hospitale hulpverlener (MMT arts, ambulanceverpleegkundige) spelen ook een rol. In een ideale wereld zou je meteen, op basis van onderzoek en summiere gegevens, de juiste inschatting maken. Dit zou je dan meteen via het LERF (digitaal ritformulier) doorgeven en het ziekenhuis maakt op basis hiervan keuzes.
De werkelijkheid ligt anders, ik doe mijn best maar ik zit er soms naast met mijn werkdiagnose. Daarnaast is de elektronisch overdracht verre van optimaal, zeker bij polygetraumatiseerde patienten. Daar heb je simpelweg geen tijd voor. Dus, de patienten worden op de SEH overgedragen en gescreend. Ik zie zeker de meerwaarde van een snelle gang naar de OK in bepaalde gevallen maar ik ben wel bang dat dan andere zaken gemist worden.
CM