Het zegt iets over de taakvolwassenheid van de Nederlandse brandweer. Prorail heeft ook een opkomsttijd van minimaal een half uur.
De medisch professionals benoemen hier meerdere keren de factor tijd. Hoe sneller een slachtoffer bevrijd is, hoe hoger de overlevingskans en vermindering blijvende nevenschade. De Nederlandse brandweer is niet in staat onder bij complexe ongevallen slachtoffers binnen 15 minuten na aankomst te bevrijden. Er moet dan minimaal 15 minuten gewacht worden op een HV-1 of een specialistenteam van bijvoorbeeld Prorail. Amputatie is dan een betere optie 
Van deze stelling word ik mijzelf ook steeds bewuster, vrijwel alle brandweermensen worden opgeleid door de of een voortvloeisel van de methode Custer. Dit betekent voor de brandweer: Behandel het SO als glas.
Alle handelingen zijn erop gebaseerd om het slachtoffer zo voorzichtig/stabiel/veilig mogelijk uit een voertuig te halen, wat dus veel tijd kost. Deze manier van werken wordt nu al een zeker 20 jaar toegepast en is naar ik weet niet geëvalueerd of bijgesteld. De enige die bij hebben gesteld is de medische tak.
De brandweer heeft alleen in spulletjes geïnvesteerd, maar vooral voortbordurend op de ingezette weg. Wel betere spullen, methode blijft gelijk.
En wat ik al eerder zei, bij gecompliceerde beknellingen ben je afhankelijk van de lokale bekendheid en geoefendheid van het korps, dus dit kan heel divers zijn.
Kun je de brandweer wel weer de zwarte piet toespelen, maar klopt voor geen kanten. Het grootst aantal ongevallen kan en wordt door de TS-bemanning gedaan, en dan wil het voor komen dat er nog geen ambulance aanwezig is. Gaan we niet uit ons neus peuteren, maar starten wel wel alvast met onze voorbereidingen zoals stabilisatie voertuig(en). dat zodra de ambulancedienst er is ook meteen gestart kan worden op hun aangeven.
Ik heb het nu 2x mee gemaakt dat een ambulancebemanning een slachtoffer snel wilde hebben, en die snelheid hebben ze gekregen. keurig in het tijdsbestek die ze wilde. Wij werken nog steeds onder het motto, zij geven aan wat ze willen, wij geven aan wat er kan. De keren dat er een HV-voertuig nodig is wordt er in de tussentijd allang gestart met de hulpverlening. Ook dan gaan we niet uit ons neus zitten peuteren.
Peter ben het niet geheel eens met jou bijdrage. Ben me er ook van bewust dat je afhankelijk bent van de locatie van het incident (waar in Nederland bedoel ik dan), de ene regio heeft een dichtere dekking van voertuigen dan de andere regio. Aan de andere kant klopt het wel dat je veel met 1 TS aan kan, maar het gaat er hier om hoe je het aan kan, volgens de oude methode of in de gestelde voorbeelden kunnen we het ook sneller? Hebben we daar de opleidingen, kennis en spullen voor?
Ik denk dat we dan heel gauw beperkt zijn en afhankelijk zijn van betere gereedschappen, anders dan op een TS zitten (en dan heb ik het nog niet eens over de modernere voertuigen met extra verstevigingen en letsel voorkomende opties). Nog even onafhankelijk bekeken als het gaat om de bemensing. Dat een TS sowieso gaat beginnen met werken ben ik uiteraard wel met je eens, ik denk dat er maar weinig korpsen zijn die gaan wachten tot de ambulance er is. Maar ik heb ook wel eens gehoord dat er korpsen zijn die pas wat gaan doen bij een incident als er een OVD ter plaatsen is
, maar dat terzijde.
Op het moment dat er een specialistisch HVteam nodig is is snelheid allang niet belangrijk meer. Dan is een beknelling zo complex dat dit om een andere aanpak gaat vragen. Of spreken we dan inmiddels al over berging van een slachtoffer. Brandweer Nederland kan veel, maar uiteindelijk zijn de grenzen bereikt in de mogelijkheden. En kom je in het kader improviseren terecht. En er is heel veel op te vangen in opleiden en oefenen. Maar daarin moeten wel alle partijen mee willen werken. De brandweermensen op straat en de ambulancemensen zien het belang wel in het meer oefenen met elkaar. Maar vaak ligt het op hoger niveau nogal problematisch. En vooral de medische tak begint dan vaak te zuchten met de opmerking "wat moet dat allemaal wel niet kosten". De rode tak kan dat ook overigens. 
Wat is een specialistisch HV team in jou ogen? Een HV met als basis opleiding manschap en manschappen die weten waar de spulletjes liggen en als uitgifte magazijn werken? Of een HV bemensing die kennis heeft van het voertuig en zijn inhoud en de (on)mogelijkheden en meedenkt met het oplossen van het incident, want zo groot kan het verschil zijn, er staat ook nergens beschreven voor zover ik weet hoe de bemensing op de HV dient te zijn opgeleid, of zit ik er naast?
Een specialistisch HV team kan ook USAR zijn, maar laten we het daar niet hier over hebben, want dat gaat uren duren en dan ben ik het met je eens dat het om hele andere incidenten gaat.
De uitspraak dat brandweer Nederland tegen zijn grenzen aanloopt kan ik me wel in vinden, maar waar is dat door ontstaan? Ik denk dat de bezuinigingen en keuzes die gemaakt zijn door managers hier wel invloed op hebben gehad en de vraag is of dat nodig was en of dit misschien anders had gekund?
Waarom hebben diezelfde managers er niet voor gezorgd dat we juist meer samen werken, optrekken en oefenen, waarom zijn die keuzes niet gemaakt. Waarom voeren wij deze discussie hier met de medische wereld en gebeurt dit ook op hogere niveaus?
In de 17 jaar die ik bij de brandweer zit heb ik wel geteld 1x met een ambulancebemanning kunnen oefenen. Alle deelnemers vonden dat een waardevolle oefening. Meteen de gelegenheid om bij elkaar in de keuken te kunnen kijken, en om met elkaar te kunnen kijken hoe de hulpverlening beter kan. En om elkaars vragen te kunnen beantwoorden.
Nogmaals de brandweer en ambulancemensen willen wel vaker samen oefenen, nu nog op organisatorisch niveau de neuzen nog dezelfde kant op.
Inderdaad er wordt weinig met elkaar geoefend, ook ik probeer het te regelen of weg te zetten, maar het gaat maar moeizaam. Ligt misschien ook aan de structuur van de ambulance diensten en het feit dat dit ook vaker een commerciële aangelegenheid is geworden en het voor ons gewoon een onderdeel kan zijn van een oefening welke wij hebben ingepland. Eens dat het zeer waardevol kan zijn.
Dus bij dit verhaal sluit ik me dus aan.
