Een reddingsactie om in te lijsten
door Ondine van der Vleuten
VLISSINGEN - Drenkelingen redden, dat is voor strandwacht Albert Dijkstra en de zijnen bij wijze van spreken dagelijkse kost. Maar een lijnredding vanaf de kust, waarbij dan ook nog eens de lijn vastloopt en de drenkelinge echt op het laatste nippertje gered wordt, dat is ook voor Dijkstra iets bijzonders. Voor de dertienjarige Duitse zwemster die dinsdagmiddag zo uit het water gehaald werd, had het geen seconde later moeten zijn.
„Die lijsten we in“, zegt Dijkstra achteraf tevreden. „Sinds ik in 1984 begon is het de eerste keer dat ik zo’n redding meemaak. Normaal staat de boot paraat en heb je die binnen een minuut ter plekke, maar omstreeks half zes wordt de sloep opgeruimd.“
De Duitse badgaste dreef circa 75 meter voor de Vlissingse kust, ruim voorbij de paalhoofden in zee, toen strandwachten Dijkstra en Cindy Kooger de drenkelinge opmerkten. Dat was rond kwart over vijf. Enkele vissers hadden het meisje al horen roepen en stonden op het punt om 112 te bellen. Ze kon nog net het hoofd boven water houden en riep een aantal keer om hulp. Strandwacht Albert Dijkstra bedacht zich geen moment, trok zijn reddingsvest aan en sprong in zee om de 75 meter naar het meisje wadend en zwemmend te overbruggen. „De boot stond al binnen, als we daarop hadden moeten wachten was het te laat geweest."
De wind was west-5 en de stroming was sterk. „Een goede zwemmer weet dat je dan schuin naar de wal moet zwemmen, met de stroom mee, maar zij probeerde recht ertegenin naar het strand terug te gaan. Door de golfslag ging ze een paar keer kopje onder“, zegt Dijkstra. Toen hij halverwege was, kwam de reddingslijn waaraan Dijkstra vastzat, vast te zitten. Hij maakte zichzelf los en zwom de laatste dertig meter zonder.
Hebben is hebben
„Die lijn zorgt ervoor dat je je handen vrij hebt als je bij de drenkeling bent en je kunt op de terugweg die persoon goed vasthouden, je wordt gewoon teruggetrokken. Maar het was intussen een kwestie van seconden, dus ik moest verder. Toen ik bij haar kwam was ze al diverse keren kopje onder gegaan. Ik greep haar vast, hebben is hebben, dacht ik, maar toen moest ik nog terug. Dat was wel zwaar. Ik had er even spijt van dat ik de lijn had laten schieten. In de branding gingen we samen nog een paar keer kopje onder. Het meisje was al in doodsangst, maar toen raakte ze helemaal in paniek. Alles bij elkaar duurde de redding misschien tien minuten, maar het had geen seconde langer moeten duren. Ze lag al ongeveer een half uur in het water. Dit was echt een toevalstreffer.“
Op het strand is de Duitse badgaste direct uit de wind neergelegd, er is zuurstof toegediend en het meisje werd in een isolatiedeken gerold. De drenkelinge is daarna naar het ziekenhuis Walcheren overgebracht.
Achteraf blijkt dat de zwemster deel uitmaakte van een groep van negen kinderen die een dagje uit was met twee begeleiders. Het meisje was aanvankelijk gewoon aan het spelen in de branding, maar werd verrast door de stroming. Ongeveer tegelijk met de strandwacht had ook een begeleider opgemerkt dat er iets mis was.
Dijkstra is blij dat het goed is afgelopen. „Voor zover ik weet was het meisje gisteren in het ziekenhuis alweer goed aanspreekbaar en aardig op temperatuur aan het komen, dus dat komt wel goed.“ Hij weet alleen dat ze Jennifer heet. „Meestal horen we achteraf niets meer, maar dat hoeft ook niet. Het belangrijkste is, dat ze gered is.“
Strandwachten Albert Dijkstra en Cindy Kooger.
(foto Ruben Oreel)
Way to go, Albert!!!! netjes!
