0 gebruikers (en 2 gasten bekijken dit topic.
Risicovermijdend gedrag is denk ik ook een belangrijke factor, waar de ambulancesector, maar ook de huisartsen(-posten) aandeel in hebben.Een voorbeeld is pijn op de borst (POB):Voorheen ging bij een POB-melding eerst een huisarts even kijken, deze belde indien noodzakelijk een ambulance.Tegenwoordig komt bij elke POB -melding een ambulance en staat in de melding: HA rijdt niet/melding via HA.Gevolg is vaak dat de oorzaak niet cardiaal is en dat vervoer niet geindiceerd is. Dit houdt wel in dat een ambulance langer niet inzetbaar is. Immers iemand niet vervoeren, kost meer tijd dan iemand naar een SEH/EHH te vervoeren.Dit heeft weer een negatief effect op het aantal inzetbare ambulances/de paraatheid.
Ik vind het bijvoorbeeld compleet van de zotte dat 's nachts, als we met een minimale paraatheid draaien, de A1-meldingen opstapelen en zieke mensen te lang op ons wachten, omdat we druk bezig zijn om stomdronken jongeren van straat te rapen die het grappig vinden dat ze in een ambulance liggen en kwaad worden als ze niet met een infuus naar de SEH worden gebracht om uit te slapen. Dat mensen dit normaal vinden, baart mij zorgen.
Bijvoorbeeld, melding: enorme pijn in buik.Meer dan dit staat niet in de melding. Eenmaal aangekomen blijkt dat de melder al vier dagen last van pijn in de buik heeft.Op de vraag of de pijnstillers de pijn verlichtten, krijg je regelmatig het antwoord: "Pijnstillers? Nee die durf ik niet in te nemen...."Dus wel 112 durven bellen, maar geen pijnstillers innemen.
De SEH van Hamad General (een van de druktste ter wereld heeft gemiddeld 3600 patienten per etmaal).
De MMA van de RAV kan dit gewoon voorkomen door geen ambulance te sturen. De centralist geeft alleen een ambulancespoedmelding uit als slachtoffer bewusteloos is.Als je voor de zekerheid een ambulancebemanning even een kijkje laat nemen zet je ze als MMA voor blok en stel je ze bloot aan intimidatie of druk van patient, omstanders en politie om de patient mee te nemen.De politie moet het maar opknappen, zij moeten deze jongeren die bezopen zijn en nog ademen oppakken voor openbare dronkenschap. Als ze willen dat er even naar de verdachte gekeken moeten worden moeten ze de politie-arts/huisarts bellen, niet de ambulancedienst.
Als ik besluit iemand niet mee te nemen, moet ik eerst met de HA/HAP overleggen, een ritformulier bij de patient achterlaten en een ERF (digitaal ritformulier) in de ambulance tikken en het eventuele ECG naar het archief zenden.
De politie moet het maar opknappen, zij moeten deze jongeren die bezopen zijn en nog ademen oppakken voor openbare dronkenschap.
Ambulancedienst Amsterdam :http://www.youtube.com/watch?v=9doGraxHfKM
Echt een prachtige reportage uit de oude doos. Een van de eerste documentaires over het Ambulancewerk in Nederland. Zo heel af toe kijk ik er nog eens na. De patiënten en de intensiteit van het werk zijn niet erg veranderd, het professioneel gehalte en de uitstraling van de dienst wel. Er was nog beschermende kleding, die kwam pas jaren later en men droeg geen handschoenen bij de verzorging, et cetera, et cetera. Een zwangere in partu leg je overigens op de linker zijde. Left lateral tilt position. Het blijft mooi om naar te kijken.
