Onmenselijke opgave

Auteur Topic: Onmenselijke opgave  (gelezen 11554 keer)

0 gebruikers (en 1 gast bekijken dit topic.

Jorrin

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 1,704
    • Lotuskring Het Gewondennest
Reactie #40 Gepost op: 14 augustus 2005, 19:14:37
Ik zou er de voorkeur aan geven tijdens een grotere oefening met meerdere slachtoffers daar 1 slachtoffer tussen te zetten waaraan ze weinig meer kunnen verknoeien. En dan bedoel ik geen pop, maar een lotus die ondanks eerste hulp het niet gaat redden, gewoon omdat de hulp te laat komt en de verwondingen te ernstig zijn. En dus niet een slachtoffer dat overlijdt, omdat de hulpverlening niet goed is geweest. Maar iemand die met de meest geavanceerde hulpverlening toch wel zou zijn komen te overlijden. Op deze manier leert een ehbo-er toch dat een slachtoffer nou eenmaal niet altijd te redden is, maar kijken ze niet alleen maar terug op ellende. Er zijn immers andere slachtoffers binnen dezelfde oefening die wel gebaat waren bij de hulp. Ik denk dat je dan in je kennismaking met een stervend slachtoffer je doel bereikt.


Danoontje

  • Gespecialiseerd Verpleegkundige met ruime praktijkervaring
  • Forum gebruiker
  • ***
  • Berichten: 312
Reactie #41 Gepost op: 14 augustus 2005, 19:34:20
Ik denk dat je zeker een punt hebt!

Een overlijden is niet altijd slecht. Het is niet altijd een teken van falen van de hulpverlener. Realiseer je eens waarom iemand overlijd?! Iemand die 10 minuten op een adequate reanimatie heeft moeten wachten (nee géén drenkeling!) is beter af als hij dood gaat. Iemand die in een autowrak hangt met hersenweefsel over het dashbord is dood beter af! De natuur geeft en neemt....zo simpel moet je het soms gewoon zien.
Niets meer...niets minder! :-*
IC vpk, AVP, Docent, MBO, HBO


EHBO-er

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 2,554
  • Ik denk dat ik denk
Reactie #42 Gepost op: 15 augustus 2005, 00:08:28
Ik zou er de voorkeur aan geven tijdens een grotere oefening met meerdere slachtoffers daar 1 slachtoffer tussen te zetten waaraan ze weinig meer kunnen verknoeien. En dan bedoel ik geen pop, maar een lotus die ondanks eerste hulp het niet gaat redden, gewoon omdat de hulp te laat komt en de verwondingen te ernstig zijn. En dus niet een slachtoffer dat overlijdt, omdat de hulpverlening niet goed is geweest. Maar iemand die met de meest geavanceerde hulpverlening toch wel zou zijn komen te overlijden. Op deze manier leert een ehbo-er toch dat een slachtoffer nou eenmaal niet altijd te redden is, maar kijken ze niet alleen maar terug op ellende. Er zijn immers andere slachtoffers binnen dezelfde oefening die wel gebaat waren bij de hulp. Ik denk dat je dan in je kennismaking met een stervend slachtoffer je doel bereikt.

Jorrin, dit is ook mijn aanpak.


EHBO-er

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 2,554
  • Ik denk dat ik denk
Reactie #43 Gepost op: 15 augustus 2005, 00:11:15
Ik denk dat je zeker een punt hebt!

Een overlijden is niet altijd slecht. Het is niet altijd een teken van falen van de hulpverlener. Realiseer je eens waarom iemand overlijd?! Iemand die 10 minuten op een adequate reanimatie heeft moeten wachten (nee géén drenkeling!) is beter af als hij dood gaat. Iemand die in een autowrak hangt met hersenweefsel over het dashbord is dood beter af! De natuur geeft en neemt....zo simpel moet je het soms gewoon zien.
Niets meer...niets minder! :-*

Dat is de boodschap die ik al jaren probeer over te dragen.


kiteman

  • Gast
Reactie #44 Gepost op: 30 augustus 2005, 12:50:59
tsjonge jonge loop je zo je doel als ehbo hobbyist  niet een beetje voorbij???
het is zo bedoeld dat je eerst hulp kan verlenen (bloedinkje stoppen ,bls ,pleistertje plaken ,enz enz enz ) bij deze cassus gaan zelfs de haren van de meest doorgewinterde hulpverlener overeind staan.
ik denk niet dat het de hulpverlening tengoede komt als er allemaal hobbyisten met spannende zaken in hun auto op scanner meldingen af gaan rijden"komt mij zo een beetje over namelijk" verbeter mij als dit niet zo is.
 

gegroet


Henk

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 6,891
Reactie #45 Gepost op: 30 augustus 2005, 13:21:58
tsjonge jonge loop je zo je doel als ehbo hobbyist niet een beetje voorbij???
het is zo bedoeld dat je eerst hulp kan verlenen (bloedinkje stoppen ,bls ,pleistertje plaken ,enz enz enz ) bij deze cassus gaan zelfs de haren van de meest doorgewinterde hulpverlener overeind staan.
ik denk niet dat het de hulpverlening tengoede komt als er allemaal hobbyisten met spannende zaken in hun auto op scanner meldingen af gaan rijden"komt mij zo een beetje over namelijk" verbeter mij als dit niet zo is.
 

gegroet


"scanner meldingen ??? "


EHBO-er

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 2,554
  • Ik denk dat ik denk
Reactie #46 Gepost op: 30 augustus 2005, 19:53:12
Zolang ik cursisten tegen kom die ongevraagd en ongewild bij ernstige ongevallen uitkomen, is het mijn taak om cursisten voor te bereiden op dit soort situaties.
Dat heeft niets met EHBO hobbisme te maken.

Als je het over de casus hebt, dan moet je opgevallen zijn, dat we allemaal er over eens zijn dat deze casus niet zinnig is als oefening.


Delta

  • AIOS Anesthesie
  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 2,443
  • Arts
Reactie #47 Gepost op: 31 augustus 2005, 03:01:36
Centrale vraag lijkt me hier: wat doe je als er meer dan een slachtoffer is... Leer je je cursisten echt triage houden met deze casus, of is de boodschap 'zie maar wie het zwaarst gewond is en help die het eerst'?
Arts  www.alphalog.nl


EHBO-er

  • Senior gebruiker
  • ****
  • Berichten: 2,554
  • Ik denk dat ik denk
Reactie #48 Gepost op: 31 augustus 2005, 17:34:47
Centrale vraag lijkt me hier: wat doe je als er meer dan een slachtoffer is... Leer je je cursisten echt triage houden met deze casus, of is de boodschap 'zie maar wie het zwaarst gewond is en help die het eerst'?

Ik kreeg deze, sarcastische bedoelde, casus voorgeschoteld omdat de aangever het niet met mij eens is, dat ehv'ers ook geconfronteerd moeten worden met ongevalsituaties die niet goed aflopen. Het was mijn eer te na om ook in deze situatie te zoeken naar het plan van aanpak, ook al wist ik bij voorbaat dat het een uitzichtloze hulpverlening is.

Dat is ook het antwoord, ik confronteer ehv'ers zo nu en dan met confronterende situaties. Het gaat er mij dan niet om hoe ze het oplossen, maar hoe ze er mee omgaan.

Vanaf de eerste les is mijn credo dat je niet meer kunt doen als je best. Als dat niet genoeg is, dan is het in ieder geval niet jouw schuld.

Veel cursisten hebben er vooral moeite mee als ze niets konden doen. Terwijl ze op het communicatieve stuk een uitstekende prestatie hebben neergezet.
Maar dat schijnt op de een of andere manier veel minder te tellen dan de technische vaardigheden.

Ik zal het boek aan de kant gooien als jij een beter alternatief hebt.


Trophy

  • Forum gebruiker
  • ***
  • Berichten: 223
  • keep the rubberside down
Reactie #49 Gepost op: 1 september 2005, 01:34:41
Het is goed om cursisten voor te bereiden op ernstige zaken. De casus waarmee deze treath begon is inderdaad om depressief van te worden, maar zo nu en dan komen ze toch voor.
Belangrijk  is om de cursist bij te brengen dat men niet iedereen zal kunnen helpen. Dat de natuur geeft en neemt. Dat er ook mensen doodgaan ondanks een adequate hulpverlening.

De casus is zeker niet zinnig voor een oefening, maar is altijd leuk om zelf over te brainstormen. Maak het voor een cursist niet te moeilijk. Zij moeten een handvat hebben om in de praktijk te werk te gaan. En het blijkt dat, als je computer nurt, plantsoenwerker of advocaat bent, het moeilijk is om eerste hulp te verlenen. Gewoonweg omdat het zo weinig voorkomt en omdat het niet je werk is. Men heeft behoefte aan eenvoudige richtlijnen.

Bewaar het “moeilijke” voor een herhalingsles, als men ervaringen verteld. Ikzelf maakte er dan wel eens een doemscenario van. Werkte wel als een eye-opener voor de cursist.
Als ik in mijn werk tegen een EHBO-er zeg dat hij het goed gedaan heeft lijkt het soms alsof er een zware last van zijn schouder valt. Er valt dan een onzekerheid weg: “heb ik het wel goed gedaan?”  Naar mijn mening komt deze onzekere houding doordat de instructeur zich te buiten gaat aan (extra) moeilijke casuistieken, waardoor de cursist wordt afgeschrikt en gedemotiveerd.

Ik ben het met EHBO-er eens dat je niet meer kan doen dan je best, met de kennis die je op dat moment bezit. Maar dat gaat niet alleen voor een EHBO-er op, maar ook voor een professional. En zo hebben we het allemaal af en toe heel erg moeilijk in ons dagelijkse werk..
Overigens heb je gelijk dat je stelt dat communicatieve vaardigheden onderbelicht blijven. Ook ik merk een hang naar handelen bij hulpverleners. Men wilt iets doen en heeft het gevoel te falen als er geen pleister geplakt kan worden. Echter de emotionele begeleiding (zeg maar een babbeltje maken) is minstens net zo belangrijk. Immers een gerustgestelde patiënt is meer coöperatief dan een angstige patiënt

En wat doe je nu als er toch meerdere slachtoffers liggen en jij moet minuten lang wachten op een ambu: niet laten bepalen wie het zwaarst gewond is. Triage, moeilijk te doen door een EHBO-er, zorgt alleen maar voor schuldgevoel (ik heb de verkeerde eerst geholpen).
De slachtoffers helpen in volgorde: de dichtstbijzijnde eerst, daarna de daarachter liggende. Het gevoel van “misschien had ik die andere eerder moeten helpen” blijft, maar nu heeft men niet een trieerende beslissing moeten maken.
.
VSAZ ambulancezorg