Als Jacques zo resoluut de technieken uit het boek afschiet, dan ga ik er vanuit dat hij er een alternatief voor heeft.
Verder heb je gelijk, maar dat geldt ook voor het handelen.
Wat ik tegen een s.o. zeg is afhankelijk van vele zaken waaronder maar niet beperkt tot
1. mijn relatie met het slachtoffer
2. het soort ongeval
3. leeftijd
4. geslacht
5. soort verwondingenl
6. plaats van de verwondingen
7. ernst verwondingen
8, psychische toestand van het s.o.
9. plaats van het ongeval
10. aanwezigheid meerdere slachtoffers.
11. verwachte tijd tot aankomst profesionele hulp
12. een evenutule relatie tussen s.o. en de veroorzaker
13, is er familie / zijn er bekenden van het s.o. bij het ongeval betrokken ?
etc etc etc
Wat ik
wel zal zeggen is dus vooraf niet te bepalen.
Het doel van wat ik doe zal zijn de situatie onder controlle te krijgen.
Het doel van wat ik zeg zal zijn het s.o. laten inzien dat de situatie onder controle is en daardoor het s.o. zich meer laten ontspannen en vertrouwen geven in een (relatief) goede afloop.
Wat ik
niet zou doen is het bedrijven van gebeds geneeskunde.
Ik heb op het werk eens geinformeerd hoe men in een genoemd geval als slachtoffer zou reageren, wanneer een ehbo'er zou reageren volgens het boekje.
De reacties varieerde van lachen tot het zich afvragen of de ehbo'er door het ongeval wellicht de realiteit een beetje uit het oog verloren had.
Niemand kon een dergelijke benadering erg waarderen.
Maar ook op het forum heb ik niet het idee dat ik alleen sta in het zetten van vraagtekens bij
de invulling van deze methode.
Afschieten is een woord wat ik niet gebruik.
En Henk, dat heeft met leeftijd niet zo veel te maken hoor, misschien meer met nuchterheid en realiteit ?
(Mijn dochtertje van 15 moest er ook hartelijk om lachen en kon niet geloven dat het een serieus boek was)
Maar wie van al die gene die nu over elkaar heen vallen gaat bij de eerstvolgende reanimatie reageren zoals in het voorbeeld beschreven ?
