Het probleem schijnt hem te zitten in de wet op de privacy. Als je echter aan een patiënt vraagt of hij het een probleem vindt dat zijn gegevens open staan voor andere artsen, dan is het antwoord populair gezegd dat het hem worst zal wezen, als hij maar adequaat geholpen wordt.
Dan is er het probleem van de software: verschillende huisartsenposten gebruiken verschillende software pakketten.
Er wordt overigens wel gewerkt aan een informatiesysteem waarop de diverse huisartsen computers op kan worden aangesloten, juist om deze tak van hulpverlening te verbeteren.. Dat moet dan wel waterdicht zijn….
Helaas is niet duidelijk wat voor een klachten u had (benauwd, pijn, hartkloppingen, dikke enkels om maar wat te noemen). Ook is mij onduidelijk wat u onder acute zorg verstaat (hulp binnen 15 minuten, binnen half uur, na een uur) en wat u verwacht (pilletje, geruststellen, onderzoek, opname).
U kunt op de volgende wijze beredeneren:
Als hart patiënt weet men in te schatten hoe ernstig de klachten zijn. Als u meent dat uw klachten van dien aard zijn dat een huisarts ze kan oplossen dan zit er niets anders op om het ponskaartje of ziekenfondsbewijs bij de hand te houden. Veel klachten kunnen en moeten worden opgelost door de huisarts.
Mochten de klachten echter plots heel ernstig opkomen (heftige pijn, ernstige benauwdheid,neiging tot flauw vallen) dan lijkt het meer op zijn plaats om 112 te bellen. Zeker bij iemand die alleen is met serieuze klachten. Alle ambulances zijn uitgerust met hartbewaking en hebben medicijnen aan boord om de klachten aan te pakken.
Als u twijfelt wie u moet bellen, dan heeft u de keuze: huisartsen post of 112. Ik heb de neiging om te zeggen: bel 112 en leg uw probleem bij deze centralist neer. Deze kan dan besluiten of een dokter of ambulance moet worden gestuurd. In principe kunt u ook de huisartsenpost bellen. Als de assistente/ huisarts uw klacht ernstig genoeg inschat, dan zal zij onverwijld een ambulance alarmeren.
Het enige “probleem” blijft dan wel het ziekenfondsnummer wat u eerst moet geven. Maar hoeveel tijd kost dat werkelijk? Overigens voel ik met u mee dat als men alleen is en men zich beroerd voelt men niet zit te wachten op dit soort zaken, maar dat is nu eenmaal inherent aan het systeem.
Ik hoop dat u hier wat aan heeft
“Trophy”, ambulanceverpleegkundige