Het idee was toch ook dat Nederland bewust voor die 15 minuten heeft gekozen, met het argument: we leveren op hoger niveau pre-hospitale zorg door met beter geschoolde verpleegkundige te komen, waarmee we "de schade" van het later zijn kunnen inhalen. In omliggende landen ligt het niveau anders, waardoor ook de kosten per ambulance anders zijn. Je kunt er dan natuurlijk ook meer hebben.
Er is immers geen bewijs dat hoogwaardige ambulancezorg voor betere overleving zorgt dan scoop & run met een BLS wagen. (dan moet je SEH natuurlijk wel open zijn, maar dat is een ander topic.)
Inderdaad, de gedachte is dat men in Nederland ongeveer 2x zo laat ter plaatse kan komen als ambulances in landen met paramedics omdat er speciaal getrainde ambulanceverpleegkundigen op de ambulance werken die voor behouden handelingen mogen verrichten.
Het is in ieder geval niet zo dat de ambulanceverpleegkundige in Nederland meer bevoegdheden heeft of bekwamer zou zijn dan paramedics. Alle voorbehouden handelingen van de Nederlandse ambulanceverpleegkundige staan namelijk in het lesboekje van collegekids die bezig zijn met de beroepsopleiding tot paramedic.
Paramedics kunnen na een aantal dienstjaren doorstuderen en specialiseren waardoor ze meer kunnen en mogen dan de Nederlandse ambulanceverpleegkundige. Een paramedic kan zich specialiseren in intensive care. Een Intensive Care Paramedic kan een intensivist (arts) bijstaan tijdens (pediatrisch) intensive care vervoer. In Nederland stappen er intensive care verpleegkundigen van een ziekenhuis in vermoedlijk omdat men de ambulanceverpleegkundige niet bekwaam genoeg acht.
Een ICP werkt net als de ambulanceverpleegkundige dagelijks op de reguliere spoedambulance. Verschil is dat deze professional verplicht een hele shift per maand op een intensive care afdeling in de kliniek moet werken met intensivisten en intensive care verpleegkundigen. Voorts dien ICPs alle bijscholingen en klinische lessen te volgen die ook verplicht zijn voor de intensive care verpleegkundigen in de kliniek.
De meeste Nederlandse ambulanceverpleegkundigen hebben ooit wel op een intensive care gewerkt (soms veel te kort om te kunnen spreken over een ervaren intensive care verpleegkundige) maar sinds ze bij een RAV werken nooit meer op een ICU hebben gewerkt of nog enig benul hebben van de meest recente inzichten in de intensive care verpleegkunde.
Een paramedic kan ook doorstuderen tot Critical Care Paramedic. Rapid sequence intubation, inbrengen thoraxdrains zijn al een aantal bevoegd- en bekwaamheden die de Nederlandse ambulanceverpleegkundigen niet hebben.
De derde smaak die wij hebben zijn de General Care Paramedics. General Care Paramedics zijn bevoegd en bekwaam in wondverzorging (incl. gebruik/voorschrijven antibiotica), hechten van kleine, eenvoudige wonden, wisselen blaascatheter (man/vrouw), wisselen PEG, palliatieve zorg, repositie patella -, vinger- en anterieure schouderluxaties, inentingen en chronische pijnbestrijding.
Ik ben een voorstander van 'treat and go' een concept waarbij je alleen het noodzakelijk doet en vervolgens als de bliksem richting SEH/traumacentrum gaat. Het concept is in feite de gulden middenweg tussen 'scoop and run' en 'stay and play'.
Ik houd ook niet van de eenheidsworst binnen de Nederlandse ambulancezorg. Het is mij allemaal veel te politiekcorrect, iedereen is gelijk. Het ligt gevoelig als je duidelijk verschil kan zien tussen de chauffeur en de verpleegkundige, beide dragen hetzelfde pakkie en zijn ambulanceprofessionals. Het doet er niet toe of de verpleegkundige een doorgewinterde kerel is die de klappen van de ambulancezweep door en door kent of dat het een jonkie vers uit de schoolbanken is. De eerste ambulanceverpleegkundige ter plaatse bij complexe, grote incidenten heeft de lead.
Het forum staat vol zorgen over intubatievaardigheden van ambulanceverpleegkundigen. Ik denk dat je wel verschil moet maken tussen mensen, alleen de beste ambulanceverpleegkundigen laat je intuberen. Maak ze rapid responders, laat ze regelmatig trainen in de kliniek bij de anesthesiologie en vertel de rest van de ambulancebroeders dat ze de bevoegdheid om te endotracheaal te intuberen kwijtraken. Het is onmogelijk om alle ambulanceverpleegkundigen voldoende te kunnen trainen in de kliniek en in de Nederlandse ambulancepraktijk ontbreekt het aan intubatievolume. De ambulanceverpleegkundigen die niet meer mogen intuberen kunnen de patient op de kap houden en zoals ik onlangs al ergens schreef wat is er vredesnaam mis met nasopharyngeale tube.
Ik vind dat je als ambulancezorgsysteem iedere dag moet streven naar;
* sneller
* beter
Zelfgenoegzaam achterover hangen op managementniveau en op de werkvloer zegt dat er totaal geen passie meer is voor het vak, arrogantie dat je met elkaar ontzettend goed bent omdat niemand over de dijken van de polder wil/durft heen te kijken en je alles aan kwaliteit meent door een dag per jaar een profcheck te doen en in rapportjes je kwaliteitsindicatoren tikt (bij voorkeur in gemiddelden waardoor je in een regio in een grote stad zeer goed kan presteren en de slechte prestaties in dorpen in het buitengebied opgeheven worden).
