Hier zeg je iets Oma, waar ik mij helemaal in kan vinden. Heb verhitte gesprekken gevoerd met onze afdeling opleidingen dat men de laatste tijd alleen nog maar aan het toetsen is, maar zelden investeerd in voldoende oefenen en trainen. Volgens mij denken werkgevers Ambulancezorg dat als je maar voldoende toetst men kan aantonen naar de buitenwereld dat de kwaliteit van het personeel op orde is. Ik noem het papieren schijnveiligheid. Een afrekenmodel.
Overigens heb ik de term "stay and play" nooit helemaal begrepen binnen de ambulancezorg. De term "scoop and run" alleen in uitzonderlijke gevallen. Dus kwam ik vanzelf uit bij "treat and go".
Het toetsen en de zogenaamde jaarlijkse profcheck/assessment is niets anders dan papieren schijnveiligheid. Het gaat er niet om wat de ambulanceverpleegkundigen werkelijk kunnen maar om het lijstje met vinkjes achter de namen van de ambulanceverpleegkundigen.
Ik vind het een mooie regel als een ambulanceverpleegkundige/paramedic 1 uur oefening/training/klinische les krijgt na 10 gewerkte uren op de spoed-/ALS-ambulance.
Ik vind ook dat de klinische lessen/trainingen niet door paramedics/ambulanceverpleegkundigen gegeven moeten worden maar door voor de ambulancezorg relevante medisch specialisten.
Opleiding-/training door paramedic-docenten is leuk voor schoolkinderen in opleiding tot ambulanceprofessional. Paramedics/ambulanceverpleegkundigen die al werkzaam zijn hebben baat bij verdieping.
Bijv. klinische les NICU vervoer door intensivist van de Neonatale Intensive Care Unit, training/oefening spalken door chirurg/MMT-arts, klinische les oogletsel door oogarts, klinische les acute cardiale problematiek door de cardioloog, enz, enz.
