Dat kan je doen, maar probeer niet de patient extra te belasten met verhalen over nekletsel en wervelplanken in dat geval. Rust is alles.
Over (wervel)planken begin ik niet. Dat is op dat moment niet aan de orde en of dat überhaupt aan de orde gaat komen kan ik als EHV-er ook niet beoordelen. S.o. moet inderdaad rustig worden/blijven en niet nerveuzer door wat ik te vertellen heb.
Toevallig vanavond bij een kop/staart-aanrijding bestelbus tegen personenauto op de A9, wat toch, aan de schade en het remspoor te zien, een aardige klap geweest was.
Nadat ik mezelf had voorgesteld als EHV-er gaf de bestuurster van het aangereden voertuig bij uitvragen ook aan flink last van haar nek te hebben. Vervolgens uitgelegd dat ze haar hoofd zo weinig mogelijk mocht bewegen en de 112-melding gedaan. Ambu, politie (en RWS) werd aangestuurd. Ik heb aangegeven dat ik niet in de wervelkolom kan kijken en ik gezien de klachten uit voorzorg (!; dat maak ik altijd extra duidelijk) nek zou gaan immobiliseren tot het ambu-personeel aan zou geven dat ik los mocht laten, en hoe ik dat ging doen. Zoals gezegd, (wervel)planken komt niet ter sprake. Door deze uitleg en vooral niet te vertellen wat er allemaal zou kunnen gaan gebeuren werd ze al veel rustiger, want ze was natuurlijk flink geschrokken door de aanrijding.
Nadat de ambu t.p. was gekomen mocht ik inderdaad direct loslaten na de vraag (en de bevestiging mijnerzijds) of ze zelf uit de auto was gekomen. Prima wat mij betreft, vanaf dat moment is het zijn 'feestje' waar hij prima weet wat-ie zegt en doet (of laat). In ieder geval heb ik erger voorkomen en het slachtoffer rustiger gekregen. Meer kun je als EHV-er hier toch niet mee. Uiteraard werd de nek wel direct gecontroleerd door het ambu-personeel. Kraag, plank en vervoer, etc. bleek gelukkig niet nodig.
Aan de aanrijdende bestuurder, die geen nek- of rugklachten had, heb ik nog aangegeven dat mochten deze de komende dagen alsnog opkomen, alsnog even naar de huisarts te gaan voor controle.
Aangezien ik op dat moment 'klaar' was heb ik onder dankzegging van betrokkenen, politie en RWS mijn weg vervolgd, hen en de berger achterlatend voor de verdere afwikkeling.
