Er zullen legio wapens voldoen. Alleen aan een extra geweldsmiddel zal altijd extra trainingstijd bij horen...
Dus draait het weer uit op het aloude liedje. Geld. Geld. Geld.
Zolang het om geld gaat zal dit in NL niet veranderen.
Er zijn allerlei oplossingen te verzinnen die per saldo budget-neutraal zijn, als we gaan brainstormen. Dus als we creatief nadenken, buiten de gebruikelijke denkkaders.
Bijvoorbeeld, er kan in een deel van de politieauto's soms een speciaal geselecteerde militair meerijden met een schoudervuurwapen, op kosten van Defensie. Die militairen kunnen dat werk afwisselen met hun normale militaire trainingen, zodat ze inzetbaar blijven voor buitenlandse militaire missies.
Voor dat politiewerk kunnen ze een aanvullende training en theorieopleiding krijgen. Die opleiding kan gedeeltelijk worden aangeboden via video's, mobile apps en digitale simulatie-games, om kosten te besparen.
Of je kunt de kosten voor een schoudervuurwapen voor de politie compenseren door jaarlijks iets minder nieuwe politieagenten aan te nemen. Vooral personeelskosten tellen zwaar door op de begroting.
Of je kunt in tijden van crisis het hoogwaardige nieuwe dienstpistool tijdelijk ombouwen tot een lang vuurwapen met de speciale hulpstukken die daarvoor te koop zijn. En je kunt het voorzien van een laser-vizier en lampje, en bij verhoogde dreiging desnoods aanvullen met een ops-vest met verlengde reservemagazijnen.
Schietoefeningen kunnen makkelijker en goedkoper worden gedaan, als ze worden gehouden in een bunker met geluidsisolatie bij elk groot politiebureau. Dan kunnen agenten tussen andere werkzaamheden door af en toe even gaan schieten. Dat kan ook leuk zijn, of helpen om eventuele spanning af te reageren.
En politieagenten met een militaire achtergrond, hebben mogelijk wat minder training met een schoudervuurwapen nodig, dan andere agenten.
Ook kan de invoering van een schoudervuurwapen eventueel geleidelijk worden ingevoerd, om de kosten te spreiden over meerdere jaren. Bijvoorbeeld eerst in de vier grote steden, daarna in de andere steden, enz.
Zo zijn er nog talloze andere oplossingen te verzinnen, om de kosten van een schoudervuurwapen voor politieagenten te drukken, of financieel te compenseren op andere gebieden. Er kunnen ook wisselende combinaties worden gemaakt van verschillende creatieve oplossingen, afhankelijk van de locatie en veranderende omstandigheden.
Zo'n 'creatieve', vernieuwende benadering lijkt me dus wenselijk. En zo'n flexibele manier van denken kan voorkómen, dat de politieke discussie over een schoudervuurwapen voor de politie verzandt in een jarenlang en uitzichtloos gekibbel over geld, dat nu moeilijk te vinden is.
Als terroristen of zwaar-bewapende criminelen ontsnappen, doordat de politie te licht bewapend is, kan dat de samenleving leed bezorgen en veel geld kosten. Bijvoorbeeld kosten door materiële schade en blijvende invaliditeit, en kosten voor medische behandeling, revalidatie, recherche, brandweer, enzovoort.
Maar de noodzakelijke oplossingen voor terrorisme en criminaliteit liggen liggen ook op het gebied van opvoeding en morele beďnvloeding, maatschappelijke hervorming en analyse van oorzaken.
