Alsof Irak en Afganistan voorbeeldlanden voor Nederland zijn.
Misschien niet zozeer de
aard van het letsel. Maar ook in Nederland vinden er met regelmaat ongevallen plaats waarbij er sprake is van massaal uitwendig bloedverlies als gevolg van ernstig extremiteitsletsel.
Waar de discussie hier om gaat is dat deze oorlogen hebben gediend als platform voor innovatie. Immers vanwege de
massaliteit ontstonden er ineens grote grote groepen die goed toegankelijk waren voor wetenschappelijk onderzoek. Daarmee heb je dan nu ook de beschikking over recente data. Want we wisten allang dat de verbloeding uit ledematen als gevolg van oorlogsgeweld doodsoorzaak nummer één is.
De reactie van Golly is dus meer dan terecht. De kans op overleven begint toch echt bij het adequaat tot staan brengen van een bloeding, maar ook de maatregelen die volgen hebben geleid tot een veel grotere overleving.
Sterker, zo goed als de getallen nu zijn, zijn ze nog geweest. Daarnaast spelen ook andere ontwikkelingen een rol, zoals specialistische hulp in de Forward Setting, een vroegtijdig en ander transfusiebeleid dan voorheen en Damage Control Resuscitation and Surgery. Het is allemaal niet zo heel simpel.
