Goedenavond,
Ik weet niet of dit het juiste draadje hiervoor is, maar dat hoor ik anders wel.
Vanavond zat ik op de verkeerspost een artikel te lezen in een nautisch weekblad (Schuttevaer) geschreven door een (voormalig) lid van de arbeidsinspectie.
Hij had het hier over het medisch beroepsgeheim, en zijn artikel trok mijn aandacht.
Zoals bekend geldt er een medisch beroepsgeheim voor artsen, en hier wordt ook streng gehoor aan gegeven.
Dit is in grote lijnen uiteraard terecht, maar ook in alle gevallen?
Denk aan een persoon die werkzaamheden verricht (of met machines werkt) die hem en/of omstanders letsel kunnen opleveren, maar hij is daar eigenlijk lichamelijk of geestelijk niet toe in staat.
Moet dan het belang van andere(n) of de samenleving niet zwaarder wegen dan het beroepsgeheim?
Met andere woorden, moet de arts in zo'n geval niet de afweging maken de werkgever van desbetreffende persoon in te lichtten?
Denk hierbij in het licht van de ramp met het Germanwingstoestel.
Deze piloot was vanwege zijn geestelijke toestand eigenlijk niet geschikt om in een vliegtuig te stappen.
Zijn arts had dit vastgesteld, en hem ook per brief aangeraden zich ziek te melden.
Had de arts in dit geval geen zwaarwegende redenen om de werkgever in te lichten, en zodoende zijn beroepsgeheim te breken?
Of, een ander voorbeeld uit het artikel, een persoon die een heftruck bestuurd, een verleden heeft van epileptische aanvallen, zonder consequent zijn medicijnen te gebruiken...
(ook verongelukt, maar had ook omstanders mee kunnen nemen)
Persoonlijk ben ik geneigd te zeggen dat een arts in zulke gevallen zijn beroepsgeheim moert kunnen breken.
Hoe denken jullie hierover?
Met vriendelijke groet,
Peter Dellebeke