Remroof, Oma, jullie hebben gelijk maar....... we spreken over een patiënt, geen verdachte. Op het moment dat iemand zichzelf iets aan wilt doen worden wij gebeld.
Wij moeten dan conform art 25 van de ambtsinstructie gaan handelen (mee nemen en insluiten), zonder strafbaar feit. Dan pleeg je dus eigenlijk zelf een strafbaar feit (art 282 sr), wat weer opgeheven wordt door art 40....... Ofterwijl, je beroept je in die gevallen op overmacht en laat de patiënt beoordelen door een (spoed)psychiater. (zie ook art 9 lid 4 van politiewet 2013)
Wat wij doen is dus onrechtmatig en men heeft na jaren nog steeds de wetgeving niet goed aangepast (artikel 8b BOPZ).
Pas op dit moment wordt besloten of deze persoon een IBS krijgt, zoals ik al zei gaan ze hier gelukkig heel serieus mee om en krijgt niet iedereen een IBS. Op het moment dat een IBS wordt afgegeven moet de patiënt vervoerd worden naar de instelling vanaf het politiebureau. Dit vervoer doen wij NIET, maar gebeurt door een ambulance waar ze veilig vastgezet kunnen worden aan een brancard indien nodig. Nogmaals het is een patiënt en geen verdachte die geboeid achterin een VW Touran moet gaan zitten.
Ik begrijp dat jullie artikel 20 aanhalen, maar dat artikel regelt niet het vervoer naar de instelling maar de bijstand die de politie moet leveren om die persoon daar te krijgen. Bijvoorbeeld wanneer een IBS wordt opgelegd terwijl de persoon in zijn eigen woning bevindt, alleen de politie mag die woning betreden zonder toestemming van de bewoner.
Ook hier is het niet zo zwart/wit, want personen die weggelopen zijn uit een instelling (met IBS) brengen wij ook gewoon terug omdat het wachten op een ambulance simpelweg langer duurt. Zitten ze bij ons ingesloten en krijgen ze een IBS dan komt altijd de ambulance.