Ambulances halen de norm aanrijtijden niet

[CM]

Ik lees dat ook niet m.b.t. de zorgverzekeraars. Begrijpend lezen kan lastig zijn......
Ik vind het een helder betoog dat tevens duidelijk aangeeft hoe verschillende regio's omgaan met statussen. Als de ene regio automatisch "status 2" geeft in een actieradius van een aantal km’s rondom het opgegeven adres en bij een andere regio doet men dit handmatig, aan het begin van de straat/voor de woning dan kan dat al een vertekend beeld geven van één of meerdere minuten. Minuten waarop ze afgerekend kunnen worden.

Hoe ze het doen is van secundaire belang, dat ze het noodzakelijk vinden is een consequentie van het meten van prestaties op basis van aanrijtijden. Dat noemen we een perverse prikkel. Daar hebben we veel meer van in de zorg....

[CM]

Waardeloos kladje van een uitzendkracht. Als je niet verder komt dan de patient/burger de schuld te geven van het te laat komen van ambulances hoor je ook geen vaste baan binnen de zorg te krijgen.

De schrijfster van het artikel in de Leeuwarder Courant , mevrouw Saskia stelt helemaal niets. Saskia citeert de toezichthouder, de Nederlandse Zorgautoriteit. De NZa stelt iets.

Ik vind het te achterlijk voor woorden dat de zorgverzekeraars, bestuurders en managers van RAV-en zwijgen en een aantal internettende broeders druk op sociale media (blogjes, LinkedIn) bezig is met 'damage control".

In Nederland kennen we een tijdelijke wet voor de ambulancezorg. De wetgever eist dat in 95% van alle spoedmeldingen de ambulance binnen 15 minuten ter plaatse is.

Het is geen richtlijn, geen verzoek van de overheid maar wettelijk voorschrift. Een fietser mag niet door rood licht fietsen. De politie is de toezichthouder en handhaver. Er bestaat geen grijs gebied tussen het zwart en wit. Je houdt je aan de wet of je overtreedt de wet. De fietser die door rood licht fietst is fout, de ambulancedienst die niet in 95% van alle spoedmelding ter plaatse is is ook fout.

De marktwerking in de zorg moest gaan zorgen voor goedkopere en betere zorg. Het is in ieder geval geen betere zorg als het misschien iets goedkoper is geworden omdat RAV-en zelf besluiten de wetgeving aan de laars lappen door iets later ter plaatse te komen. Ik vind als je ambulancezorg in de regio wilt aanbieden hou je je aan alle wettelijke eisen en vergunnigsvoorwaarden. Als een RAV het niet doet horen er sancties op te staan i.p.v. dertigduizend brieven schrijven met waarschuwingen en keer op keer de loze belofte dat het zal gaan verbeteren in de toekomst.

Broeders die dit soort stukjes kladderen moeten begrijpen dat verpleegkundigen alle belangen van de patient dienen. Je dient het belang niet van de patient als je achter het toetsenbord kruipt om stukjes te kladderen die hooguit het belang van Achmea, et al. dienen.

Oma, with all due respect I will take you to task here....

Dit is geen achteloos kladje van iemand die geen vaste baan verdient in de ambulancezorg. Dit is een doordachte stuk die ik zelf had kunnen schrijven. Paul is overigens een zeer kundige collega met o.a. een verleden als transplantatie coordinator.

Wat Saskia beweegt weet ik niet, boeit me ook niet...

Paul is niet bezig met damage control, hij verwoordt wat er speelt in ambulance Nederland. Ik ben het met hem eens dat de burger steeds minder zelfredzaam is geworden. Ik ben vanmiddag bij een jochie van 12 geweest met een snee in zijn linker hand. Zijn hoogopgeleide ouders wilde dat hij nagekeken zou worden voordat ze de huisarts belden. Blijkbaar is een ambulance met spoed laten komen minder bezwaarlijk dan een bezoek aan de huisarts. Weet je hoe dit komt? Door een achterlijke triagesysteem waarbij de sleuteltermen een bepaalde respons uitlokken. De kennis en kunde van een verpleegkundig centralist is daarbij compleet overbodig geworden.

Ik ben het eens dat we ons ook aan de wetten dienen te houden. Dat gaan we echter niet meer halen met de huidige paraatheid. Althans, niet als we een laagdrempelige triage beleid hanteren en de overschot van de huisartsenpost moeten opvangen. Dus, m.a.w. of meer paraatheid of een intelligenter triage beleid is nodig bij zowel de meldkamer als de huisartsenpost.

Broeders die achter een toetsenbord de belangen van de patienten behartigen doen dat omdat we geen andere optie zien in de praktijk. We worden ook monddood gemaakt. Bij onze organisatie is er zelfs een beleid van sancties als we rechtstreeks iets aan de pers te melden hebben. Paul heeft juist hiermee zijn  nek uitgestoken. Dat is zijn voordeel als medewerker zonder vaste contract bij een RAV.....

[oma]

Oma, with all due respect I will take you to task here....

Dit is geen achteloos kladje van iemand die geen vaste baan verdient in de ambulancezorg. Dit is een doordachte stuk die ik zelf had kunnen schrijven. Paul is overigens een zeer kundige collega met o.a. een verleden als transplantatie coordinator.

Wat Saskia beweegt weet ik niet, boeit me ook niet...

Paul is niet bezig met damage control, hij verwoordt wat er speelt in ambulance Nederland. Ik ben het met hem eens dat de burger steeds minder zelfredzaam is geworden. Ik ben vanmiddag bij een jochie van 12 geweest met een snee in zijn linker hand. Zijn hoogopgeleide ouders wilde dat hij nagekeken zou worden voordat ze de huisarts belden. Blijkbaar is een ambulance met spoed laten komen minder bezwaarlijk dan een bezoek aan de huisarts. Weet je hoe dit komt? Door een achterlijke triagesysteem waarbij de sleuteltermen een bepaalde respons uitlokken. De kennis en kunde van een verpleegkundig centralist is daarbij compleet overbodig geworden.

Ik ben het eens dat we ons ook aan de wetten dienen te houden. Dat gaan we echter niet meer halen met de huidige paraatheid. Althans, niet als we een laagdrempelige triage beleid hanteren en de overschot van de huisartsenpost moeten opvangen. Dus, m.a.w. of meer paraatheid of een intelligenter triage beleid is nodig bij zowel de meldkamer als de huisartsenpost.

Broeders die achter een toetsenbord de belangen van de patienten behartigen doen dat omdat we geen andere optie zien in de praktijk. We worden ook monddood gemaakt. Bij onze organisatie is er zelfs een beleid van sancties als we rechtstreeks iets aan de pers te melden hebben. Paul heeft juist hiermee zijn  nek uitgestoken. Dat is zijn voordeel als medewerker zonder vaste contract bij een RAV.....

Wat een flauwekul. Van mij mag iedereen in de zorg direct de pot op als je gaat janken dat de patienten ouder worden, zieker worden of minder zelfredzaam. Stop als land nog meer demente en/of terminale oudjes in hun eigen bed thuis omdat ze "te goed" zijn voor verpleegtehuis en je weet zeker dat de druk op ambulancediensten nog groter gaat worden. In 2016 zijn veel mensen nog thuis die in verleden al een tijdje in een verzorgings-/verpleegtehuis hadden gezeten.

Je hoeft als verpleegkundige niet de moeite te nemen om op internet een blogje te gaan kladderen om je werkgever of een zorgverzekeraar (die uiteindelijk gaat over o.a. het aantal ambulances in een regio) te verdedigen.

Ik heb respect voor ambulancepersoneel als ze het beste willen voor de burger/patient. Ik heb geen respect voor ambulancepersoneel die hopen op een mooi plekje als ondersteuner-MMA of teamleider door blogjes te schrijven om dingen die fout zijn goed te gaan praten.

Je kan lang en breed de discussie voeren. De 15 minuten norm is al een uiterst discutabele norm. In de rest van de wereld moet de ambulance veel sneller ter plaatse zijn. De 15 minuten norm in Nederland is een wettelijke norm. Als iets een wettelijk eis is is het logisch dat er ook sprake dient te zijn van toezicht en eventuele sancties als men de norm niet kan halen.

Blogjes schrijven over deze wettelijke norm niet halen door ambulancepersoneel is infantiel. Goed ambulancepersoneel zegt dat er iets moet intern moet veranderen waardoor ze in de toekomst wel de norm halen omdat ze op tijd bij de patient willen zijn.

Als een arts of verpleegkundige weet dat je niet optimaal kan presteren door bezuinigingen of flauwekul van zorgverzekeraars, bestuurders of managers houd je je mond als je bang bent voor je eigen positie. Ik heb respect voor alle artsen en verpleegkundigen die deze afweging maken omdat je in de Nederlandse zorg goed op je woorden moeten letten. Je kan namelijk beter een confrontatie hebben met 10 woonwagenbewoners dan met een paar bestuurders/managers. In Nederland is het namelijk normaal dat we regelmatig lezen over de angstcultuur of de zwijgcultuur in de zorg maar er is geen hond die er eens iets aan doet.

Als een verpleegkundige zich stoort aan het niet halen van de 15 minuten norm en de moeite wil nemen een stukje te kladderen haal je uit naar je MMA. De MMA is namelijke de medisch eindverantwoordelijke voor de ambulancezorg in de regio.

Het is natuurlijk ook sneu om de schuld van wanprestaties even neer te kwakken bij de huisartsen en burgers die meer zorg vragen. De Nederlandse burger is geen patient maar een consument. Zij kopen de zorg voor achterlijk veel geld per maand. Het is niet onterecht als de betalende consument ook waar voor zijn geld wil hebben.

Het is flauwekul te beweren dat deze Paul zijn nek wel uitgestoken heeft omdat hij uitzendkracht is. Hij heeft zijn nek helemaal niet uitgestoken want wat hij heeft geschreven vanuit het belang van de patient? Het is niet in belang van een patient als je schrijft dat het onzinnig is als er mensen moeilijk doen over ambulances die de norm van VIJFTIEN minuten niet kunnen halen. Een uitzendbroeder is kwetsbaarder dan de broeder in vaste dienst. Als de opperhoofd-clown op ambulancekantoor problemen heeft met de woorden van een uitzendkracht huren ze hem nooit meer in. In de Nederlandse zorg is het niet raar als ziekenhuizen of RAV-en elkaar even opbellen om af te spreken dat ze iemand niet meer inhuren of in dienst nemen, zo werkt dat namelijk (de westerse normen en waarden, vrijheid, democratie, rechtsttaat enz enz).

Ik werk in een land met een 8-minutennorm voor ambulance bij spoed. Ik streef samen met al mijn mensen om nog sneller ter plaatse te zijn. Ik heb alleen maar ambulancemedewerkers die serieus denken dat het voor de patient/burger beter is als we nog sneller ter plaatse zijn. Het is een schril contrast met de Nederlandse equivalenten die de 15 minuten niet altijd kunnen halen maar het schijnbaaar ook niet willen.

[seh/ic broeder]

Wat een flauwekul. Van mij mag iedereen in de zorg direct de pot op als je gaat janken dat de patienten ouder worden, zieker worden of minder zelfredzaam. Stop als land nog meer demente en/of terminale oudjes in hun eigen bed thuis omdat ze "te goed" zijn voor verpleegtehuis en je weet zeker dat de druk op ambulancediensten nog groter gaat worden. In 2016 zijn veel mensen nog thuis die in verleden al een tijdje in een verzorgings-/verpleegtehuis hadden gezeten.

sorry hoor, maar als we het toch over flauwekul hebben, dan wil ik jouw reactie er zeker bij plaatsen.

Wie `jankt` er dat patiënten ouder worden, zieker of minder zelfredzaam?

IK lees het ieg nergens. Ik lees dat vanuit de praktijk bekeken wordt welke mogelijke oorzaken er zijn, waardoor de normen minder goed worden behaald.

Een van de redenen is een grotere zorgvraag (bijv. door het ouder worden van de maatschappij, is een logisch gevolg dat er een grotere zorgvraag komt). Ik ben het met je eens dat veel mensen in een verpleeg- of verzorgingshuis zouden moeten zitten, maar aangezien het land (politiek) dit bepaalt, is het moeilijk om dit vanuit de werkvloer te veranderen en of beïnvloeden

Je hoeft als verpleegkundige niet de moeite te nemen om op internet een blogje te gaan kladderen om je werkgever of een zorgverzekeraar (die uiteindelijk gaat over o.a. het aantal ambulances in een regio) te verdedigen.

Wederom vraag ik me zelf af of wij hetzelfde artikel hebben gelezen?
Ik heb het nu een aantal keer terug gelezen en ik lees toch echt iets anders:

Indien een rapid responder (geen vervoerscapaciteit voor patiënten) als eerste gestuurd wordt naar een melding die vervoer vereist maakt niet uit, de melder heeft binnen de gestelde norm zorg, dat deze zorg niet op maat is maakt voor de NZa blijkbaar niet uit.

En wat als de ambulance moet stoppen voor een trein of een openstaande brug?
Wat meten we nu echt daadwerkelijk en hoe objectief en generaliserend is deze meting voor het hele land?

Ik hoop dat de NZa, de zorgverzekeraars en de minister nadenken over welke consequenties ze verbinden aan kwaliteitseisen die niks met kwaliteit te maken hebben.

Zoals ik het lees zijn het toch kritische noten aan zowel de NZa, de politiek en zorgverzekeraars

Ik heb respect voor ambulancepersoneel als ze het beste willen voor de burger/patient. Ik heb geen respect voor ambulancepersoneel die hopen op een mooi plekje als ondersteuner-MMA of teamleider door blogjes te schrijven om dingen die fout zijn goed te gaan praten.

daar heb ik zeker respect voor, maar waaruit maak je op de schrijver van het blog een mooi plekje als ondersteuner MMA of teamleider ambieert?

Of is het meer een manier om de schrijver van het blog op een populistische manier onderuit te halen cq stemmingmakerij (als onderdeel van een drogredenen van het `winnen` van een discussie)?

Je kan lang en breed de discussie voeren. De 15 minuten norm is al een uiterst discutabele norm. In de rest van de wereld moet de ambulance veel sneller ter plaatse zijn. De 15 minuten norm in Nederland is een wettelijke norm. Als iets een wettelijk eis is is het logisch dat er ook sprake dient te zijn van toezicht en eventuele sancties als men de norm niet kan halen.

Dat die discutabel is, zullen de meeste ambulancemedewerkers wel mee eens zijn. Ik in ieder geval wel.

Niemand (ook de schrijver) spreekt dit toch tegen? Dat er toezicht moet zijn en of dat er sancties zouden moeten zijn

Blogjes schrijven over deze wettelijke norm niet halen door ambulancepersoneel is infantiel. Goed ambulancepersoneel zegt dat er iets moet intern moet veranderen waardoor ze in de toekomst wel de norm halen omdat ze op tijd bij de patient willen zijn.

Nee het IS niet infantiel, jij VINDT het infantiel. En dat mag je vinden, ik heb een andere mening.

Goed ambulancepersoneel zegt......

Ook een hele mooie, want door op deze manier (de zin vlak na het infantiel stellen van de schrijver plaatsen) lijkt het erop dat je suggereert dat hij intern niet zegt dat er iets moet veranderen en hierdoor kan de suggestie worden gewekt dat hij geen goede ambulancebroeder zou zijn, waardoor de lezer zij hele bericht in twijfel zou kunnen trekken (wederom een van de drogredenen van een discussie)

en mocht dit niet zo bedoeld zijn, dan is het in ieder geval iets hoe ik het geinterpreteerd heb

Als een arts of verpleegkundige weet dat je niet optimaal kan presteren door bezuinigingen of flauwekul van zorgverzekeraars, bestuurders of managers houd je je mond als je bang bent voor je eigen positie. Ik heb respect voor alle artsen en verpleegkundigen die deze afweging maken omdat je in de Nederlandse zorg goed op je woorden moeten letten. Je kan namelijk beter een confrontatie hebben met 10 woonwagenbewoners dan met een paar bestuurders/managers. In Nederland is het namelijk normaal dat we regelmatig lezen over de angstcultuur of de zwijgcultuur in de zorg maar er is geen hond die er eens iets aan doet.

Ik ben het met je eens dat de angst en zwijgcultuur niet klopt en regelmatig ben ik of door een groep uitgekotst of hoefde ik als uitzendkracht niet meer terug te komen en of geen contract krijgen, omdat ik niet akkoord ging met de manier waarop de zorg ging en ook niet mijn mond hierover stil hield.

Maar denk jij dat er dan iets gaat veranderen. De dynamiek van een groep is heel simpel. De veiligheid wordt gecreerd door het groepsgevoel. Het groepsgevoel wordt weer gecreerd door een gezamelijke element.

(mooie voorbeelden zijn de proeven met een willekeurige groep die blauwe en rode hesjes kregen, waarbij de rode hesjes de cipiers waren en de blauwe de gevangenen. En in mum van tijd gingen zowel de `cipiers` als de `gevangenen` volledig op in de hen rol, wat uiteindelijk resulteerde in het vroegtijdig stoppen het experiment omdat het te gewelddadig werd)

Maar om in een groep te kunnen passen, zul je je moeten conformeren aan de regels van de groep. moment dat jij in de groep onrust gaat veroorzaken, dan wordt je door de groep eruit gewerkt. Want de (schijn) veiligheid van het geheel (de groep) wordt in gevaar gebracht

Of het niet klopt (of dat jij als lid van de groep niet vindt kloppen) wat de groep doet, dat is vaak inherent aan de angst om de veiligheid van de groep te verlaten. Dus laat ik maar mee roken, anders sta ik alleen

In mijn ogen zijn dit elementaire evolutionaire principes, denk namelijk dat we op de savanne (als holbewoner) niet zouden overleven als we alleen zouden zijn. We konden overleven door in groepsverband te leven. Maar dat houdt wel in dat je moet conformeren aan de groep, anders wordt je eruit gezet

en er zijn maar weinig mensen sterk genoeg (en of bereid om de consequenties te dragen) om zich niet perse te conformeren aan de groep

Wwees eens eerlijk wat heb jij eraan gedaan toen je in Nederland werkt als co-assistent, arts-assistent en specialist in opleiding. Toen je dus een kwetsbaardere positie had. En de `oudere` cultuur op de chirurgische werkvloer zal wel ook niet makkelijk zijn geweest als vrouw lijkt mij, aangezien deze cultuur in het verleden toch vooral door mannen werd bepaald

ben je toen ook zo overal tegenin gegaan, zoals je anderen nu `verwijt`?

Persoonlijk heb ik het idee dat als jij als vrouw (met dus een kwetsbaardere positie in een door mannen gedomineerde macho-cultuur) nooit zo ver zou zijn gekomen (als nu), als je je niet zou hebben geconformeerd aan de `standaard`van toen. En kan me ook niet voorstellen dat je het overal mee eens was.

maar misschien heb ik het helemaal mis en dat hoor ik dan graag

Als een verpleegkundige zich stoort aan het niet halen van de 15 minuten norm en de moeite wil nemen een stukje te kladderen haal je uit naar je MMA. De MMA is namelijke de medisch eindverantwoordelijke voor de ambulancezorg in de regio.

De MMA is medisch eindverantwoordelijk, dat klopt. Maar zo lang de medische onderbouwing van de 15 minuten norm er niet is, welk medisch inhoudelijk argument zou de MMA dan moeten hebben om de gestelde norm ter discussie te stellen?

Het is natuurlijk ook sneu om de schuld van wanprestaties even neer te kwakken bij de huisartsen en burgers die meer zorg vragen. De Nederlandse burger is geen patient maar een consument. Zij kopen de zorg voor achterlijk veel geld per maand. Het is niet onterecht als de betalende consument ook waar voor zijn geld wil hebben

Waarom is het sneu?

Laten we niet praten over schuld, maar over een reden. Een van de logische redenen is, dat bij een minder effectieve triage van de huisartsenposten (bijv) er meer ritten komen voor de ambulance. Nou laat ik het andersom stellen, het zou goed kunnen zijn dat er bij een `betere` triage (wil niet suggereren dat het nu niet goed is) er minder ritten zijn voor de ambulance en dit zou een daardoor een positief effect hebben op de paraatheid

(is triage ook niet bedoeld om onderscheid te maken tussen de prioriteit en de daarbij behorende hulp- zorgvraag?)

Een van de andere redenen zijn hulpvragen van de burgers, die (mogelijk) eerder bellen naar de meldkamer of meer misbruik maken van de mogelijkheid van de ambulance.

Persoonlijk ken ik ook de ervaringen dat mensen weten wat ze moeten zeggen om toch een ambulance voor de deur te krijgen, andersom ben ik ook bij mensen geweest waarvan de man des huizes op sterven na dood was, maar hoe schuldig de vrouw des huizes zich voelde ons erbij te roepen in de nacht

dus natuurlijk is het een onderdeel van het gehele proces

Het is flauwekul te beweren dat deze Paul zijn nek wel uitgestoken heeft omdat hij uitzendkracht is. Hij heeft zijn nek helemaal niet uitgestoken want wat hij heeft geschreven vanuit het belang van de patient? Het is niet in belang van een patient als je schrijft dat het onzinnig is als er mensen moeilijk doen over ambulances die de norm van VIJFTIEN minuten niet kunnen halen. Een uitzendbroeder is kwetsbaarder dan de broeder in vaste dienst. Als de opperhoofd-clown op ambulancekantoor problemen heeft met de woorden van een uitzendkracht huren ze hem nooit meer in. In de Nederlandse zorg is het niet raar als ziekenhuizen of RAV-en elkaar even opbellen om af te spreken dat ze iemand niet meer inhuren of in dienst nemen, zo werkt dat namelijk (de westerse normen en waarden, vrijheid, democratie, rechtsttaat enz enz).

Nee JIJ vindt het flauwekul

Ik vind het wel dat hij zijn nek uitgestoken heeft. Ik lees niet dat hij het onzinnig is dat er mensen moeilijk doen over dat de norm niet gehaald kan worden. Hij stelt kritische vragen wat de mogelijke redenen kunnen zijn waarom deze norm niet gehaald kan worden en geeft kritische noten bij het koppelen van kwaliteit aan de norm (zo lees ik het tenminste)

Je stelt enerzijds dat hij zijn nek niet uitsteekt, maar vervolgens schrijf je dit:

In de Nederlandse zorg is het niet raar als ziekenhuizen of RAV-en elkaar even opbellen om af te spreken dat ze iemand niet meer inhuren of in dienst nemen, zo werkt dat namelijk (de westerse normen en waarden, vrijheid, democratie, rechtsttaat enz enz)

dat is dan toch het risico voor hem, dus dan steekt hij toch zijn nek uit. Of lees ik het zo anders?

Ik werk in een land met een 8-minutennorm voor ambulance bij spoed. Ik streef samen met al mijn mensen om nog sneller ter plaatse te zijn. Ik heb alleen maar ambulancemedewerkers die serieus denken dat het voor de patient/burger beter is als we nog sneller ter plaatse zijn. Het is een schril contrast met de Nederlandse equivalenten die de 15 minuten niet altijd kunnen halen maar het schijnbaaar ook niet willen.

Ik ben blij dat je in zo`n land woont en denk dat de meeste ambulancemensen graag zouden ruilen (in ieder geval met de mogelijkheden en het beleid), ik in ieder geval wel

Maar hoe durf je te beweren dat Nederlandse ambulancemedewerkers het schijnbaar ook niet willen, dat vind ik echt een totaal ongepaste en ongefundeerde uitspraak

Het zou van karakter tonen als jij hier weer terug komt wonen en of werken en als jij de zaken gaat (proberen) te veranderen, aangezien je zo duidelijk weet wat er allemaal niet klopt in ons land

dus ik zou zeggen wees welkom

Wat doe jij bijvoorbeeld om zaken in Nederland te veranderen, buiten het schrijven op het internet?

[oma]

Wat doe jij bijvoorbeeld om zaken in Nederland te veranderen, buiten het schrijven op het internet?

Vraag eens wat ik in de jaren dat ik in Nederland werkzaam ben geweest heb gedaan voor mijn patienten en gedaan heb om de zorg in Nederland te veranderen? Vraag eens met wie ik allemaal op ongekend harde wijze de confrontatie ben aangegaan en keer op het risico heb genomen dat het nadelige gevolgen voor mij zou kunnen hebben.

Vraag eens of ze mij ooit naar Nederland hebben teruggehaald om de zorg te verbeteren en belangrijker vraag mij eens of het gelukt is. Als je lef hebt vraag mij eens of ik niet veel meer heb geleverd voor minder geld dan mij ooit gevraagd is. Vraag mij eens of de Nederlandse overheid en relevante partijen niet regelmatig gebruik hebben gemaakt van een advies van mij?

Vraag eens hoeveel verpleegkundigen, ambulanceverpleegkundigen ik momenteel nog juridisch, financieel of andere wijze vanuit het buitenland bijstand geef omdat ze hun nek uit hebben gestoken voor de patient maar door de werkgever afgestraft worden.

Vraag eens hoeveel dossiers van letselschade-advocaten uit Nederland ik op mijn bureau in buitenland heb liggen om te bekijken of er een tuchtklacht of civiele procedure mogelijk is. Vraag eens of ik al die patienten geld vraag voor mijn hulp of dat ik het gewoon doe omdat ik patienten en goede artsen/verpleegkundigen niet laat stikken.

Vraag eens of ze in dat buitenland altijd gelukkig zijn met mijn kritiek en instelling dat ik altijd het beste wil voor de patient en geen dag wakker lig van ongemak voor beleidsmakers, bestuurders, managers, boekhouders, ambulancepersoneel enz omdat ik al 40 jaar niet wakker heb gelegen van persoonlijk ongemak als het in belang van mijn patient was.

Geen enkele ambulancemedewerker hoef een blogje te kladdderen over het te laat komen van ambulances. Ieder woord is er eentje te veel. 15 minuten = 15 minuten, te laat is te laat. Het niet kunnen halen van de wettelijk verplichte norm is niets anders dan een wanprestatie waarvoor geen enkel excuus mogelijk is.

[oma]

Wwees eens eerlijk wat heb jij eraan gedaan toen je in Nederland werkt als co-assistent, arts-assistent en specialist in opleiding. Toen je dus een kwetsbaardere positie had. En de `oudere` cultuur op de chirurgische werkvloer zal wel ook niet makkelijk zijn geweest als vrouw lijkt mij, aangezien deze cultuur in het verleden toch vooral door mannen werd bepaald

ben je toen ook zo overal tegenin gegaan, zoals je anderen nu `verwijt`?

Persoonlijk heb ik het idee dat als jij als vrouw (met dus een kwetsbaardere positie in een door mannen gedomineerde macho-cultuur) nooit zo ver zou zijn gekomen (als nu), als je je niet zou hebben geconformeerd aan de `standaard`van toen. En kan me ook niet voorstellen dat je het overal mee eens was.

maar misschien heb ik het helemaal mis en dat hoor ik dan graag

Als ik me zou hebben geconformeerd aan de 'standaarden van toen' en de 'standaarden van opleiders en medisch specialisten destijds' was ik nooit chirurg geworden maar had ik "op de blote voeten met een zwangere pens achter het aanrecht gestaan in 1972" (letterlijke woorden van de sjieke dokters (notabelen) destijds) of was ik verpleegster geworden omdat mannen arts werden en vrouwen verpleegkundige.

Als ik me zou hebben geconformeerd aan de standaarden destijds was ik ook patient gaan vermoorden zoals de rest deed. Ik was een van de weinige die openlijk een gewraakte professor uit Utrecht gelijk gaf. Ik wist dat je daar nooit populair van zou worden maar ik heb er genoeg aan als ik weet dat patienten blij met mij zijn.

[RAdeR]

Er is een norm, hoe discutabel die ook is.
En er zijn twee factoren die het behalen van die norm beïnvloeden:
1) de beschikbare capaciteit aan ambulances
2) de aanvragen door burgers en/of zorgverleners

De validiteit van de norm kun je ter discussie stellen, maar vooralsnog ligt die hard vast en is de ambulancesector daaraan gehouden.

Als er meer aanvragen door ontbrekende zelfredzaamheid of veranderingen in de huisartsenzorg zijn, dus zul daarop als ambulancesector moeten reageren of nog liever anticiperen.
De verklaringen die gegeven worden kunnen dus nooit een excuus zijn om de norm (hoe goed of slecht die ook mag zijn) niet te halen. Ze moeten dienen om de oplossingsrichting te bepalen.

[Hulpverleningsforum]

Graag discussie met feiten en argumenten en niet iemand ter verantwoording roepen over zaken die volstrekt niet relevant zijn voor dit onderwerp.

^RAdeR

[oma]

Er is een norm, hoe discutabel die ook is.
En er zijn twee factoren die het behalen van die norm beïnvloeden:
1) de beschikbare capaciteit aan ambulances
2) de aanvragen door burgers en/of zorgverleners

De validiteit van de norm kun je ter discussie stellen, maar vooralsnog ligt die hard vast en is de ambulancesector daaraan gehouden.

Als er meer aanvragen door ontbrekende zelfredzaamheid of veranderingen in de huisartsenzorg zijn, dus zul daarop als ambulancesector moeten reageren of nog liever anticiperen.
De verklaringen die gegeven worden kunnen dus nooit een excuus zijn om de norm (hoe goed of slecht die ook mag zijn) niet te halen. Ze moeten dienen om de oplossingsrichting te bepalen.

Inderdaad, je doet dat niet door een journalist aan te smeren dat zij iets stelt.

In het artikel, geschreven door mevrouw Saskia Wassenaar, wordt gesteld dat 17 van de 24 RAV’s niet, in 95% van de gevallen, binnen de 15 minuten een ambulance ter plaatse hebben bij spoedmeldingen.

Mevrouw Saskia Wassenaar stelt namelijk niets maar heeft het NZa rapport goed gelezen. Het gaat namelijk niet om een paar RAV-en die de rotzooi niet op orde hebben maar om het overgrote deel van de RAV-en die niet presteren.

Vervolgens schrijft de broeder in zijn epistel:

Laat ik allereerst zeggen dat ik vind dat kwaliteit van zorg niet gemeten wordt door aanrijtijden. Echter in spoedeisende gevallen is tijd kostbaar.

Hij verzuimt om de lezers uit te leggen wat de NZa precies en waar zij precies toezicht op dienen te houden. De NZa houdt toezicht op de zorgverzekeraars en de zorgaanbieders (dus ook de Regionale Ambulancezorgvoorzieningen). Voor de NZa is de 15 minuten een uiterst belangrijke prestatie indicator aangezien de zorgaanbieder zich aan de wet- en regelgeving dient te houden. Als ze het niet kunnen of willen is het zeker in een "markt" heel normaal dat je vervolgens gaat zoeken naar een aanbieder die wel kan en wil presteren.

De NZa zal nooit zeggen dat ze met deze 15 minuten norm de kwaliteit van zorg meten. De kwaliteit van de zorg meten doet IGZ. Afgelopen jaar konden we meemaken dat twitter, facebook en blogjes van ambulancebroeders ontploften toen IGZ de Amsterdamse ambulancedienst onder verscherpt toezicht stelden.

Ik vind het onjuist als de werkvloer gaat drammen over de spelregels in plaats van zich hard te maken om te zorgen dat je gaat leveren wat minimaal vereist is om de optimale ambulancezorg te kunnen leveren.

Als je werkt bij een van de 17 RAV-en die volgens NZa niet op tijd kan komen kan je ook met je collega's van de overige 16 niet-presterende RAV-en en je vakbond samenspannen om eens actie te gaan voeren om de kwaliteit en prestaties van de ambulancezorg op te krikken.

Actie voeren hoeft niet alleen als het je eigen belang dient omdat je meer vrije dagen wilt, meer loon wenst of geen zin meer hebt om na je 45e verjaardag bij nacht of ontij te moeten werken. Actie voeren kan en mag ook omdat je met elkaar weet dat er ontzettend veel speelt in de catacomben van de Nederlandse ambulancezorg.

Ik ken meer dan genoeg goede ambulanceverpleegkundigen uit Nederland die het liefste Nederland zouden verlaten om in het buitenland te gaan werken. Ik vind het zorgwekkend als deze mensen realiseren dat in buitenland werken niet altijd te realiseren is en ze dan zeggen op zoek te gaan naar een andere baan. Het is prima als je de zorg de rug toe wil keren als je merkt dat het niet echt je ding is maar het is problematisch als goede mensen met een echt zorghart de zorg de rug toekeren omdat ze het ervaren als een systeem waarin ze hun werk niet meer op goede of normale wijze kunnen/mogen doen.

[seh/ic broeder]

Vraag eens wat ik in de jaren dat ik in Nederland werkzaam ben geweest heb gedaan voor mijn patienten en gedaan heb om de zorg in Nederland te veranderen? Vraag eens met wie ik allemaal op ongekend harde wijze de confrontatie ben aangegaan en keer op het risico heb genomen dat het nadelige gevolgen voor mij zou kunnen hebben.

Die vraag heb ik ook gesteld en bedank je voor je antwoord

Wat doe jij bijvoorbeeld om zaken in Nederland te veranderen, buiten het schrijven op het internet?

Daarbij wil ik je bedanken en mijn respect en waardering tonen voor al wat je gedaan hebt en doet

Het was ook niet mijn bedoeling te insinueren dat je niks hebt gedaan

Geen enkele ambulancemedewerker hoef een blogje te kladdderen over het te laat komen van ambulances. Ieder woord is er eentje te veel. 15 minuten = 15 minuten, te laat is te laat. Het niet kunnen halen van de wettelijk verplichte norm is niets anders dan een wanprestatie waarvoor geen enkel excuus mogelijk is.

Het lastige is dat ik de blog niet zo lees

Ik interpreteer de blog ook niet als het zoeken naar excuses, maar wel naar mogelijke oorzaken waarom het niet behaald kan worden

Als ik me zou hebben geconformeerd aan de 'standaarden van toen' en de 'standaarden van opleiders en medisch specialisten destijds' was ik nooit chirurg geworden maar had ik "op de blote voeten met een zwangere pens achter het aanrecht gestaan in 1972" (letterlijke woorden van de sjieke dokters (notabelen) destijds) of was ik verpleegster geworden omdat mannen arts werden en vrouwen verpleegkundige.

Als ik me zou hebben geconformeerd aan de standaarden destijds was ik ook patient gaan vermoorden zoals de rest deed. Ik was een van de weinige die openlijk een gewraakte professor uit Utrecht gelijk gaf. Ik wist dat je daar nooit populair van zou worden maar ik heb er genoeg aan als ik weet dat patienten blij met mij zijn.

Ik heb ook nooit de intentie gehad te suggeren dat je je wel hebt geconformeerd, maar persoonlijk denk ik dat een bepaalde conformatie nodig is om geaccepteerd (of getolereerd) te worden om zodoende verder te kunnen groeien in de functie en of beroepsgroep

Om zodoende zoals jij nu, te kunnen groeien tot het punt waaruit je vanuit een bepaalde autoriteit invloed kunt uitoefenen op zaken waarvan jij vindt dat ze beter kunnen

Hij verzuimt om de lezers uit te leggen wat de NZa precies en waar zij precies toezicht op dienen te houden. De NZa houdt toezicht op de zorgverzekeraars en de zorgaanbieders (dus ook de Regionale Ambulancezorgvoorzieningen). Voor de NZa is de 15 minuten een uiterst belangrijke prestatie indicator aangezien de zorgaanbieder zich aan de wet- en regelgeving dient te houden. Als ze het niet kunnen of willen is het zeker in een "markt" heel normaal dat je vervolgens gaat zoeken naar een aanbieder die wel kan en wil presteren.

De NZa zal nooit zeggen dat ze met deze 15 minuten norm de kwaliteit van zorg meten. De kwaliteit van de zorg meten doet IGZ. Afgelopen jaar konden we meemaken dat twitter, facebook en blogjes van ambulancebroeders ontploften toen IGZ de Amsterdamse ambulancedienst onder verscherpt toezicht stelden.

Dit zijn reacties waar ik een veel fijner gevoel bij krijg, omdat je hierin minder op de man speelt en gelijk ook uitlegt wat eventueel beter zou kunnen en waarin je aangeeft welke nuances er zijn (zoals kwaliteit en de IGZ)

Ik vind het onjuist als de werkvloer gaat drammen over de spelregels in plaats van zich hard te maken om te zorgen dat je gaat leveren wat minimaal vereist is om de optimale ambulancezorg te kunnen leveren.

Nogmaals, ik lees de blog zo niet.

Ik zie het meer als een poging om te inventariseren en bekijken door welke eventuele zaken de norm niet behaald kan worden
Als je werkt bij een van de 17 RAV-en die volgens NZa niet op tijd kan komen kan je ook met je collega's van de overige 16 niet-presterende RAV-en en je vakbond samenspannen om eens actie te gaan voeren om de kwaliteit en prestaties van de ambulancezorg op te krikken.

Actie voeren hoeft niet alleen als het je eigen belang dient omdat je meer vrije dagen wilt, meer loon wenst of geen zin meer hebt om na je 45e verjaardag bij nacht of ontij te moeten werken. Actie voeren kan en mag ook omdat je met elkaar weet dat er ontzettend veel speelt in de catacomben van de Nederlandse ambulancezorg.

Ook hiermee ben ik het volledig eens

Alleen persoonlijk ben ik van mening dat dan eerst wel een goed onderzoek plaats moet vinden, naar eventuele oplossingen en of verbeteringen en dan zal er begonnen moeten worden met het kijken naar de mogelijke oorzaken

Op deze manier maak je jezelf een serieuze gesprekspartner (als collectief), omdat er een reele verwachting kan zijn dat de `tegenpartij` komt met de wedervraag wat `wij` dan vinden wat anders kan en hoe

Ik ken meer dan genoeg goede ambulanceverpleegkundigen uit Nederland die het liefste Nederland zouden verlaten om in het buitenland te gaan werken. Ik vind het zorgwekkend als deze mensen realiseren dat in buitenland werken niet altijd te realiseren is en ze dan zeggen op zoek te gaan naar een andere baan. Het is prima als je de zorg de rug toe wil keren als je merkt dat het niet echt je ding is maar het is problematisch als goede mensen met een echt zorghart de zorg de rug toekeren omdat ze het ervaren als een systeem waarin ze hun werk niet meer op goede of normale wijze kunnen/mogen doen.

Absoluut mee eens

En het zou zo jammer zijn als je je of moet conformeren aan de standaard, als die onvoldoende aansluit bij je eigen standaard. Of dat je een andere baan moet zorgen (soms zelfs buiten de zorg)

Alleen om echt een tegenbeweging te kunnen inzetten, die serieus genoeg wordt genomen, zal er wel een collectieve beweging moeten zijn. En daarbij zal het collectief de tegenargumenten tegen de huidige situatie, moeten onderbouwen (liefst met wetenschappelijke onderzoeken) en bij voorkeur met voorstellen om het eventueel te kunnen veranderen