Wat een gedraai rondom het topic "Impact van staken reanimatie".
Ik vind hier al enkele pagina's nauwelijks inhoudelijke discussies over het daadwerkelijk staken van een reanimatie poging die reeds ingezet is.
Welke oorzaak aan het starten van een reanimatie ook ten grondslag ligt is in principe niet relevant. Natuurlijke plotselinge circulatiestoornissen, verdachte omstandigheden of een misdrijf is voor mij op dat moment niet relevant. Relevant is dat bij een ademhalingsstilstand direct moet worden gereanimeerd.
Staken van die reanimatie is een beslissing die je tijdens het reanimeren kan nemen door allerlei omstandigheden.
De NRR richtlijnen 2015 zeggen (citaat) : "De burgerhulpverlener mag zijn reanimatiepoging dan staken, maar kan het besluit om te staken ook overlaten aan de professionele hulpverlener, die naar verwachting enkele minuten later zal arriveren." Daarnaast wordt verwezen naar een ander NRR document “Starten,
niet starten en stoppen van de reanimatie” van oktober 2012.
Die omschrijft de officiele standpunten van de NRR.
Persoonlijk heb ik zo iets dat iedereen zelf kan en mag bepalen een reanimatie poging te starten of te staken, afgewogen tegen de omstandigheden als directe en/of dreigende gevaren, uitputting, redelijk doel, zeer ernstig bloedverlies, vertraagde en/of uitgestelde komst van de ambulance etc.