Vakbonden hebben inderdaad te maken met hun leden, maar als je zo een belangrijke bovensectorale afspraak maakt die 2,8 miljoen mensen raakt heb je ook een morele verantwoordelijkheid.
Laten we er even van uitgaan dat van die 2,8 miljoen mensen er 20% lid zijn van een vakbond (gemiddeld is het 14% volgens de hoogleraar). Dat zijn er dan er dan 0,5 miljoen, wat nog steeds betekend dat zelfs wanneer de FNV wel meedoet, er 2,3 miljoen mensen buitenspel staan in dit proces. Dus met of zonder de FNV, een (kleine) minderheid beslist voor de (grote) meerderheid. En nu gaat het bij de overheid om miljoenen mensen, maar in andere sectoren is het niet anders.
Als je het gaat doen op de manier zoals de hoogleraar voorstelt, ook dan zal dat het geval blijven. Want ook dan zal lang niet iedereen mee gaan stemmen, hoewel de drempel wellicht wel kleiner is. Van degenen die gaan stemmen is de minderheid wellicht niet blij met de onderhandelaar/vakbond die in meerderheid gekozen worden. Dus in zoverre veranderd er weinig.
Wat mij in zijn voorstel wel aanspreekt is dat je geen lid hoeft te zijn van een vakbond om te kunnen stemmen. Ik zou er alleen niet voor kiezen om mensen te laten betalen wanneer zij willen kiezen, ik denk de werkgever voor iedereen die onder een CAO valt een bepaald percentage van het loon moet storten in een soort CAO fonds, van waaruit CAO onderhandelaars worden betaald.
Absoluut. Het systeem is ook aan vernieuwing toe, maar in de context van het akkoord vind ik het stuk ervoor een stuk interessanter.
Het probleem is alleen dat het systeem nu is zoals het is, en het spel dus gespeeld wordt volgens de spelregels van nu, en uit jouw betoog blijkt dat jij het niet eens bent met dat systeem. En daar waar de hoogleraar wel begrip heeft voor het standpunt van de FNV, hoor ik hem nergens zeggen dat het spel verkeerd gespeeld wordt.