Onderstaande open brief heb ik dinsdagavond aan diverse media en politicie gestuurd:
Rotterdam 4-11-2014
Open brief aan alle rechters en politici in Nederland
Ik heb ze ook voorbij zien komen die duurbetaalde reclames met teksten als “handen af van onze hulpverleners”. Tot vorig jaar ben ik buitengewoon opsporingsambtenaar geweest in de gemeente Rotterdam, een beroep dat een nuttige bijdrage levert aan de samenleving maar ook een beroep dat zeer gehaat wordt omdat wij burgers verbaliseren.
BOA’s werken in veel gevallen samen met de politie, voeren deels ook zaken uit waar de politie niet aan toekomt. Zelf heb ik in mijn tijd als BOA als eerste hulp verleend bij ongelukken, roofovervallen op straat, heb de politie geassisteerd bij een zelfmoord, bij grote evenementen in Rotterdam, is door oplettendheid van een collega en mij een verkrachter opgepakt, hebben wij de politie gewezen op hennepkwekerijen, dealers ed, kortom buiten het schrijven van (de meestal o zo terechte verbalen) heb ik en met mij mijn vele (ex-)collega’s de Rotterdamse en Nederlandse samenleving ondersteund en veiliger gemaakt.
Uit respect voor de vele BOA’s die in Nederland nog actief zijn wil ik het volgende onder de aandacht brengen:
In november 2011, dus bijna 3 jaar geleden hebben een collega in ik een incident gehad op straat in Rotterdam, waarbij wij en onze hele familie bedreigd zijn en een persoon gepoogd heeft mijn ogen uit te steken en dat allemaal voor een boete van € 60.
Vandaag heb ik bericht gehad dat de verdachte veroordeeld is zonder strafoplegging en ook de in eerste instantie toegewezen vorderingen van mijn collega en mij zijn afgewezen.
Wat houdt nu deze malloot tegen om zoiets nogmaals te doen? Niets dus, er zijn (vrijwel) geen consequenties verbonden aan zijn daad! Gedurende 3 jaar ben ik als slachtoffer meermaals opnieuw geconfronteerd met dit feit, dit met elke zitting. Zittingen waar ik keurig aanwezig was om mijn verhaal te doen en onverrichter zake naar huis kon gaan omdat de verdachte niet op kwam dagen. 3 jaar lang steeds opnieuw iets ondergaan dat grote impact heeft gehad op mij en mijn gezin. Steeds opnieuw je opladen om proberen te zorgen dat deze dader zijn straf krijgt! Mijn simpele conclusies nu zijn:
• dat een verdachte in de Nederlandse samenleving meer recht heeft dan een slachtoffer.
• Dat de campagne “handen af van onze hulpverleners” een loze kreet is (of zijn stadswachten misschien geen hulpverleners?
• Dat BOA’s net als politie, controleurs in het openbaar vervoer e.a. beledigd, bedreigd en aangevallen mogen worden, dan jarenlang steeds zo’n zaak opnieuw moeten ondergaan tijdens de vele rechtzittingen, want er moet recht worden gesproken in Nederland, om uiteindelijk met een leeg gevoel achter te blijven.
Ik heb jarenlang gezegd dat ik een prachtbaan had, want ik droeg positief bij aan de Nederlandse samenleving, nu ben ik inmiddels blij dat ik geen BOA meer ben.
Ik heb in totaal 3 van dit soort incidenten meegemaakt in 7 jaar tijd, ik tel uiteraard het uitschelden en alleen verbaal bedreigen niet eens mee, dat werd gewoon dagelijkse kost.
Bij het eerste incident, waarbij men een poging heeft gedaan om een collega en mij dood te rijden is de zaak geseponeerd wegens gebrek aan bewijs. Bij het tweede incident waarbij een collega werd aangevallen en geslagen heb ik de aanvaller terug weten te dringen en op afstand weten te houden waarbij ik ook klappen heb gekregen. Deze dader is na een lange rechtsgang wel veroordeeld. Deze verdachte stond op een dag terecht voor agressie tegen mijn collega en mij, twee van mijn collega’s in een andere zaak en in een derde zaak tegen 2 controleurs uit het openbaar vervoer! In het verleden na deze incidenten heb ik op mijn werk aangegeven de gevolgen wat zoiets met je doet best eens te willen verwoorden aan een groep rechters, politici of dergelijke, dit is er nooit van gekomen. Dus daarom uit ik mijn frustratie nu op deze manier.
Ik heb psychische behandelingen moeten ondergaan want dit soort incidenten doet wat met je. Mijn vrouw, kinderen en moeder hebben zich jaren lang zorgen gemaakt over mijn veiligheid want de agressie op straat is hoog. En buiten de incidenten die ik zelf heb ondergaan zijn veel van mijn collega’s het slachtoffer geweest van agressie!
Ik wens al mijn collega BOA’s, de Nederlandse hulpverleners, verkeersregelaars en alle anderen die blootgesteld kunnen worden aan dit soort agressie veel sterkte en wijsheid, op justitie en de politiek hoef je niet te rekenen!
En voor alle mensen die bij zichzelf denken dat het niet erg is omdat ze in het verleden ook een (on)terecht verbaal hebben gehad, mijn collega’s en ik zijn ook gewone mensen, hebben goede en slechte dagen en omdat wij mensen zijn kunnen ook wij fouten maken.
John
Geachte lezer,
Ik sta open voor toelichting en discussie in deze materie, mocht U mijn brief willen publiceren dan graag mijn naam en gegevens i.v.m. veiligheidsredenen niet publiceren.
John
dubbelboa@hotmail.nl
twitter @dubbelboa
Dit heeft geleid tot een artikel in de Metro van vandaag:
http://www.metronieuws.nl/nieuws/toezichthouder-voelt-zich-in-steek-gelaten-door-overheid/SrZnke!ehGTeUNdQrIWk/Ik wilde dit even met jullie delen,
en reageren mag altijd.
