Interessant rapport vanwege het gebrek aan benoemen van de meest essentiele schakel in de (alarmerings)keten.
Namelijk de melder, zijnde wel of geen EHBO-er of BHV-er.
Je kan de 1e en 2e lijns zorg nog zo goed organiseren, de melder kan ondanks alle meldkamer protocollen wellicht meegezogen worden in meldkamer vragen welke de melder niet direct kan beantwoorden, eerst moet (laten) controleren en/of domweg niet weet hoe te handelen om dit te weten te komen. Bij het niet kunnen vaststellen of er wel of geen sprake is van levensbedreigende situaties wordt er dus volop ingezet. Ten onrechte of niet ten onrechte, het percentage van onnodige spoedritten is gewoon te hoog.
Zou het niet zo kunnen zijn dat door gebrek aan inzicht, kennis en vaardigheid in de EHBO dat 1-1-2 melders uitgaan van een worst case scenario en als gevolg de melding hoger wordt ingeschaald.
Als de basis (kennis en vaardigheden) van de melder al niet goed is dan is het te begrijpen dat een situatie van onnodige spoedritten is ontstaan.