Joost liep achteraan en hij zegt dat het leek alsof de vloer onder hen ineens wegzakte, voordat de trappen instortten.
... voor wat betreft de vloer van de kelder. Oppassen geblazen dus.
Terwijl de brandweer doende is met de voorbereidingen een gat in de tussenwand te maken, gaat het bij het graven goed mis.
Charlotte is zo goed als bevrijd, wanneer er puin begint te schuiven.
De meneer van het MMT en een brandweerman hebben de tegenwoordigheid van geest Charlotte razendsnel weg te trekken.
Een tweede brandweerman heeft minder geluk en krijgt een grote brok puin op zijn onderarm. Onmiddellijk verschijnt hierop een ei van noemenswaardige diameter.
Vrijwel meteen stopt het schuiven weer en is het stil.
Korte tijd later begint Melanie te snikken... wonderlijk genoeg klinkt dat ineens veel luider dan de angstkreten die we voor die tijd van haar doorkregen. En wanneer het stof is opgetrokken zitten de hulpverleners ineens oog in oog met Melanie.
Totaal overstuur doet ze nog steeds verwoedde pogingen de grote wond op de rug van Roel dicht te drukken, terwijl ze heftig met haar ogen knippert tegen het felle licht van de lantaarns.
Roel vecht intussen voor zijn leven. Zijn ogen zijn angstig opengesperd hapt hij letterlijk naar adem.
Het roerloze lichaam van Amber ligt gedeeltelijk onder het puin verscholen. Zij reageert nergens op.
