Onderzoek naar huilen onder medische professionals

[Onderzoek naar huilen]

Beste artsen, verpleegkundigen en coassistenten!

Mag een arts/verpleegkundige/coassistent huilen in het bijzijn van een patiënt? Is dat professioneel, gepast en ethisch? Onder begeleiding van professor Ad Vingerhoets, van de afdeling Medische en Klinische Psychologie van de Universiteit van Tilburg, zoeken wij antwoord op deze vragen met een onderzoek onder artsen,
verpleegkundigen en coassistenten.

Voor dit onderzoek is nog een groot aantal respondenten nodig. Momenteel hebben al meer dan 1400 professionals de vragenlijst ingevuld! Maar we zijn er nog lang niet..

Heeft u ook interesse in deelname aan het onderzoek? Stuur dan een mailtje naar onderzoeknaarhuilen@outlook.com of ga naar een van de volgende links.

Artsen: https://tilburgss.co1.qualtrics.com/SE/?SID=SV_e9jtBf22F59GJrD
Verpleegkundigen: https://tilburgss.co1.qualtrics.com/SE/?SID=SV_6tW2wJtqjnnBJTn
Coassistenten: https://tilburgss.co1.qualtrics.com/SE/?SID=SV_6l4c9ZRO3lHPknH

Coassistenten moeten minimaal een maand praktijkervaring hebben voor deelname.

De resultaten van het onderzoek zullen, onder meer, worden teruggekoppeld via een artikel in Medisch Contact en bijdrages aan congressen.

Hartelijk dank!

Kim en Chloë
Masterstudenten Psychologie

[Lunatum]

Interessant onderzoek, ik zou alleen voor de term 'emotie' hebben gekozen in plaats van 'huilen'.

[Dinges]

Was ook mijn eerste gedachte!
Bij huilen visualiseer ik al gauw (heb rijke fantasie) een clubje professionals die balkend met doosjes tissues in de weer zijn..

Maar, inderdaad interessant. Ik denk dat het tonen van emoties geheel casus-afhankelijk is.

[Kanarie]

Emotie is iets veel breders dan huilen, dus als ze het specifiek over huilen willen hebben, vind ik de term goed gekozen.

[Hunter]

Emotie is iets veel breders dan huilen, dus als ze het specifiek over huilen willen hebben, vind ik de term goed gekozen.

Nouja, heel voorzichtig wil ik (als volstrekte buitenstaander) een duit in het zakje doen, iemand kan overduidelijk aangeslagen cq emotioneel zijn (trillende stem, lastig uit de woorden kunnen komen, etc) zonder daadwerkelijk in tranen uit te barsten. Misschien dat "verdriet(ig)" dan nog dichterbij komt, maar ik neem aan dat de onderzoekende partij wel weet wat ze onderzoeken.

Ik denk dat we hiermee weer op de oude discussie uitkomen; hulpverleners zijn ook maar mensen. Dat je je emoties moet kunnen controleren betekent niet dat je ze uit moet schakelen.