Dus jullie gaan eerst thoracaal plakken om vervolgens, als je in een no-shock scenario terecht komt, de plakkers voor – achterwaarts plakken voor het geval dat het een ritme is dat te pacen valt?
Of plakken jullie direct voor – achterwaarts.
Ik lees dat jullie een lcd hebben voor een indicatie ECG. Volgens mij kan je dan niet spreken van een cardiogram, hoogstens van een ritmestrook. Gebruiken jullie het beeld op de LCD als leidraad hoe je moet plakken?
Hoe is jullie protocol daarvoor? Ben ik wel nieuwsgierig naar. Hebben jullie training gehad in ritmeherkenning? Jullie zijn de tweede instelling waarvan ik verneem dat er een lcd schermpje op de AED zit. Ik moet toegeven dat het wel makkelijk is, mits je de ritmes kan interpreteren. Heb zelf één maal met een AED gewerkt op een luchthaven. Was wel wennen zonder ECG schermpje. Had ik wel een ECG kunnen zien, dan had dat voor mij op dat moment geen meerwaarde als EHV-er.
Waarom hebben jullie gekozen voor een (duurder) apparaat met LCD?
Het hartritme wat te zien is op de LCD is een indicatie. Een flatliner op de LCD hoeft bv niet te betekenen dat er helemaal geen aktiviteit meer is, want het bereik is niet instelbaar.
je hebt de Zoll en de Zoll-plus. De laatste heeft meer voordelen dan alleen een hartstrook, een ander frontplaatje bv. Wij hebben gekozen voor de goedkopere plakkers die compatable zijn met die van de ambu. Die er bij horen hebben in het midden een voeler precies op de plaats waar je je compressies plaatst. Met een "goed zo, ga door, goed hartritme!" Moedigt de AED je dan aan en geeft aanwijzingen over de snelheid. Maar deze zijn niet uitwisselbaar.
Als je kiest voor andere plakkers vanwege uitwisselbaarheid moet je ook meteen voor en achter plakken, anders heeft dat geen zin, want overplakken mag niet. Maar we gaan binnenkort naar de ambudienst hier en daar komt dan uiteindelijk een protocol uit.
De kosten van de Zoll mèt LCD indicator vallen best mee: 1843 euro in BTW. Daar heb je dan meteen de recorder bij, de (wel nauwkeurige) hartstrook, geluiden van de omgeving tijdens de reanimatie, de tijd, het vermogen van alle toegediende schokken worden allemaal opgeslagen en alles kan direkt met een progje via infra rood in mijn PDA ge-upload worden. Hartfilmpjes ed kun je dan zelf, met voorbeelden op de site analyseren (wat me zinloos lijkt) of mee laten gaan met de patiënt ter analyse.
Ik heb geen idee wat het verschil in hartbeeld tussen een gezond en een ziek hart is, behalve een vlakke lijn en fibrilerend, dat herken ik nog wel. Meer dan dat leren lijkt me nu nog niet zo zinnig.
Henk
