Goed, de risico's worden iets verhoogd. Er wordt vaart gezet achter het uithakken van het gat in de tussenmuur. Als de lampen door het gat schijnen krijgen we zicht op de berg puin vanaf een andere kant. Het zal afwachten zijn of er een goede toegang is tot het gat in de grond.
Intussen wordt er op Melanie ingepraat toch vooral het gat in de borstkas van Roel dicht te drukken. Het meisje is echter dusdanig overstuur dat ze niet bepaald meer aan te sturen is.
Een van de verpleegkundigen kan en wil het niet meer aanzien en besluit zich op eigen risico in het gat te laten zakken.
Melanie wil eruit! Ze wil aan de lijn die de verpleegkundige neerlaat, omhoog getrokken worden. Onder de omstandigheden is dit wellicht nog niet zo'n slecht idee...? Het is een risico, maar Melanie in al haar paniek beneden laten is ook een risico.
De brandweerman wordt intussen door een politiewagen naar het ziekenhuis gebracht om een foto van zijn arm te laten maken.
Charlotte wordt zo snel mogelijk naar de Sigmatent gebracht die op het buitenterrein staat opgesteld. Daar wordt zij helemaal nagekeken.
Ze is gesedeerd en geintubeerd. Maar haar tensie is nog superinstabiel en blijft zakken. Crepetaties voelbaar in de bekkenstreek en aan de rechterknie en onderbeen.
Het gat in de achterzijde van de thorax van Roel is fors! Er is geen sprake van een spanningspneu, maar hij houdt grote moeite met ademhalen en is inmiddels buiten bewustzijn geraakt.
Bij Amber vindt de pleeg geen tekenen van leven.
Hij is helemaal alleen daar beneden... wat gaat hij doen?
Het gat in de muur is bijna groot genoeg om mensen door te laten.