inschattings fout

[pluisje]

ik zag gisteren op sbs 6 dat er een ambulance meedewerker geschorst was omdat hij/zij een meneer niet mee hadden genomen omdat hun dachten dat deze uitdrogings verschijnselen had.
deze man is uiteindelijk overleden omdat hij een scheuring had in de aorta.
wat ik nu niet begrijp is waarom word deze wel geschorst en als een arts zoals hier gebeurt is een trombose over het hoofd ziet en deze vrouw is ook overleden word er gezegt dat je dit niet altijd kunt voorkomen.
iedereen kan toch een inschattings fout maken kijk maar eens in het verkeer.

pluisje

[Ricardo B]

Iedereen maakt fouten en in deze sector kunnen die fouten wel grotere gevolgen hebben dan bij andere beroepen.

Dat deze medewerker geschorst is zegt niks over de gevolgen voor hem of haar. Hij/zij zal geschorst zijn totdat er uitgezocht is wat er allemaal gebeurt is en wat er precies fout is gegaan. Ik denk dat dit wel een goed besluit is zodat er even nagegaan kan worden hoe en wat !

Waarom de arts die jij beschrijft niet geschorst word zou ik niet weten, wellicht heeft dat met de directie van de persoon in kwestie te maken.

Gr. Ricardo

[CM]

Dit geeft heel goed aan hoe kwetsbaar wij zijn als beroepsgroep. Het is soms heel moeilijk in te schatten of iemand naar het ziekenhuis moet. Ik ga geen commentaar leveren op de casus want daar weet ik te weinig van af. Ik heb altijd de stelregel gehad, bij twijfel gewoon vervoeren, en ik denk dat dit geldt voor alle collega's.

Wat betreft het aanklagen van een pleeg en de arts niet....ja het ligt er net aan wie heeft geklaagd.

Carl.

[Pim de Ruijter]

Overal worden fouten gemaakt, ook in de medische wereld. Jammer genoeg zijn de gevolgen van fouten vaak veel ernstiger dan in andere beroepsgroepen.

Ik denk dat we dit soort dingen niet op het forum moeten zetten, dat leidt tot gevaarlijke discussies, omdat we gewoonweg niet alle feiten en details van een casus weten.

Nu was het geloof ik niet de insteek om de ambupleeg / arts af te fakkelen, maar laten we dat soort dingen proberen te voorkomen. Wel zo sociaal voor alle medici hier op het forum.

[Danoontje]

Vind het niet verkeerd om er onderling over te spreken...hoeft geen doofpot cultuur te worden. Belangrijk is dat je leert van je eigen "fouten"maar net zo goed ook leren van die van een ander.

Als ik kijk naar de diagnose 4xA/Dissectie dan is dat in het zh vaak al lastig. Ik heb de afgelopen jaren een aantal mensen zien overlijden omdat de arts de diagnose niet zag of te laat stelde...en dat heb ik het over diagnostiek met een echo of CT! Kan je nagaan hoe moeilijk het is om het als ambuvpk in een sauna te herkennen...ik denk dat die vpk weinig te verwijten valt..maar natuurlijk ken ik de casus niet en is het niet aan mij om daarover te oordelen..
Ik denk dat de schorsing erg is maar de ambupleeg zal hier zelf ook heel wat nachtjes niet lekker van slapen!!
Dat is het grote verschil tussen plegen en artsen, Pleeg ziet het als persoonlijk falen...artsen zien het vaak als een beroepsrisico. Zijn er minder emotioneel over. Sorry PdR

Is het een fout? Ik denk hooguit een gemiste diagnose... het blijft mensenwerk...

[Pim de Ruijter]

Het was niet mijn bedoeling om de doofpot-cultuur te stimuleren, absoluut niet. Ik hoop vooral dat in dit soort discussies iedereen objectief naar het verhaal probeert te kijken en iemand niet de grond in te stampen omdat hij/zij een fout gemaakt heeft.

Praten over fouten vind ik juist belangrijk, je kunt van elkaar leren. Ik had er nog niet bij stil gestaan dat artsen (niet allemaal) het eerder als een beroepsrisico zien, terwijl een Pleeg het eerder als iets persoonlijks ziet. Waar komt dat vandaan?

Misschien komt het door de manier waarop in de opleiding ingegaan werd/wordt hoe je een patient kan benaderen. Uiteraard wordt er steeds meer aandacht besteed om de patient niet als een object te zien, maar echt als mens. Nu hangt dat niet direct samen met de topic hier, maar het is denk ik wel een factor.

[Pim de Ruijter]

Wat vinden plegen trouwens zelf van de manier waarop zij er mee omgaan en de manier waarop artsen ermee om gaan?

[Danoontje]

Grappig dat je dat vraagt...
Ik heb enige tijd geleden op de IC een bekende gehad die ik sterk verdacht van een dissectie. De cardioloog  geloofde me niet....pat. is overleden...ik voelde me keischuldig...niet terecht natuurlijk want ik had er alles aan gedaan om ze op mijn vermoeden te attenderen en heb het ook meerdere malen uitgesproken! Het bleek idd een dissectie te zijn...

Gesprek met de beh. artsen gehad daarna (en dat was wel nodig ook!) en toen vroeg ik hen dat ook waarom zei dit zo anders beleefden.

Internist zei toen dat vpk heel gevoelsmatig zijn en veel meer het soort fingerspitzengefüll hebben....maar dat zei daar niets mee kunnen omdat ze hun diagnose of feiten stellen. Dat is al een groot verschil. Daarbij komt denk ik ook dat de aard van de meeste vpk toch net even iets gevoeliger/emotioneler en een zwaarder verantwoordelijkheidsgevoel hebben...

[pluisje]

dat laatste andwoord kan ik mij wel in vinden.
maar toch vind ik het voor die medewerker erg dat hij geschorst is juist omdat het probleem wat die man had heel moeilijk is vast te stellen zelfs door een arts

pluisje

[Danoontje]

Waarschijnlijk gooien ze het erop dat hij bij de aangegeven klachten had moeten vervoeren omdat die klachten gerede twijfel gaven...

Bij twijfel vervoeren is volgens mij een van de gouden regels.

Aan de andere kant kan de betrokken pleeg zijn beslissing misschien heel goed onderbouwen...tsja je weet het niet he! Je bent dan toch heel kwetsbaar..