Tensie verschil bij trauma

[seh/ic broeder]

De regeling Voorbehouden Handelingen kent drie categorieën bevoegdheden:

Bevoegd tot de indicatiestelling van de Voorbehouden Handeling en de uitvoering hiervan, de arts;
Bevoegd tot het functioneel zelfstandig verrichten van de Voorbehouden Handeling in opdracht van de eerstgenoemde bevoegde, de verpleegkundige;
Bevoegd tot het verrichten van de handeling in opdracht, onder toezicht en met aanwijzing van de eerstgenoemde bevoegde.
In het laatst genoemde geval kan de arts telefonisch bereikbaar zijn om zo nodig de beroepsbeoefenaar mondeling aanwijzingen of een aanvullende opdracht te geven.
De arts kan ook ter plekke aanwezig zijn om zo nodig in te grijpen en de handeling over te nemen.

Het is dus verboden een Voorbehouden Handeling te verrichten tenzij:

De handeling wordt verricht in opdracht van een op grond van artikel 36 bevoegde; en
de opdrachtnemer redelijkerwijs mag aannemen dat hij beschikt over de bekwaamheid die vereist is voor het naar behoren uitvoeren van de handeling; en
de opdrachtnemer, voor zover van toepassing, handelt overeenkomstig de aanwijzingen van de opdrachtgever (naast aanwijzingen kunnen hiertoe ook protocollen dienen)

Degene die handelt met inachtneming van het bovenstaande, handelt bevoegd.

De Voorbehouden Handelingen volgens artikel 39 zijn, voor zover zij betrekking kunnen hebben op de verpleegkundigen:

katheterisaties (blaas, maag, toedienen van geneesmiddelen via toedieningssytemen)
injecties (intramusculair, subcutaan, intra-cutaan, intraveneus)
puncties
In dit artikel wordt geregeld dat deze handelingen kunnen worden gerekend tot het deskundigheidsgebied van de verpleegkundige, zodat zij wettelijk bevoegd zijn deze handelingen functioneel zelfstandig (dat wil zeggen zonder fysiek toezicht en tussenkomst van de opdrachtgever) uit te voeren.
In alle gevallen geldt echter dat er een opdracht moet zijn om een Voorbehouden Handeling uit te kunnen voeren en dat men bekwaam moet zijn.

Risicovolle Handelingen

Risicovolle handelingen zijn handelingen die risico's voor de gezondheid van een patiënt/cliënt met zich kunnen meebrengen als ze ondeskundig worden uitgevoerd.
Wie deze handelingen mogen uitvoeren, staat niet in de Wet op de beroepen in de individuele gezondheidszorg (Wet BIG) beschreven. Zij vallen echter wel onder de Wet BIG, namelijk onder de noemer van het zorgvuldig handelen.
Omdat deze handelingen niet bij wet zijn beschreven is het hanteren van kwaliteit- en zorgvuldigheidcriteria, en dus het hanteren van protocollen en zo nodig bekwaamheidsverklaringen, zeer raadzaam.

De handelingen waarvoor protocollen van toepassing zijn.

Om vorm te geven aan de Wet BIG kunnen verschillende protocollen zijn ontwikkeld.
1.  Protocollen die betrekking hebben op Voorbehouden Handelingen
2.  Protocollen die betrekking hebben op Risicovolle Handelingen
3.  Protocollen die betrekking hebben op Overige Handelingen

1. De Voorbehouden Handelingen

injecteren
katheteriseren van de blaas bij mannen
katheteriseren van de blaas bij vrouwen
inbrengen van een Gastrostomie-katheter
inbrengen van een neus/maagsonde
inbrengen van een supra-pubische-katheter

2. De Risicovolle Handelingen

Deze handelingen worden in principe op dezelfde wijze benaderd als de Voorbehouden Handelingen.
Het betreft de volgende handelingen:

het verstrekken van medicijnen via een vernevelaar
het toedienen van zuurstof in acute situaties
het toedienen van zuurstof permanent
het verzorgen van een tracheotomie-wond
het geven van sondevoeding in bulk
het geven van sondevoeding via voedingspomp
het toedienen van klysma’s en / of rectioles
het manueel verwijderen van faeces
uitzuigen van slijm in keel- en mondgebied
het gebruik van onrustbanden
het gebruik van tuigjes

3. De Overige Handelingen

Deze worden hier niet nader omschreven omdat deze handelingen betrekking kunnen hebben op een veel omvattend arsenaal van verzorgende handelingen.
Het arsenaal van de Overige Handelingen (waaronder het op voorschrift verstrekken van orale medicatie) valt wel onder de Wet BIG, namelijk onder de noemer van het zorgvuldig handelen.
Omdat deze handelingen niet bij wet zijn beschreven, is het hanteren van kwaliteit- en zorgvuldigheidcriteria, en dus het hanteren van richtlijnen en zo nodig bekwaamheidsverklaringen, raadzaam.

http://www.zorgprotocollen.nl/kadersbigwet.htm

Ik vraag me af of het navoelen van de CWK een risico en of voorbehouden handeling is?

Persoonlijk vindt ik dat het nu net gedaan wordt of het navoelen van de CWK een hele complexe handeling is. Het wordt wat anders als je het navoelen gebruikt om hieraan een werkdiagnose en of vervolgbeleid te bepalen

Zoals ik al eerder heb aangegeven is het voor mij heel simpel, als de patiënt ook maar enige (druk) pijn ervaart in de buurt van zijn CWK dan wordt de ambulance erbij geroepen

Half November ga ik de cursus MTLS van de KNMV volgen, ik neem aan dat dan wel als`voldoende`bewijs kan worden  beschouwd?

Maar als ik bijvoorbeeld kijk naar de motorcross, waar aardig wat HET plaats vinden. Met veel recht op CWK letsel. Wat zou in jullie ogen dan moeten gebeuren?

Bij elk (HET) incident een ambu oproepen, aangezien er CWK letsel zou kunnen bestaan. Maar dat kan niet door een algemeen verpleegkundige worden bepaald?

Dit is absoluut niet sarcastisch bedoeld, alleen ik vraag me wel af hoe jullie/iedereen er tegen aan kijken

Een MMA is een arts verbonden aan een RAV, ik kan niet zo goed bedenken waarom deze functionaris de risicovolle en voorbehouden handelingen moet checken en waarborgen als het gaat om een verpleegkundige die ten eerste geen ambulanceverpleegkundige is en ten tweede niet in dienst is bij de RAV maar op verzoek van familie c.q. namens een evenementenhulpverleningsaanbieder aanwezig is bij een motorsportevenement.

Wij hebben ook geen MMA, maar een arts die protocollen opstelt en zo nodig telefonisch opdrachten kan geven. Alleen hierin (zoals het toedienen van medicatie) ben ik zelf heel voorzichtig en ontzettend terughoudend

IGZ neemt een casus waarbij onbevoegde en/of onbekwame BIG-geregistreerden zorg aanbieden altijd hoog op, echter IGZ is de toezichthouder en geen tuchtrechter.

absoluut en terecht, alleen ik weet niet of het zo bedoeld wordt, maar ik ben geen onbevoegde en of onbekwame BIG geregistreerde

Als ik me door de wetgeving worstel kan ik niets anders concluderen dat je als algemeen verpleegkundige altijd zal falen in je verweer bij de tuchtrechter aangezien er geen sprake is van zelfstandige bevoegdheid

Dat ligt eraan welke handeling je bedoeld. Als verpleegkundige heb ik een functionele zelfstandigheid voor:

Artikel 2

Onverminderd artikel 33 van de wet, wordt tot het gebied van deskundigheid van de verpleegkundige gerekend het zonder toezicht door en tussenkomst van de opdrachtgever:

a. geven van een subcutane, intramusculaire of intraveneuze injectie;
b. verrichten van een catheterisatie van de blaas bij volwassenen alsmede het inbrengen van een maagsonde of een infuus;
c. verrichten van een venapunctie en van een hielprik bij neonaten.

indien de opdrachten door een arts gewaarborgd worden

, zelfs als er een arts aanwezig is op de evenementenlocatie stelt het niet dat een algemeen verpleegkundige in opdracht voorbehouden handelingen mag uitvoeren zoals bijv. intuberen. Iedere arts is per definitie bevoegd en kan acteren als de opdrachtgever. De algemeen verpleegkundige moet bedenken als opdrachtnemer of hij de bekwaamheid achteraf kan aantonen. Als je dit als algemeen verpleegkundige niet kan rest je niets anders dan de opdracht van de arts te weigeren.

Hier geldt dus mijn eigen (fikse) terughoudendheid in het uitvoeren van voorbehouden handelingen

[seh/ic broeder]

Het gevaar bij onderzoek van de nek is dat men een nek 'vrijgeeft', terwijl later toch afwijkingen blijken te bestaan. Daar ben je vast van bewust. Hoe ga je daar mee om in het veld, terwijl je op dat moment niet in dienst bent van het ZH?

IK zou graag de vraag terug keren: zou een ALS / ambulanceverpleegkundige deze afwijkingen dan wel hebben kunnen vinden en op basis van welke diagnostiek (buiten afwijkende sensibiliteit en motoriek, zelf geïnitieerde immobiliteit en of geen drukpijnlijke CWK)

Puur voor mijn leren

[oma]

IK zou graag de vraag terug keren: zou een ALS / ambulanceverpleegkundige deze afwijkingen dan wel hebben kunnen vinden en op basis van welke diagnostiek (buiten afwijkende sensibiliteit en motoriek, zelf geïnitieerde immobiliteit en of geen drukpijnlijke CWK)

Puur voor mijn leren

Ik zou je met alle liefde dat antwoord willen geven echter heb ik daarbij hulp nodig van ambulanceverpleegkundigen omdat ik niet weet of zij tijdens de vooropleiding (SOSA/academie ambulancezorg) of een aanvullende cursus het aftasten en vrijgeven van de wervelkolom hebben aangeleerd. Als het onderdeel is van de initiele of aanvullende opleiding zegt het dat het een onderdeel is van het beroep ambulanceverpleegkundige wat zelfstandig uitgevoerd mag worden na het behalen van dit diploma.

Het bovenstaande zegt uiteraard niet dat een ambulanceverpleegkundige afwijkingen wel zou vinden en jij niet.

[seh/ic broeder]

Ik zou je met alle liefde dat antwoord willen geven echter heb ik daarbij hulp nodig van ambulanceverpleegkundigen omdat ik niet weet of zij tijdens de vooropleiding (SOSA/academie ambulancezorg) of een aanvullende cursus het aftasten en vrijgeven van de wervelkolom hebben aangeleerd. Als het onderdeel is van de initiele of aanvullende opleiding zegt het dat het een onderdeel is van het beroep ambulanceverpleegkundige wat zelfstandig uitgevoerd mag worden na het behalen van dit diploma.

Het bovenstaande zegt uiteraard niet dat een ambulanceverpleegkundige afwijkingen wel zou vinden en jij niet.

het verschil tussen een ambulanceverpleegkundige en een (IC,CCU,SEH etc) verpleegkundige is dat de ambulanceverpleegkundige zelfstandige bevoegdheid heeft in handelingen,

waar niet-ambulanceverpleegkundige deze niet hebben:

Artikel 3

Onverminderd artikel 2, worden tot het gebied van deskundigheid van de ambulanceverpleegkundige gerekend het zonder toezicht door en tussenkomst van de opdrachtgever:

a. toepassen van electieve cardioversie;
b. toepassen van defibrillatie;
c. in- of extuberen van de luchtpijp met een orale of nasale tube;
d. toepassen van drainagepunctie bij een spanningspneumothorax;
e. verrichten van een coniotomie.

http://wetten.overheid.nl/BWBR0008985/geldigheidsdatum_19-09-2015

Hierin valt dus niet het navoelen van en of vrij geven van de de CWK

[oma]

Ik vraag me af of het navoelen van de CWK een risico en of voorbehouden handeling is?

Het is geen voorbehouden handeling, wel een risicovolle handeling.

Half November ga ik de cursus MTLS van de KNMV volgen, ik neem aan dat dan wel als`voldoende`bewijs kan worden  beschouwd?

Nee.

Dit is absoluut niet sarcastisch bedoeld, alleen ik vraag me wel af hoe jullie/iedereen er tegen aan kijken

Wij hebben ook geen MMA, maar een arts die protocollen opstelt en zo nodig telefonisch opdrachten kan geven. Alleen hierin (zoals het toedienen van medicatie) ben ik zelf heel voorzichtig en ontzettend terughoudend

Dat ligt eraan welke handeling je bedoeld. Als verpleegkundige heb ik een functionele zelfstandigheid voor:

indien de opdrachten door een arts gewaarborgd worden

Het doet er helemaal niet toe hoe mensen op een forum hier tegen aankijken, ondanks dat het niet uitgesloten is dat zich onder de forumleden (voormalig) medisch tuchtrechters kunnen bevinden die hier reageren.

Het beste advies wat ik je kan geven is om eens te informeren bij een advocaat of een jurist van een vakbond of jij gelijk hebt of dat de kaarten inderdaad iets anders op tafel liggen.

Ik had al eerder aangeven dat iedere arts (dus ook een basisarts) bevoegd is. Hij mag een protocol schrijven om een neurochirurgische ingreep uit te voeren op de grasbaan en hij is bevoegd om jou de opdracht te geven om te gaan trepaneren. Jij bent de opdrachtnemer, er is helemaal niets dat zegt dat jij de opdracht moet aannemen, als jij weet dat je niet bekwaam bent (of weet dat je het nooit kan aantonen bij een tuchtrechter als het mis zou gaan) heb jij een probleem.

Uiteraard is het bovenstaande een karikatuur maar het geldt natuurlijk voor iedere handeling die de arts in het protocol zet voor verpleegkundigen ingezet tijdens evenementen.

[oma]

Hierin valt dus niet het navoelen van en of vrij geven van de de CWK

Ik had al geschreven dat het geen voorbehouden handeling is, het is een risicovolle handeling.

[seh/ic broeder]

Ik vraag me af of het navoelen van de CWK een risico en of voorbehouden handeling is?

Het is geen voorbehouden handeling, wel een risicovolle handeling.

nee het is geen risicovolle houding volgens de wet BIG

2. De Risicovolle Handelingen

Deze handelingen worden in principe op dezelfde wijze benaderd als de Voorbehouden Handelingen.
Het betreft de volgende handelingen:

het verstrekken van medicijnen via een vernevelaar
het toedienen van zuurstof in acute situaties
het toedienen van zuurstof permanent
het verzorgen van een tracheotomie-wond
het geven van sondevoeding in bulk
het geven van sondevoeding via voedingspomp
het toedienen van klysma’s en / of rectioles
het manueel verwijderen van faeces
uitzuigen van slijm in keel- en mondgebied
het gebruik van onrustbanden
het gebruik van tuigjes

Half November ga ik de cursus MTLS van de KNMV volgen, ik neem aan dat dan wel als`voldoende`bewijs kan worden  beschouwd?

Nee.

Waarom niet dan?

Het beste advies wat ik je kan geven is om eens te informeren bij een advocaat of een jurist van een vakbond of jij gelijk hebt of dat de kaarten inderdaad iets anders op tafel liggen.

daar zat ik inderdaad net ook over te denken, omdat ik eigenlijk wel heel benieuwd ben hoe het allemaal geregeld is qua bevoegdheid etc

Ik had al eerder aangeven dat iedere arts (dus ook een basisarts) bevoegd is. Hij mag een protocol schrijven om een neurochirurgische ingreep uit te voeren op de grasbaan en hij is bevoegd om jou de opdracht te geven om te gaan trepaneren. Jij bent de opdrachtnemer, er is helemaal niets dat zegt dat jij de opdracht moet aannemen, als jij weet dat je niet bekwaam bent (of weet dat je het nooit kan aantonen bij een tuchtrechter als het mis zou gaan) heb jij een probleem.

Uiteraard is het bovenstaande een karikatuur maar het geldt natuurlijk voor iedere handeling die de arts in het protocol zet voor verpleegkundigen ingezet tijdens evenementen.

klopt helemaal, ik mag een opdracht weigeren wanneer ik mijzelf niet bekwaam voel. Alleen zoals je al zegt is jouw voorbeeld een extreme en juist de moeilijkheid hierin vindt ik dat het navoelen van de CWK in mijn ogen geen complexe handeling is en ik mijn eigen terughoudendheid neem door bij welke pijnsensatie dan ook, een ambulance erbij te roepen

dan blijft natuurlijk altijd de vraag

IK zou graag de vraag terug keren: zou een ALS / ambulanceverpleegkundige deze afwijkingen dan wel hebben kunnen vinden en op basis van welke diagnostiek (buiten afwijkende sensibiliteit en motoriek, zelf geïnitieerde immobiliteit en of geen drukpijnlijke CWK)

Puur voor mijn leren

zou er namelijk enige twijfel kunnen zijn wat zou inhouden dat ik de afwijking (en mogelijke gevolgen daarvan) zou kunnen missen tgv iets wat een ambulance verpleegkundige wel zou kunnen vinden. dan zou ik sneller de keuze maken om een ambulance verpleegkundige erbij te roepen ipv zelf de handeling uit te voeren

[oma]

nee het is geen risicovolle houding volgens de wet BIG

Risicovolle handelingen zijn handelingen die risico's voor de gezondheid van je patient met zich kunnen meebrengen als ze ondeskundig worden uitgevoerd. In de Wet BIG hebben is dat lijstje wat jij post niet eens nodig omdat er ook nog zoiets in de Wet BIG staat als het zorgvuldig handelen.

Omdat aftasten CWK en vrijgave na trauma niet bij wet is beschreven zal het gaan om de zorgvuldigheidscriteria.

klopt helemaal, ik mag een opdracht weigeren wanneer ik mijzelf niet bekwaam voel. Alleen zoals je al zegt is jouw voorbeeld een extreme e

In het extreme voorbeeld is het wel een vereiste dat de opdrachtgever een chirurg of neurochirurg is (bevoegd en tevens bekwaam om trepanatie uit te voeren). Op een van de websites van evenementenzorgaanbieders zag ik de naam staan van een gepensioneerde vaatchirurg. Deze man kan en mag een pittig protocol schrijven echter zegt het niet dat als het fout gaat de opdrachtnemer ingedekt is.

Als dat zo makkelijk zou zijn kunnen we de opleiding ambulanceverpleegkundige, MMA en hele systeem van waarborging wel afschaffen omdat het veel sneller en goedkoper is algemeen verpleegkundigen het te laten doen en een gepensioneerde vaatchirurg die ergens op strand ligt te genieten van zijn welverdiende pensioen een protocol te laten schrijven (op zich hoeft hij het niet eens te schrijven, het LPA8 even kopieren is al voldoende) en af en toe telefonisch bereikbaar te zijn.

Ik denk dat je ook moet proberen om het verschil te zien tussen het medische en juridische. In eerdere reactie had ik al geschreven dat ik niet weet of een ambulanceverpleegkundige het geleerd heeft tijdens zijn vooropleiding. Als dat wel het geval is zegt het nog steeds niet dat hij wel afwijkingen kan vinden die jij niet zou kunnen vinden. Wat de ambulanceverpleegkundige wel kan is aantonen dat hij bevoegd en bekwaam is. Als algemeen verpleegkundige (evt. met arts aan de telefoon) krijg jij het een stuk lastiger als het fout gaat.

Een gepensioneerde IC-verpleegkundige kan het rustig doen tijdens evenementenzorgverlening omdat het hem een zalige rotzorg zijn als het ooit gevolgen zou hebben voor zijn BIG-registratie. Een EHBO-er kan het ook rustig doen omdat IGZ zich er in principe niet mee zal bemoeien (niet BIG geregistreerd en een evenenmentenzorgaanbieder is geen zorgaanbieder, de toezichhouder voor evenementenzorgaanbieders is de gemeente + evenementenorganisator).

[seh/ic broeder]

Risicovolle handelingen zijn handelingen die risico's voor de gezondheid van je patiënt met zich kunnen meebrengen als ze ondeskundig worden uitgevoerd. In de Wet BIG hebben is dat lijstje wat jij post niet eens nodig omdat er ook nog zoiets in de Wet BIG staat als het zorgvuldig handelen.

Omdat aftasten CWK en vrijgave na trauma niet bij wet is beschreven zal het gaan om de zorgvuldigheidscriteria.

Dan kun je natuurlijk de vraag stellen of het natasten van de CWK een handeling is die risico voor de gezondheid met zich mee brengt. Dat vraag ik me af. De kans dat het letsel erger wordt gemaakt door het aftasten is uitermate klein.

Andersom zou het niet aftasten van de CWK (en uitvragen van) kunnen veroorzaken dat aanverwante schade zal ontstaan

dan houd je de middenweg over: bij elke HET en of (redelijkwijs) kans op CWK letsel immobilisatie plaats laten vinden en de ambulance erbij roepen. Alleen logischerwijs wordt hierdoor een grote druk gelegd op de capaciteit en daarmee worden beschikbare ambulances mogelijk weg gehouden bij echte levensgevaarlijke incidenten

dus wat is dan wijsheid?

zoals ik nu gelezen heb, maar ben me er verder in het verdiepen, zou de kans dat hierdoor mijn registratie worden doorgehaald vrij klein zijn

[oma]

Dan kun je natuurlijk de vraag stellen of het natasten van de CWK een handeling is die risico voor de gezondheid met zich mee brengt. Dat vraag ik me af. De kans dat het letsel erger wordt gemaakt door het aftasten is uitermate klein.

Andersom zou het niet aftasten van de CWK (en uitvragen van) kunnen veroorzaken dat aanverwante schade zal ontstaan

dan houd je de middenweg over: bij elke HET en of (redelijkwijs) kans op CWK letsel immobilisatie plaats laten vinden en de ambulance erbij roepen. Alleen logischerwijs wordt hierdoor een grote druk gelegd op de capaciteit en daarmee worden beschikbare ambulances mogelijk weg gehouden bij echte levensgevaarlijke incidenten

dus wat is dan wijsheid?

zoals ik nu gelezen heb, maar ben me er verder in het verdiepen, zou de kans dat hierdoor mijn registratie worden doorgehaald vrij klein zijn

Dan ga je toch tijdens een zitting bij de tuchtrechter even zeggen "De kans dat ik het letsel door het aftasten van de wervelkolom erger kan maken is uitermate klein". Als ik je wederom een adviesje mag geven zou ik dan maar kiezen om vooral je mond te houden i.p.v. dit te zeggen.

De motorrijder kan van de rest van zijn leven verlamd raken als hij zich bijv. bij een instabiele wervelfractuur zou omdraaien. Als jij het zou veroorzaken tijdens het aftasten heb jij het gedaan. Jij had kunnen volstaan met uitvragen en de motorrijder advies te geven te blijven liggen of manueel te fixeren zoals iedere EHBO-er zou handelen in deze omstandigheden. Uiteraard bel je dan 112.

Als ik jou was belde ik voor iedere HET de ambulance tenzij de arts zelf aanwezig is en je zegt dat het niet nodig is omdat hij deze motorrijder even een tijdje in observatie wil houden.

De meeste artsen en verpleegkundigen die ik ken zeggen zelden dat ze dingen doen zodra de kans op doorhalen BIG-registratie vrij klein is, ze doen alleen die dingen als ze weten dat de kans hierop uitgesloten is.

Als jouw wens is om tot aan je pensioen te willen werken als verpleegkundige of ooit hoopt ambulanceverpleegkundige te worden zou ik helemaal niets riskeren, zelfs geen waarschuwing of berisping. Als het tot doorhalen registratie komt kan je altijd nog BHV-er worden bij McDonald's.

Ik zeg niet dat je nooit een gokje moet wagen, als je je registratie op spel zet moet je het doen omdat je denkt dat het in belang van je patient is. Als het alleen maar in belang is van je baas (evenementenzorgaanbieder) of de lokale motorsportclub terwijl het niet in belang van patient en je eigen belang is zou ik er heel goed over nadenken.