Helemaal mee eens, hoewel 'niet goed doen' natuurlijk weer erg subjectief is... Wie bepaalt wat 'goed genoeg' is, en hoe ontwikkelt de visie op 'goed' zich door de tijd heen? Maar dan nog is er een verschil tussen een puur juridisch traject en het onderzoeken van de verantwoordelijkheid. Verantwoordelijkheid houdt niet op daar waar de regels ophouden.
Maar wanneer iemand heel specifiek schermt met een juridisch traject op basis van het WvS, dan moet die persoon dat ook juridisch hard kunnen maken. Als dat niet kan klinkt het wel erg interessant in de media, en je zult zo gevoelsmatig veel mensen achter je krijgen, maar het zet verder voor niemand zoden aan de dijk.
Ik ben chirurg geworden in een periode toen je ongeveer alles kon permiteren en zeker wist dat je bijna overal mee weg kwam waar je in 2016 niet eens meer over na wilt denken als chirurg omdat je weet dat het je met 100% garantie de kop kost.
Mijn opleiders konden het nog veel bonter maken omdat er helemaal niemand was die het in hoofd haalde om te twijfelen aan de dokter of chirurg.
De beroepsgroep, de wetgever en patienten hebben door de tijd heen de piketpalen uitgezet wat 'goed' en 'fout' is. De wetgever speelt ook een belangrijke rol omdat je de wet kan aanpassen als het OM zegt dat het met de huidige wet onmogelijk is om bepaalde beroepsgroepen of functionarissen te vervolgen. Ik kan er goed mee leven als in Nederland Koning Willem Alexander onschendbaar is, maar de rest van minister-president tot de stratenveger in dienst van de gemeente hoort gewoon rekenschap af te leggen of gestraft te kunnen worden bij nalatigheid, laksheid of weigeren verantwoording af te leggen.
We hebben onlangs weer mee mogen maken dat de topambtenaar van het ministerie van justitie er mee weg kan komen door mee te werken aan verhoor door een externe onderzoekscommissie en structureel op iedere vraag te antwoorden dat hij het zich niet meer kan herinneren. Alle artsen die een beroepsverbod hebben gekregen in Nederland hebben wel antwoorden gegeven tijdens zittingen van medisch tuchtcollege. Als ze structureel hadden geantwoord dat ze het niet meer kunnen herinneren hadden ze het beroepsverbod ook gekregen.
De politieman die zich voor de rechter moet verantwoorden waarom hij zijn dienstwapen gebruikt heeft bij een vluchtende verdachte gaat het ook niet met succes redden bij de rechter als hij besluit te antwoorden dat hij het allemaal niet meer kan herinneren.
In deze Nijmeegse casus mag je best proberen te achterhalen waarom men n.v.t. liet invullen bij het onderdeel brandveiligheid dak. Het is niet onmogelijk dat er politici zijn geweest die met alle geweld iets willen realiseren en een goed inspectierapport nodig hebben. Als je vooraf weet dat het rapport slecht zal zijn zodra men de brandveiligheid van het dak gaat onderzoeken behoor je niet te zeggen "controleer alles maar en sla het dak maar over".
